Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επικύρωσε την Τρίτη τη δημόσια απαγόρευση του νικάμπ (που αφήνει σε κοινή θέα μόνο τα μάτια) την οποία θεσμοθέτησε το Βέλγιο το 2011, χαρακτηρίζοντάς την «απαραίτητη σε μια δημοκρατική κοινωνία».
Οι δικαστές εξέτασαν την επιχειρηματολογία της απόφασης που ελήφθη το 2014 σε μια δικαστική απόφαση που έγινε νομολογία επικυρώνοντας την ίδια απαγόρευση που θεσπίστηκε στη Γαλλία.
Το Δικαστήριο εξέτασε δύο προσφυγές για διακρίσεις και παραβίαση της ιδιωτικής ζωής. Η πρώτη είχε κατατεθεί από μία Βελγίδα και μία Μαροκινή, αμφότερες μουσουλμάνες, εναντίον του νόμου που υιοθέτησε το Βέλγιο στις 11 Ιουνίου 2011. Η δεύτερη, που κατατέθηκε από μία Βελγίδα μουσουλμάνα, στρεφόταν κατά των κανονισμών που ενέκριναν το 2008 οι δήμοι Πεπενστέρ, Ντιζόν και Βερβιέ που «απαγορεύουν μια ενδυμασία που κρύβει το ανθρώπινο πρόσωπο όλες τις ώρες και σε όλους τους δημόσιους χώρους».
Οι δικαστές έκριναν πως στις δύο περιπτώσεις ο σχετικός περιορισμός «αποσκοπεί να διασφαλίσει τις προϋποθέσεις της κοινωνικής συμβίωσης ως στοιχείου προστασίας των δικαιωμάτων και των ελευθεριών του άλλου» και πως «μπορεί να θεωρηθεί απαραίτητος σε μια δημοκρατική κοινωνία».
Επικύρωσαν επίσης τις κυρώσεις που προβλέπονται για τους παραβάτες. Η βελγική νομοθεσία προβλέπει ποινική κύρωση που μπορεί να φθάσει έως τη φυλάκιση σε περίπτωση υποτροπής. Το Δικαστήριο υπενθύμισε πως η εφαρμογή αυτών των κυρώσεων δεν είναι αυτόματη.
Οι δικαστές υπογράμμισαν, πως η απόκρυψη του προσώπου στον δημόσιο χώρο είναι μια «μεικτή» παράβαση της βελγικής νομοθεσίας, δηλαδή υπόκειται στην ποινική διαδικασία και στη διοικητική δράση, επιτρέποντας στο βελγικό κράτος ένα περιθώριο εκτίμησης στην εφαρμογή των προβλεπόμενων κυρώσεων.
