Αναζήτηση
Ξεκίνησα να τραγουδάω γιατί για μένα ήταν ένας ανεξήγητος αλλά δυνατός τρόπος έκφρασης. Ενα παράλληλο σύμπαν, όπου είμαι πάλι εγώ, αλλά ανακαλύπτω ένα μαγικό μονοπάτι που μοιράζομαι με τους συνοδοιπόρους γνωστούς αγνώστους, ένα πολύτιμο δώρο που απλόχερα σου χαρίζει η μουσική.
Η πρώτη μου επαφή με τη μουσική ήταν όταν ήμουν τεσσάρων χρονών στο χωριό. Η γιαγιά μου έφερε από την Αθήνα ένα αρμονιάκι Casio και δεν ξεκόλλαγα. Παντού μαζί, μελωδίες και άσχετες νότες. Ο,τι άκουγα, προσπαθούσα να το βγάλω. Και στον ύπνο μαζί.
Η πρώτη φορά πάνω στη σκηνή ήταν στο «Μπαράκι του Βασίλη», που ήταν τότε στη Ζωοδόχου Πηγής στα Εξάρχεια, όταν τελείωνα το λύκειο. Είχαμε φτιάξει μια μπάντα και παίζαμε παραδοσιακά τραγούδια. Ευλογημένος χώρος. Το θυμάμαι σαν χτες.
Αν δεν είχα ασχοληθεί με τη μουσική μάλλον θα έκανα εντελώς άλλα πράματα. Ονειρευόμουν να γίνω η καινούργια Ζακ Κουστώ.Διάβαζα πάρα πολύ και ήθελα να γίνω αρχαιολόγος και κτηνίατρος. Με κέρδισε η Φιλοσοφική. Επίσης το μεγάλο μου πάθος ήταν το πινγκ πονγκ. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Ακόμα θέλω να γίνω Ζακ Κουστώ.
Ενας πολύ αγαπημένος φίλος και δάσκαλος μου είχε πει «Αν δε σπάσεις τ’ αυγά, ομελέτα δε γίνεται». Δεν το πολυκατάλαβα στην αρχή, αλλά το είδα να συμβαίνει και το θεώρησα τρομερή συμβουλή.
Πάνω στη σκηνή νιώθω κάθε φορά αλλιώς. Μαγικά, δυνατά, αγχωμένα, λυτρωτικά. Νιώθω σα να είμαι σε άλλο πλανήτη με όλους όσοι είμαστε εκεί. Οχι μόνο στη σκηνή. Και στην ταβέρνα όταν παίζουμε, σε μπαράκι, στους δρόμους.
Το πιο περίεργο πράγμα που μου έχει συμβεί σε συναυλία ήταν στη Λαγκάδα Αμοργού και είχε έρθει ο φίλος μου ο Λάκης μαζί με το γάιδαρό του και του τραγουδούσαμε. Τον έχει στα όπα- όπα. Ηταν απίστευτη βραδιά και δε μου φάνηκε περίεργο, αλλά καταλαβαίνω ότι ακούγεται περίεργο.
Η συναυλία που πάντα θα θυμάμαι είναι φέτος στην Αμοργό, που ανέβηκε ο φίλος μου ο Μίκης και έπαιξε με το κοχύλι του το «Θεέ μου μεγαλοδύναμε» στη μνήμη του φίλου μας, του Πειρατή. Με το Θανάση Αβδού και Σούγια. Και όταν είδα πριν χρόνια τους
Red Hot Chilli Peppers στη Βαρκελώνη. Είχα τρελαθεί.
Η μουσική και το τραγούδι για μένα είναι οργασμός.
Ονειρεύομαι να αλλάξει επιτέλους κάποια στιγμή ο κόσμος. Και με τα νέα για την Ηριάννα και τον Περικλή έχω στεγνώσει.
Info
• Η Ματούλα Ζαμάνη γεννήθηκε στα Καρπάθια Όρη σε ανύποπτο χρόνο και ανώδυνο πλαίσιο. Γνώρισε τα στοιχειά της φύσης και μαγεύτηκε από τον αέρα που φυσά τα φύλλα των δέντρων τα πουλιά. Κολύμπησε από νωρίς στα νερά της μουσικής, του Μούρου και της Αγκάλης, που κρύβουν κι άλλους σπουδαίους ήχους. Μεγάλωσε στο βουνό με στοργή, πολλά χάδια από το Γιάννη και τη Γιαννούλα.
• Τραγουδάει μόνο με φίλους, όταν το ένστικτο βροντοφωνάζει για ελευθεριότητα συναισθήματος και μουσικής, δοκιμάζει το απ’ αλλού φερμένο και πειραματίζεται με ό,τι τυχαίο συναντά. Πιστεύει στην αληθινή αγάπη και όχι στην απλά αναφερόμενη έννοιά της και στη σύμπραξη των ανθρώπων που χωρίς λόγο μοιράζονται.
• Τον τελευταίο καιρό κάνει περιοδεία από λόγγους σε ραχούλες θάλασσες και πάμε ξανά, ετοιμάζει λάου-λάου τον δίσκο της, τραγουδά τον ποιητή εκ Μεταξοχωρίου, τον Εισβολέα και αλλά αγαπημένα τραγούδια.
• Ταξιδεύει και ψάχνει σπιτάκια και αγκαλιές για αδέσποτα ζωάκια.
• Την Πέμπτη 20 Ιουλίου, στις 21.30, εμφανίζεται στο νέο φεστιβάλ «Λιπάσματα 2017 – Φεστιβάλ στη θάλασσα» στη Δραπετσώνα. «Ανυπομονώ για τη συναυλία στη Δραπετσώνα» λέει η τραγουδίστρια. «Έμενα εκεί 2 χρόνια περίπου και ο αγώνας, η ευγένεια και το χαμόγελο εκεί κάπως έχουν άλλη βαρύτητα. Κουλό, αλλά σας λέω αλήθεια».
• Οι καλοκαιρινές της συναυλίες ξεκίνησαν τον Ιούλιο και συνεχίζονται μέχρι τον Σεπτέμβριο σε όλη την Ελλάδα. (20/7 Δραπετσώνα, 22/7 Χαλκιδική, 23/7 Αμύνταιο, 28/7 Αρδας, 30/7 Καβάλα, 2/8 Ζάκυνθος, 5/8 Φολέγανδρος, 11/8 Θήβα, 17/8 Κως, 19/8 Νίσυρος, 24/8 Τριχωνίδα, 26/8 Λαμία, 8/9 Βεάκειο, 9/9 Ξάνθη).
• Ακολουθούν διακοπές, Ευρωπαϊκή περιοδεία, επόμενος δίσκος και μετά ηρεμία.
