Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη ζωγραφική γιατί …η πιο αγαπημένη ενασχόληση των μικρών παιδιών είναι η ζωγραφική με χρώμα. Όλα τα παιδιά ζωγραφίζουν. Έτσι άρχισε. Ένιωθα όμως σα να με οδηγεί ένα σταθερό χέρι, κατευθείαν εκεί. Είναι για μένα σα να επιλέγεις να ζήσεις τη ζωή σου σ’ ένα συγκεκριμένο μέρος της γης, στη χώρα που αγαπάς περισσότερο.
Η πρώτη έκθεση που είδα ήταν στα Χανιά, στα δέκα μου χρόνια. Μία ομαδική εκδήλωση στην Αίθουσα Χρυσόστομος. Εργα πολλών ζωγράφων. Δε θυμάμαι ονόματα, αλλά ήμουν λίγο χαμένη, λίγο μαγεμένη …
Όταν εγκαινιάστηκε η πρώτη μου έκθεση ένιωσα … ό, τι ένιωσα τότε, το νιώθω κάθε φορά πριν από τα εγκαίνια μιας έκθεσης. Είναι σαν να περνάω από εξετάσεις. Κάθε φορά …
Αν δεν είχα ασχοληθεί με τα εικαστικά, μάλλον θα ήθελα να καλλιεργώ φυτά, να φτιάχνω κήπους. Και τώρα ασχολούμαι με αυτά.
Μια συμβουλή από τον δάσκαλο και αγαπημένο φίλο, Παναγιώτη Τέτση που έφυγε πριν από ένα περίπου χρόνο. Τι να πρωτοθυμηθώ…Αποτελούσε από μόνος του, με τον τρόπο της ζωής του, τη ζωγραφική του και το ήθος του, ένα ιδανικό πρότυπο για τους μαθητές του. Συχνά μου έδινε συμβουλές για τη μαγειρική. Κάποια από τα φαγητά που έφτιαχνε ήταν πολύ ιδιαίτερα. Στην ερώτησή μου, πως τα καταφέρνει μου απαντούσε «όπως ζωγραφίζεις! Πως βάζεις τα χρώματα σε έναν πίνακα, έτσι επιλέγεις και τα υλικά μαγειρικής. Ενίοτε τυχαία …». Πιστεύω ότι αυτό ισχύει σχεδόν για τα πάντα!
Όταν ζωγραφίζω νιώθω ότι θέλω να κατακτήσω καινούργια πράγματα. Ενα ενδιαφέρον που διαρκώς ανανεώνεται … Όπως στους στίχους του Ελύτη «Ο, τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα, ό,τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του τώρα».
Θαυμάζω πολλούς καλλιτέχνες και όχι μόνο για το καλλιτεχνικό τους έργο. Με γοητεύουν προσωπικότητες μάλλον αυτοκαταστροφικές, π.χ. Jean Michel Basquiat, Arthur Rimbaud, Frida Kahlo, ίσως γιατί είμαι μακριά απ’ αυτό (ή τουλάχιστον έτσι νομίζω).
Η ζωγραφική για μένα είναι η απόλυτη έκφραση, έως και λόγος ύπαρξης. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς χρώματα και τελάρα! Καθημερινή ευτυχία και αγωνία.
Ονειρεύομαι να ζω σε έναν κόσμο με ευτυχισμένα πλάσματα .
Info
• Η Ειρήνη Κανά γεννήθηκε στα Χανιά και σπούδασε ζωγραφική με τον Παναγιώτη Τέτση στην ΑΣΚΤ απ΄όπου απoφοίτησε με άριστα το 1990.
• Εχει πραγματοποιήσει 21 ατομικές εκθέσεις σε Ελλάδα, Γερμανία, Κύπρο και περισσότερες από 200 ομαδικές, σε Ελλάδα, Κύπρο, Γερμανία, Βέλγιο, Ιταλία Αυστραλία και Κίνα.
• Διακρίθηκε στους πανελλήνιους διαγωνισμούς, του Εικαστικού Επιμελητηρίου το 1998, της BOSCH 1993, και έλαβε το Βραβείο των Δέκα 2006, Γραμμάτων και Τεχνών.
• Ο Δήμος Αθηναίων της διοργάνωσε τιμητική έκθεση το 2003 στο Μελίνα (Πιλοποιείο).
• Έργα της υπάρχουν στο Υπουργείο Πολιτισμού, στη Βουλή των Ελλήνων, στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο Μουσείο Γουλανδρή στην Άνδρο, στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, στο Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης, στο Μουσείο Ύδρας, στην Εθνική Τράπεζα και στη Eurobank, στον ΟΠΑΠ, στην ΑΓΕΤ Ηρακλής, στην Interamerican και άλλες ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
• Συμμετέχει στην έκθεση «Εύκρατη Ζώνη» του εικαστικού θεσμού «Πλόες» που εγκαινιάζεται στις 22 Ιουλίου, στο Ίδρυμα Π. & Μ. Κυδωνιέως στη Χώρα της Άνδρου. Σκεπτικό, επιμέλεια έκθεσης και Καταλόγου: Αθηνά Σχινά, Κριτικός & Ιστορικός Τέχνης. Έως 1/10.
• Επόμενα σχέδια: «Ετοιμάζω μία ατομική έκθεση στην Αίθουσα Σκουφά, στις 12 Οκτωβρίου 2017. Το θέμα της είναι γυναικεία μοντέλα. Είκοσι πέντε περίπου έργα, η δουλειά μου των τελευταίων δύο ετών».
