Στο Αμστερνταμ το ποσοστό του αστικού πρασίνου που αναλογεί σε κάθε κάτοικο φτάνει τα 27 τ.μ. και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει ως κατώτατο επιθυμητό όριο τα 9 τ.μ. ανά κάτοικο. Στην ελληνική πραγματικότητα τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Οχι μόνο είναι λιγοστοί οι χώροι πρασίνου στις ελληνικές πόλεις, αλλά 9.000 συμπολίτες μας τους βαθμολογούν με λίγο πάνω από τη βάση. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις.
Τον Απρίλιο του 2016 το WWF Ελλάς στο πλαίσιο του προγράμματος WWF Καλύτερη Ζωή δημιούργησε το WWF GreenSpaces, μια καινοτόμο, δωρεάν εφαρμογή για κινητά. Εναν χρόνο αργότερα συνολικά 9.000 πολίτες χρησιμοποιώντας την εφαρμογή έχουν αξιολογήσει μέχρι τώρα 1.700 χώρους πρασίνου σε 126 ελληνικές πόλεις.
Αλλωστε, με την εφαρμογή οι πολίτες μπορούν «να ανακαλύψουν πράσινες οάσεις, να βρουν νέα μέρη για να βγουν βόλτα με τα παιδιά ή τον σκύλο τους, να αθληθούν, να χαλαρώσουν και να συναντηθούν με φίλους. Ωστόσο το κυριότερο πλεονέκτημά της είναι η δυνατότητα που δίνει στους πολίτες να καταγράψουν και να αξιολογήσουν τους χώρους πρασίνου σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας» όπως τονίζουν οι άνθρωποι της οργάνωσης.
Το αποτέλεσμα της αξιολόγησης αποδεικνύει περίτρανα πως όσον αφορά τους χώρους πρασίνου στην Ελλάδα, χρειάζεται ακόμη πολλή δουλειά. Ο μέσος όρος βαθμολογίας που έδωσαν οι έλληνες χρήστες ίσα που ξεπερνάει τη βάση, αγγίζοντας το 6,1 με άριστα το 10. Αυτό το δεδομένο δηλώνει ότι γενικώς οι πολίτες δεν είναι ευχαριστημένοι ούτε με την ποιότητα ούτε με την κατάσταση των χώρων πρασίνου στις ελληνικές πόλεις.
Από την πρώτη χρονιά λειτουργίας της εφαρμογής, φέτος προστέθηκαν στη λίστα 37 νέες πόλεις, ανάμεσά τους η Εδεσσα, το Ρέθυμνο, η Κατερίνη, η Κως, η Λήμνος, η Κέρκυρα και η Σπάρτη, στις οποίες οι πολίτες κατέγραψαν και αξιολόγησαν το πράσινο. Μάλιστα, τα κριτήρια βάσει των οποίων έγινε η αξιολόγηση ήταν η ποιότητα και η ποσότητα του πρασίνου, το επίπεδο καθαριότητας καθώς και η ποιότητα και το είδος των υποδομών μέσα στους πράσινους χώρους.
«Το WWF GreenSpaces είναι η φωνή των πολιτών για το πράσινο της πόλης τους. Η άποψη τους, όπως καταγράφεται μέσα από την εφαρμογή, δείχνει ότι όλες οι δημοτικές Αρχές μπορούν να κάνουν πολύ περισσότερα για να προσφέρουν ένα καλύτερο περιβάλλον στους δημότες και να τους φέρουν ξανά στο πράσινο της γειτονιάς και της πόλης τους.
Καλούμε λοιπόν τις δημοτικές Αρχές να μελετήσουν εποικοδομητικά την άποψη των πολιτών και να προβούν άμεσα σε πρωτοβουλίες για περισσότερο και καλύτερο πράσινο» λέει ο Αχιλλέας Πληθάρας, υπεύθυνος προγραμμάτων ευαισθητοποίησης του WWF Ελλάς.
Από τους 1.700 χώρους, κάτω από το 5 βαθμολογήθηκαν 451 χώροι. Πρώτη στη λίστα με το λίγο και κακής ποιότητας αστικό πράσινο είναι η Αθήνα με 38 χώρους και ακολουθούν η Θεσσαλονίκη, η Παλλήνη, το Περιστέρι, η Καλαμαριά ενώ και η Γλυφάδα βρίσκεται ανάμεσα σε αυτές τις περιοχές. Ενδεικτικά, ακόμη και το Πεδίον του Αρεως, το πάλαι ποτέ κόσμημα της Αθήνας και το μεγαλύτερο πάρκο της πόλης, συγκεντρώνει βαθμολογία 5,5 στα 10, κάτι που καταδεικνύει την άσχημη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει.
Στον αντίποδα βρίσκονται 261 χώροι που βαθμολογήθηκαν με άριστα, ανάμεσά τους το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος στο ΚΠΙΣΝ στην Καλλιθέα, το Πάρκο Οινόης Ορεστιάδας, το πάρκο Ασυρμάτου στον Αγιο Δημήτριο Αττικής και το Παυσίλυπο στην Καρδίτσα.
Μάλιστα, βάσει της αξιολόγησης σε επίπεδο δήμων η Καλαμάτα με μέσο όρο 7,8 στα 10 στέφεται «πρωταθλήτρια» του πρασίνου, μιας και τα πάρκα της έλαβαν την υψηλότερη βαθμολογία. Ακολουθούν ο Δήμος Πετρούπολης (μ.ό. 7,7), ο Δήμος Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης (μ.ό. 7,5) και η Τρίπολη. Υπάρχουν όμως και δήμοι που κατρακύλησαν στην πράσινη λίστα. Ετσι, ο χαμηλότερος μέσος όρος βαθμολογίας σε χώρους πρασίνου εντοπίζεται στους δήμους Κασσάνδρας, Θέρμης, Ρεθύμνου, Λάρισας και Ζωγράφου.
«Αυτό που χρειάζεται είναι να συνειδητοποιήσουν όλοι, δημοτικές Αρχές και πολιτεία, ότι το πράσινο δεν είναι πολυτέλεια αλλά αναπόσπαστο στοιχείο της ποιότητας ζωής στις πόλεις. Χρειάζεται επίσης να συνειδητοποιήσουν ότι οι χώροι πρασίνου δεν πρέπει να είναι μαυσωλεία αλλά χώροι ζωντανοί για τους πολίτες» καταλήγει ο Αχιλλέας Πληθάρας.