Κάτω από τη συχνά αστραφτερή εικόνα του ελληνικού καλοκαιριού, υπάρχει η κόλαση των εργαζομένων του. Μεγάλο μέρος αυτών δεν μπορείς καν να τους περιγράψεις ως προλετάριους αφού δεν πληρούν καν τα κλασικά χαρακτηριστικά του μαρξογενούς όρου. Εδώ τα πράγματα είναι ακόμη πιο σκούρα και πιο μαύρα. Η εποχικότητα των εργασιών για παράδειγμα ενθαρρύνει τις επισφαλείς σχέσεις εργασίας, την υποδηλωμένη απασχόληση, τις ευέλικτες μορφές, τα «μαύρα» και συχνά τις ανελέητες υπερωρίες. Προσθέστε δίπλα σε αυτά και τις συνθήκες ζωής. Δεκάδες εργαζόμενοι σε τουριστικά θέρετρα διαμένουν σε κοντέινερ ή αναγκάζονται να μένουν πολλοί μαζί σε μικρά διαμερίσματα τα οποία πληρώνουν οι ίδιοι και από μισθούς που συχνά καταβάλλονται έπειτα από μήνες και με επιταγές.
Οσοι στοιχειωδώς έχουν μια σχέση με την πραγματικότητα, γνωρίζουν όλη την παραπάνω εφιαλτική πραγματικότητα. Οι δε πιέσεις από τους επιχειρηματίες, ο φόβος, η τρομοκρατία διαμορφώνουν ένα ακόμη πιο πολεμικό κλίμα που με όρους ενόχου μυστικού δεν διαρρέει και δεν γίνεται γνωστό. Τα περιοδικά και οι κοσμικές σελίδες (και οι ιντερνετικές πια) εξάλλου, έχουν ως μοναδική τους μέριμνα να προβάλλουν κοσμικούς γάμους, σελέμπριτι και shopping. Και τι ειρωνεία! Οι κακοπληρωμένοι των σάιτ γράφουν για το τουριστικό θαύμα που οικοδομείται στις πλάτες κακοπληρωμένων ή απλήρωτων του θέρους.
Τα γράφουμε όλα αυτά με αφορμή τη σημερινή πανελλαδική απεργία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατών Επισιτισμού και Υπαλλήλων Τουριστικών Επαγγελμάτων, που πολύ αμφιβάλλουμε ότι θα είναι πανελλαδική και ότι θα είναι απεργία, αν εξαιρέσουμε μερικές επιχειρήσεις που θα περιφρουρηθούν απεργιακά από τα στελέχη και τα μέλη των σωματείων. Κι αυτό γιατί, φαίνεται πως το νέο εργασιακό πλήθος του θέρους από τη φύση του συμπιεσμένο συνειδησιακά δεν εκπροσωπείται ουσιαστικά, ενώ και ο γεωγραφικός κατακερματισμός του τουριστικού προϊόντος κάνει ακόμη πιο δύσκολη τη μεγάλη συμμετοχή στην απεργία.
Εξάλλου, εδώ πέραν των αυτοθυσιαστικών προσπαθειών διαφόρων μελών και της προσπάθειας που διεξάγει όλο αυτό τον καιρό το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας υπό τον ΓΓ του Νάσο Ηλιόπουλο, το περιβάλλον επισφάλειας που έχει γενικευθεί στα εργασιακά υποβοηθάει και τη χαμηλή προστασία των εργαζομένων στα διάφορα θέρετρα (ξενοδοχεία, ταβέρνες, εστιατόρια). Μια αντεπίθεση του κλάδου δεν θα έλθει προφανώς από επετειακές κινητοποιήσεις. Ούτε από σπασμωδικές και ασύνταχτες κινήσεις. Προϋποθέτει συνολικά μια άλλη συζήτηση. Και νωρίτερα από τις 20 Ιουλίου, την επόμενη φορά.
Τελευταία Νέα