Δευτέρα 13 Ιουνίου του 2016. Τρεις εβδομάδες μετά το σοκ του βρετανικού δημοψηφίσματος. Εχοντας μόλις λάβει από τη βασίλισσα Ελισάβετ εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, η Τερίζα Μέι εμφανίζεται μπροστά στη διάσημη μαύρη πόρτα της Ντάουνινγκ Στριτ. Εν μέσω του απερίγραπτου πολιτικού χάους που ακολούθησε τη νίκη του Brexit, η διακριτική υπουργός Εσωτερικών του Ντέβιντ Κάμερον φαίνεται στα μάτια της χώρας ως η καταλληλότερη να αναλάβει αυτή τη δύσκολη αποστολή. Εναν χρόνο αργότερα, ωστόσο, η Μέι αναγκάζεται να ομολογήσει πως «η πραγματικότητα που αντιμετωπίζω ως πρωθυπουργός είναι πολύ διαφορετική».
Δεν είναι μόνο η τεταμένη ατμόσφαιρα μέσα στην οποία ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις με τις Βρυξέλλες: η Τερίζα Μέι «κατάφερε» με δική της πρωτοβουλία να χάσει στις πρόωρες εκλογές της 8ης Ιουνίου τη μικρή πλειοψηφία που διέθεταν οι Τόρις στη Βουλή, για να βρεθεί επικεφαλής μιας κυβέρνησης μειοψηφίας. Ούτε μία μέρα δεν περνάει χωρίς να αξιώσει κάποιος την αποχώρησή της. Οι διάδρομοι του Ουέστμινστερ βοούν από συνωμοσίες. Θα αρκούσε να το ζητήσουν 48 Συντηρητικοί βουλευτές για να ξεκινήσει μια διαδικασία αποπομπής. Οπως σχολιάζει χαρακτηριστικά η «Figaro», δεν είναι τόσο το αν πρέπει να φύγει που διχάζει τους Τόρις όσο το πότε –και το ποιος πρέπει να την αντικαταστήσει. Εχοντας επίγνωση της κατάστασης, η Μέι απέθεσε τη μοίρα της στα χέρια του κόμματός της υποσχόμενη να «υπηρετήσω για όσο καιρό το θέλετε».
ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ. Αφού όμως κατάφερε να εξασφαλίσει τη στήριξη των δέκα ενωτικών βουλευτών του βορειοϊρλανδικού DUP, χάρη σε ένα τσεκ 1 δισ. στερλινών για αυτή τη βρετανική επαρχία, αναγκάστηκε να ζητιανέψει τη στήριξη της εργατικής αντιπολίτευσης. «Λέω στα άλλα κόμματα της Βουλής των Κοινοτήτων, προτείνετε τις δικές σας ιδέες και το δικό σας όραμα» ώστε να «ανταποκριθούμε στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα», δήλωσε την Τρίτη. Μετά την αλαζονεία, η ταπεινότητα. Μέχρι τώρα η Μέι παρουσίαζε τον Τζέρεμι Κόρμπιν ως έναν επικίνδυνο μαρξιστή, συμπαθούντα των τρομοκρατών, που θα οδηγούσε τη χώρα στην καταστροφή. Τώρα επιδιώκει τη συναίνεση. «Ενα πράγμα να είσαι αδύναμος, άλλο πράγμα να το διαφημίζεις», δήλωσε ένας Συντηρητικός πρώην υπουργός στην «Telegraph». «Με αυτό που μόλις έκανε είναι σαν να ομολογεί ενώπιον όλων πως έχει χάσει τον έλεγχο», πρόσθεσε. Οσο για τον ίδιο τον Κόρμπιν, μετά το σεβαστό ποσοστό που απέσπασαν οι Εργατικοί στις εκλογές του Ιουνίου και με τις δημοσκοπήσεις να τους δίνουν έκτοτε προβάδισμα επί των Τόρις, συμπεριφέρεται σαν να θεωρεί δεδομένο πως πολύ σύντομα θα πραγματοποιηθούν νέες εκλογές και πως θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός.
Εν μέσω αυτού του χάους θα ξεκινήσει την ερχόμενη Δευτέρα ο δεύτερος γύρος των διαπραγματεύσεων για το Brexit. Τον υπερέλεγχο της κυβερνητικής πολιτικής από τους δύο μυστικοσυμβούλους της βρετανίδας πρωθυπουργού στην Ντάουνινγκ Στριτ διαδέχθηκε, μετά την απομάκρυνσή τους την επαύριον των εκλογών μία γενική κακοφωνία. Υπουργοί δεν διστάζουν να κονταροχτυπηθούν δημόσια για το κατά πόσο το Brexit πρέπει να είναι «σκληρό» ή «ήπιο».
Η δεξιά πτέρυγα των Τόρις, υπέρμαχος του hard Brexit, προσπαθεί να κρατήσει ζωντανή την πρωθυπουργό φοβούμενη πως χάνει σιγά σιγά το παιχνίδι της κοινής γνώμης. Οι υπόλοιποι ζυγίζουν τις εναλλακτικές τους. Στη Βουλή των Κοινοτήτων μόλις συγκροτήθηκε μία διακομματική ομάδα εναντίον του hard Brexit. Στον αντίποδα, ο υπουργός Εξωτερικών Μπόρις Τζόνσον διεμήνυσε στην ΕΕ την Τρίτη ένα «καλά, σφύρα εσύ» χαρακτηρίζοντας «εκβιαστικά» τα ποσά που ζητεί για το Brexit. «Δεν ακούω κανένα σφύριγμα, μόνο το τικ-τακ του ρολογιού», ήρθε χθες η πληρωμένη απάντηση από τον διαπραγματευτή της ΕΕ Μισέλ Μπαρνιέ.
