Ο θυμός είναι ένα συναίσθημα που ο έφηβος συχνά βιώνει στo πλαίσιο της αναζήτησης της ταυτότητάς του, της ανάγκης του να αντιταχθεί στην εξουσία των γονέων, των δασκάλων και μιας ολόκληρης κοινωνίας που τον περιβάλλει και που αντιλαμβάνεται ως καταπιεστική.
Ο θυμός αυτός μπορεί να περάσει στην πράξη, να γίνει βία απέναντι στον εαυτό του ή στους άλλους. Ορισμένα ανησυχητικά συμπτώματα που θα πρέπει να αφυπνίσουν τους γονείς είναι όταν:
* Χτυπάει τους φίλους ή τους γονείς του.
*Εχει συστηματικές και απρόβλεπτες εκρήξεις θυμού.
*Εκφράζει ευχές θανάτου ή απειλεί ότι θα αυτοκτονήσει σε περιόδους που νιώθει πιεσμένος.
*Κακοποιεί τα ζώα.
*Κάνει κατάχρηση αλκοόλ ή ναρκωτικών ουσιών.
*Αυτοτραυματίζεται σωματικά όταν νιώθει στρεσαρισμένος.
*Δεν αντιλαμβάνεται τις συνέπειες των πράξεών του, δεν συναισθάνεται τον πόνο των άλλων, κατηγορεί τους άλλους για τα προβλήματά του, δίχως να θεωρεί τον εαυτό του υπεύθυνο για τίποτα.
*Εχει πρόσφατα βιώσει ένα έντονο ψυχοτραυματικό γεγονός που σχετίζεται με απώλεια, απόρριψη, γελοιοποίηση.
*Εχει εμμονή και περνάει ώρες παίζοντας βίαια ηλεκτρονικά παιχνίδια, βλέποντας βίαιες ταινίες, διαβάζοντας για μαγεία, σατανισμό κ.λπ.
*Χωρίζει τον κόσμο σε καλούς και κακούς, έχει ιδεοληπτικές σκέψεις και πεποιθήσεις που σχετίζονται με την έννοια της «αδικίας» και με συγκεκριμένες και απόλυτες πολιτικές ή θρησκευτικές πίστεις.
Οι γονείς θα πρέπει να αναρωτηθείτε για τα αίτια της συμπεριφοράς που εκδηλώνει το παιδί σας. Σε γενικές γραμμές η βία είναι προϊόν μάθησης ή σύμπτωμα μιας βαθύτερης συναισθηματικής δυσλειτουργίας (π.χ. χαμηλής αυτοεκτίμησης, ανεπεξέργαστων βιωμάτων εγκατάλειψης, απόρριψης, διαζυγίου των γονέων κ.λπ.).
Αν οι βίαιες συμπεριφορές επιμένουν στον χρόνο και εδραιώνονται ως τρόποι έκφρασης, τότε προτείνεται η επίσκεψη γονέων και εφήβου σε παιδοψυχολόγο.
