Οταν ο Εμανουέλ γνώρισε τον Ντόναλντ στο περιθώριο της Συνόδου του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, όλα, και δη εκείνη η θρυλική πρώτη χειραψία που τόσο συζητήθηκε, έδειχναν πως η σχέση τους δεν είχε κανένα μέλλον. Λιγότερο από δύο μήνες αργότερα, η λέξη «bromance» έκανε το τελευταίο διήμερο την εμφάνισή της και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού προκειμένου να περιγράψει την εικόνα που έδωσαν οι δύο ηγέτες, ο «Μανού» (όπως αποκαλούν τον Μακρόν χαϊδευτικά οι Γάλλοι) ως οικοδεσπότης, ο Τραμπ ως φιλοξενούμενος στο Παρίσι για την Ημέρα της Βαστίλλης και τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την είσοδο των ΗΠΑ στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οχι πως ταιριάζουν στη διεθνή πολιτική και διπλωματική σκηνή τέτοιες λέξεις δανεισμένες από το Χόλιγουντ. Η απλή αλήθεια είναι πως οι δύο ηγέτες είχαν και έχουν αμοιβαίο συμφέρον να βελτιώσουν τις σχέσεις τους: ο Μακρόν προκειμένου να εδραιώσει την ηγετική θέση που διεκδικεί διεθνώς και ο απομονωμένος Τραμπ γιατί χρειάζεται έναν φίλο στην Ευρώπη. Υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να ερμηνευτούν οι αβρότητες τύπου «mon cher Donald» του γάλλου προέδρου, καθώς και εκείνο το «όλα θα πάνε καλά, έχετε έναν υπέροχο πρόεδρο» που διεμήνυσε ο Ντόναλντ Τραμπ στους Γάλλους. Ως «γνήσια ναρκισσιστική προσωπικότητα που λατρεύει να της αποδίδουν τιμές» (για να δανειστούμε το σχόλιο αμερικανού δημοσιογράφου), ο πρόεδρος των ΗΠΑ έδειξε να απολαμβάνει κάθε στιγμή της διήμερης επίσκεψής του στο Παρίσι. Με τη συνήθη χαλαρότητά του μάλιστα, που κατά κανόνα δεν περιορίζεται στα όρια της κομψότητας, απηύθυνε και ένα «κομπλιμέντο» στην Μπριζίτ Μακρόν, λέγοντάς της πως είναι «σε φοβερή φόρμα». Μάλλον δεν κατάφερε να γίνει πιο συμπαθής στους Γάλλους: μόλις ένα 17% φαίνεται να του έχει εμπιστοσύνη. Σύμφωνα ωστόσο με δημοσκόπηση του ινστιτούτου Odoxa που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα, το 61% των Γάλλων στηρίζει την απόφαση του Εμανουέλ Μακρόν να προσκαλέσει τον Ντόναλντ Τραμπ στο Παρίσι με αφορμή τη γαλλική εθνική εορτή, ερμηνεύοντάς την περισσότερο ως μια προσέγγιση σε μια μεγάλη δύναμη, σύμμαχο της Γαλλίας παρά ως μια ένδειξη εκτίμησης προς τον Τραμπ προσωπικά.
«Αυτή τη 14η Ιουλίου γιορτάζουμε τη Γαλλία, αυτά που μας ενώνουν, αυτή την απόλυτη αγάπη που έχουμε για την ανεξαρτησία που αποκαλούμε ελευθερία, αυτή τη φιλοδοξία να δώσουμε στον καθένα την ευκαιρία που αποκαλούμε ισότητα, αυτή την αποφασιστικότητα να μην αφήσουμε κανέναν στην άκρη του δρόμου που αποκαλούμε αδελφοσύνη» δήλωσε ο Εμανουέλ Μακρόν στο πέρας της λαμπρής στρατιωτικής παρέλασης που πραγματοποιήθηκε χθες, όπως κάθε χρόνο, στα Ηλύσια Πεδία, αυτή τη φορά με τη συμμετοχή και αμερικανών στρατιωτών και με το ζεύγος Τραμπ στην εξέδρα των επισήμων. «Η παρουσία του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και της συζύγου του είναι το σημάδι μιας φιλίας που διασχίζει τον χρόνο. Θέλω να τους ευχαριστήσω για την επιλογή που έγινε πριν από 100 χρόνια. Βρήκαμε πιστούς συμμάχους, φίλους, που έσπευσαν να μας βοηθήσουν. Τίποτα δεν θα μας χωρίσει ποτέ» πρόσθεσε αναφερόμενος στην είσοδο των ΗΠΑ στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. «Εποφθαλμιά άραγε ο Εμανουέλ Μακρόν τον ρόλο του ηγέτη της Δύσης που, για πρώτη φορά μετά το 1945, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, πολύ αποδυναμωμένος στο εσωτερικό και ελάχιστα σεβαστός στην Ευρώπη, αδυνατεί να αναλάβει πλήρως;» αναρωτιόταν ο Βενσάν Ζοβέρ στο «L’Obs». «Μοιάζει ολοένα και περισσότερο προφανές».
