Αναζήτηση
Δεν είναι γιατί της έχουν αφιερώσει ένα από τα ωραιότερά τους ποιήματα τόσο ο σπουδαίος γάλλος ποιητής Ζακ Πρεβέρ όσο και η μοναδική δική μας Κική Δημουλά, που σε κάνουν να αισθάνεσαι τη λαϊκή αγορά ή μάλλον τις λαϊκές αγορές οπουδήποτε στον κόσμο να τις διαποτίζει μια μελαγχολία –θλίψη, θα έλεγε ένας άλλος –συνώνυμη της ποίησης. Φανταστείτε τις επιφυλάξεις που θα ξεσήκωνε μια αγορά που θα αποκαλούνταν «αριστοκρατική» ως προς το τι πραγματικά κρύβει, για να καταλάβετε αμέσως πόσο ανόθευτη παραμένει η λέξη «λαϊκή» σε σχέση με την αγορά, πράγμα που δεν θα μπορούσε να το ισχυριστεί κανείς για το λαϊκό τραγούδι, για τη λαϊκή λογοτεχνία ή τους λαϊκούς ανθρώπους. Κι ενώ η χρήση της παντού μετασχηματίζεται και διαβάλλεται, η λαϊκή αγορά παρά το γεγονός ότι συγκεντρώνει από τον πάμφτωχο και τον περιθωριακό καλλιτέχνη ώς τη μεγαλοαστή και τον sui generis επιχειρηματία, κανείς δεν αμφισβητεί τη γνησιότητά της και μια ειλικρινή πρόθεση –ερήμην της έστω –ότι η κατάργηση των τάξεων θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς κανείς να το αντιληφθεί.
Οπως τι περίεργο, όταν αναπολείς τους ανθρώπους –άνδρες ή γυναίκες –που συνάντησες ενώ την ανεβοκατέβαινες για μία τουλάχιστον ώρα, κανείς δεν σου φάνηκε ιδιαίτερα όμορφος. Αντίθετα, όλοι τους έμοιαζαν να φοράνε ασιδέρωτα, αν όχι στραπατσαρισμένα ρούχα και μάλλον ξεχαρβαλωμένα παπούτσια. Ενώ οι φωνές των πωλητών, ακανόνιστες, άγαρμπες, βραχνές, σαν να σιγοντάρουν στη δημιουργία μιας ομορφιάς που την εισπράττεις σχεδόν ως μια ουράνια μελωδία, ενώ μέσα σε μια άλλη συνθήκη θα έκανες ό,τι θα ήταν δυνατόν για να την αποφύγεις.
Ομως, πώς να μην αισθάνεσαι την ποίηση να αναβλύζει από παντού σε μια λαϊκή αγορά, όπως το λιγότερο ως ανεξήγητο –όπως είναι στην ουσία της, αν και κατανοητή, η μεγάλη ποίηση –θα χαρακτήριζες ένα γεγονός που δεν φαίνεται να το προσέχει κανείς ιδιαίτερα: Πώς γίνεται σ’ αυτόν τον «ναό της ανάγκης» που είναι μια λαϊκή αγορά, με μετρημένα, εκ των προτέρων, με ακρίβεια τα χρήματα που έχει να ξοδέψει κανείς, έτσι ώστε η δαπάνη για τα λουλούδια να μοιάζει ως κάτι εντελώς περιττό, τα ανθοπωλεία της λαϊκής να κάνουν χρυσές δουλειές;
