Εικόνα πρώτη: οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Φίλης και Νίκος Ξυδάκης αποχωρούν από την Πλατεία Συντάγματος περιλουσμένοι με καφέδες που τους πέταξαν δευτερόλεπτα πριν παρευρισκόμενοι στην εκδήλωση συμπαράστασης προς την Ηριάννα, η οποία έχει καταδικαστεί για συμμετοχή στους Πυρήνες της Φωτιάς.
Εικόνα δεύτερη: κουκουλοφόροι καταστρέφουν βιτρίνες καταστημάτων στην οδό Ερμού, αντιδρώντας στην απόφαση του 5μελούς Εφετείου να παραμείνει η 29χρονη Ηριάννα στη φυλακή.
Μια διαπίστωση: ο συντεταγμένος ΣΥΡΙΖΑ δεν καταδίκασε απερίφραστα τα επεισόδια, ακόμη και όταν η βία στράφηκε εναντίον στελεχών του. Εμεινε πιστός στη γραμμή του παλιού Αλέξη Τσίπρα, όταν έλεγε από τηλεοπτική εκπομπή: «Η βία τι είναι; Κανένα γιαουρτάκι…». Για τον τότε επελαύνοντα αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι επιθέσεις εναντίον πολιτικών ήταν μέρος του παιχνιδιού που έφερνε το κόμμα του πιο κοντά στην εξουσία. Η βία ήταν καταλύτης των πολιτικών εξελίξεων, έτσι όπως ήθελαν τα τροτσκιστικά λυσάρια με τα οποία γαλουχήθηκαν γενιές και γενιές «αλληλέγγυων». Η λογική του ώριμου φρούτου δεν θα ίσχυε από μόνη της εάν δεν συνοδευόταν από τα συνθήματα που εξομοίωναν το Μνημόνιο με εθνική προδοσία και συνεπάγονταν τη «λαϊκή τιμωρία».
Μια απαγορευτική σκέψη: όχι, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πληρώνει αυτό που εξέθρεψε εις βάρος πολιτικών του αντιπάλων. Μια τέτοια ερμηνεία θα νομιμοποιούσε τη βία απ’ όπου κι αν προερχόταν, ενώ σκοπός είναι να καταδικαστεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να ανέχεται αυτά τα περιστατικά επειδή τα αναγνωρίζει ως εργαλεία κοινωνικού μετασχηματισμού. Οριοθετούν άλλωστε το σκληρό ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται και το οποίο δεν μπορεί να εκλείψει από την επόμενη ημέρα. Μια αναλογία: τα περιστατικά άλλωστε αποτελούν συμπληρωματική εικόνα στη μετωπική επίθεση με τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης. «Για ακόμα μια φορά γινόμαστε θεατές μιας προκλητικής σκευωρίας εις βάρος ενός νέου ανθρώπου» γράφει ένα από τα σούπερ στο –επιμελημένο –βίντεο των κουκουλοφόρων της Ερμού. «Η τακτική Δικαιοσύνη δεν βοηθά με τις αποφάσεις της» ήταν η προχθεσινή δήλωση του Πρωθυπουργού.