Αντίστροφα αρχίζει να μετρά για τον πρώην υπουργό Γιάννο Παπαντωνίου ο χρόνος της ποινικής αποτίμησης άλλης μιας δικογραφίας που εκκρεμεί στην Εισαγγελία Διαφθοράς με κεντρικά πρόσωπα τον ίδιο και τη σύζυγό του Σταυρούλα Κουράκου.
Το ζεύγος Παπαντωνίου αυτή τη φορά ελέγχεται ποινικά για δύο πιστοποιητικά φορολογικής ενημερότητας που φέρεται να έλαβε από την αρμόδια ΔΟΥ προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαδικασία πώλησης του ακινήτου της Σύρου, χωρίς ωστόσο να πληρούνται οι αναγκαίες προϋποθέσεις.
Ο πρώην υπουργός και η σύζυγός του, η οποία επέστρεψε από το εξωτερικό όπου βρισκόταν, προσήλθαν αυτοπροσώπως και έδωσαν εξηγήσεις για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας σε ψευδή βεβαίωση που ερευνάται υπό την εποπτεία της επικεφαλής της Εισαγγελίας Διαφθοράς Ελένης Τουλουπάκη.
Ως ύποπτοι στο πλαίσιο της ίδιας προκαταρκτικής εξέτασης έχουν κληθεί και οι αρμόδιοι υπάλληλοι της ΔΟΥ που χορήγησαν τα επίμαχα πιστοποιητικά ενημερότητας.
Η επικεφαλής της Εισαγγελίας Διαφθοράς με τους συναδέλφους τους που συνεπικουρούν το έργο της αποτιμούν τα στοιχεία που προσκόμισαν τα ελεγχόμενα πρόσωπα, ώστε να καταλήξουν –πιθανότατα μέσα στην επόμενη εβδομάδα –αν στοιχειοθετείται η αξιόποινη πράξη που ερευνούν. Σε αυτή την περίπτωση, η άσκηση της ποινικής δίωξης είναι μονόδρομος, ενώ διαφορετικά η δικογραφία –κατά το νόμο –θα τεθεί στο αρχείο. Οψόμεθα…
Συνταγματική κρίθηκε από τον Αρειο Πάγο η κατάργηση της ρήτρας μονιμότητας που έδινε αυξημένη προστασία από απολύσεις σε εργαζομένους στα ΚΤΕΛ και σε άλλους φορείς. Το ανώτατο δικαστήριο της χώρας έκρινε ότι είναι συνταγματικοί οι περιορισμοί των εργατικών δικαιωμάτων που επιφέρει η μνημονιακή νομοθεσία και συγκεκριμένα το Μνημόνιο 2.
Πρόκειται ουσιαστικά για τη ρήτρα που περιελάμβανε ρυθμίσεις αυξημένης προστασίας για τους εργαζομένους από καταγγελίες των συμβάσεών τους, οι οποίες καταργήθηκαν με πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου του 2012 κατ’ εφαρμογήν του Μνημονίου 2.
Οι ρήτρες αυτές προστάτευαν τους συγκεκριμένους εργαζομένους και δεν μπορούσαν να ισχύσουν για αυτούς όσα ισχύουν για όλους τους άλλους εργαζομένους με βάση τις εργατικές διατάξεις για τις απολύσεις (Νόμοι 2012/1920 και 3198/1951).
Το σκεπτικό του δικαστηρίου αναφέρει ότι ο περιορισμός των εγγυήσεων στις απολύσεις αποσκοπεί, μεταξύ των άλλων, στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.
Επισημαίνουν μάλιστα πως τα μέτρα αυτά (όπως και η μείωση αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα) τονώνουν την ανταγωνιστικότητα γιατί «διαφορετικά στερείται η δυνατότητα εξυγίανσης των επιχειρήσεων μέσω της μείωσης του εργασιακού κόστους».
Στον Αρειο Πάγο είχαν προσφύγει πέντε εργαζόμενοι στο ΚΤΕΛ Χαλκιδικής (οδηγοί και εισπράκτορες), οι οποίοι απολύθηκαν με βάση τις εργατικές διατάξεις για τις απολύσεις (Νόμοι 2012/1920 και 3198/1951) και όχι με βάσει τις διατάξεις του γενικού κανονισμού προσωπικού των ΚΤΕΛ (Προεδρικό Διάταγμα 246/2006), που περιλαμβάνει τις «ρήτρες μονιμότητας» για την προστασία των εργαζομένων.