Υπουργοί μιλούν με ισοβίτες, βάσει μαρτυριών. Νταραβέρια, δοσοληψίες και συναλλαγές. Η δυσωδία και το άρωμα παρακράτους κατακλύζουν το πολιτικό τοπίο με τεράστια ευθύνη της κυβέρνησης και όλο αυτό το κλίμα τραυματίζει τη Δημοκρατία. Οχι όμως μόνον αυτή. Διαμορφώνει κι ένα ρεύμα αποστροφής των πολιτών προς την πολιτική. Αποξενώνει και ακυρώνει την εμπιστοσύνη στα κόμματα και τους θεσμούς. Κι αυτό είναι κάτι ανησυχητικό, που μπορεί να οδηγήσει σε ασύμμετρους κινδύνους για το κεκτημένο της Δημοκρατίας.
Το πρόβλημα ξεκινάει από πάνω βέβαια. Η συμμαχία ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πρέπει να θυμάται πως δεν είναι δυνατόν και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό το γεγονός πως κυβερνάει ή επιχειρεί να κυβερνήσει με παρακρατικές μεθόδους. Η χώρα, ειδικά τώρα, έχει ανάγκη ένα σχέδιο ανάταξης και ανασύνθεσης των δυνάμεών της. Εχει ανάγκη μεταρρυθμίσεις και εμπιστοσύνη από τις αγορές. Επείγει ένα συνολικό σχέδιο που θα μας ξαναβάλει στο παιχνίδι της ανταγωνιστικότητας. Δεν χωρούν μέθοδοι συναλλαγής και άλλα πονηρά τερτίπια με επιχειρηματικούς διαμοιρασμούς και υπόγειες μεθοδεύσεις.
Η Δημοκρατία ανθεκτική, μπορεί να μεταβολίσει κάθε εκτροπή ή επιβουλή κατά των θεσμών, όμως η συγκυρία είναι κρίσιμη και μπορεί να απαξιώσει πλήρως το πολιτικό σύστημα. Η δυσωδία θα είναι παροδική, αλλά θα έχει προλάβει να κάνει τη μετάστασή της στο τοπίο και θα χρειαστούν μεγάλες προσπάθειες για να αποκατασταθεί το κλίμα εμπιστοσύνης. Ας θυμούνται βέβαια οι κυβερνώντες πως όσοι ανακατεύονται με τα πίτουρα τους τρώνε οι κότες. Και πως τα παιχνίδια στο σκοτάδι δεν μένουν για πάντα άγνωστα στην κοινωνία των πολιτών και τη Δικαιοσύνη.