Το γενετικό υλικό του ανθρώπου είναι ως επί το πλείστον ανενεργό και δεν έχει λειτουργική αξία για τον οργανισμό, υποστηρίζει ένας αμερικανός βιολόγος.
Ο δρ Dan Graur,καθηγητής στο Τμήμα Βιολογίας & Βιοχημείας του Πανεπιστημίου του Χιούστον, υπολόγισε ότι το πολύ το 25% του DNAμας έχει λειτουργική σημασία, δηλαδή είναι χρήσιμο σε κάτι.
Ο υπολογισμός αυτός, που βασίζεται στα ποσοστά γονιμότητας και την αναμενόμενη συχνότητα μεταλλάξεων, αντικρούει εκείνον που είχε κάνει το 2012 η διεθνής ομάδα επιστημόνων ENCODE, η οποία είχε υπολογίσει ότι το 80% του γονιδιώματός μας έχει βιοχημική σημασία, επομένως είναι λειτουργικό.
Ο δρ Graur, όμως, σε άρθρο του που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Genome Biology and Evolution,αντιτείνει ότι «για να είναι λειτουργικό το 80% του ανθρώπινου γονιδιώματος, κάθε ζευγάρι στον κόσμο πρέπει να κάνει κατά μέσον όρο 15 παιδιά, εκ των οποίων μόνο τα δύο δεν θα αποκτήσουν δικά τους παιδιά ή θα χάσουν τη ζωή τους».
Οι απόψεις του δρος Graur βασίζονται στην άποψη ότι τα ποσοστά γονιμότητας αντανακλούν το ποσοστό του ανθρώπινου γονιδιώματος που είναι λειτουργικό και κατ’ επέκτασιν ευάλωτο σεεπιβλαβείς μεταλλάξεις.
Αν το μεγαλύτερο τμήμα του DNA μας ήταν λειτουργικό, οι άνθρωποι θα έπρεπε να αποκτούν πολλά μωρά για να αντισταθμίσουν τις αυξημένες πιθανότητες θανάτου λόγω των πολλαπλών μεταλλάξεων και να εξασφαλίσουν τη διαιώνιση του είδους τους.
Αν, όμως, είναι λειτουργικό μόνο ένα μικρό τμήμα του DNA, τότε οι πιθανότητες σοβαρής μετάλλαξης μειώνονται και επομένως τα ποσοστά γονιμότητας μπορούν επίσης να μειωθούν.
Δεδομένου λοιπόν ότι τα ποσοστά γονιμότητας παγκοσμίως βρίσκονται εδώ και αιώνες στα 2-3 παιδιά ανά ζευγάρι, ο δρ Graur εξέτασε τι ποσοστό του γονιδιώματος πρέπει να είναι λειτουργικό. Έτσι, κατέληξε στο συμπέρασμα πως το ανώτατο όριο λειτουργικότητας είναι το 25%, με πιθανότερο ποσοστό κάτι ανάμεσα στο 10% και 15%.
