Στο γράφημα που δημοσιεύεται στις εσωτερικές σελίδες της «Ομάδας» αναφέρονται οι φιλόδοξοι νεοϊδιοκτήτες συλλόγων και τα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ που δαπάνησαν στην παρθενική τους σεζόν τα τελευταία χρόνια.

Στις επτά από τις οκτώ περιπτώσεις (για τη Μίλαν θα μάθουμε φέτος) υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής: η αποτυχία να κατακτηθεί η πρώτη θέση. Πρόκειται για ένα σημαντικό μάθημα στο ποδόσφαιρο που λέει πως η επιτυχία δεν (εξ)αγοράζεται.

Η Παρί Σεν Ζερμέν για παράδειγμα, στην πρώτη σεζόν που βρέθηκε υπό τον έλεγχο των Καταριανών, έχασε το πρωτάθλημα στη Γαλλία από την ποδοσφαιρικά και οικονομικά ασήμαντη Μονπελιέ.

Η Βαλένθια λίγο έλειψε να υποβιβαστεί, η Μάντσεστερ Σίτι τερμάτισε στη 10η θέση και οι Ρόμα, Ιντερ έμειναν εκτός Ευρώπης.

Τα «μεγάλα ονόματα» στο ποδόσφαιρο που μπορούν να αλλάξουν τις ισορροπίες είναι ελάχιστα. Υπάρχουν όμως πολλοί ατζέντηδες που βρίσκουν αδαείς με τον χώρο αλλά πρόθυμους και με βαθιές τσέπες και τους πωλούν φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

Η πραγματικότητα θέλει τα αποτελέσματα των ομάδων να είναι αυτά που αναδεικνύουν τους παίκτες μέσα από την ομαδικότητα. Ποιος ήξερε τον Εμπαπέ; Ελάχιστοι. Και θα συνέχιζαν να είναι λίγοι οι θαυμαστές του αν η Μονακό δεν έφτανε μέχρι τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ και δεν κατακτούσε τον τίτλο στη Γαλλία. Με λίγα λόγια, οι ομάδες χρειάζονται γερά θεμέλια για να φτάσουν στην επιτυχία και όχι βεγγαλικά εντυπώσεων.

Τελευταία Νέα