Η εμμονή των κυβερνώντων με τους θεσμούς φαίνεται πως δεν σταματά στην απόπειρα παρεμβάσεων στη Δικαιοσύνη και ενίοτε στη θλιβερή προσπάθεια στελεχών τους να απαξιώσουν και συγκεκριμένους λειτουργούς της. Διατηρούν τη λανθασμένη πεποίθηση ότι ελέω Θεού ή επειδή εν πάση περιπτώσει κέρδισαν όπως κέρδισαν την πλειοψηφία της Βουλής μπορούν να ασκούν όλες τις εξουσίες ταυτόχρονα και να βάλλουν κατά πάντων όταν δεν συμμορφώνονται προς τις υποδείξεις τους.
Πρόκειται για μια ακόμη επικίνδυνη αντίληψη για τη λειτουργία του κράτους δικαίου και τη διάκριση των εξουσιών που θεωρούν προφανώς πολυτέλεια. Δεν χάνουν ευκαιρία με αγοραία λογική και συχνά ρητορική πεζοδρομίου να εξαπολύουν επιθέσεις χωρίς ίχνος συστολής και θεσμικής ευθύνης.
Χαρακτηριστική περίπτωση η επαναλαμβανόμενη μέχρι παρεξηγήσεως στοχοποίηση του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος που τον ανασύρουν ως βολικό εχθρό κάθε φορά που κάτι δεν τους βγαίνει. Θυμούνται το… ανυπότακτο παρελθόν τους και μετέρχονται μεθόδων όχι υποκόσμου αλλά «κάτω κόσμου» προκειμένου να πλήξουν τον κεντρικό τραπεζίτη που οφείλει να είναι ανεξάρτητος και να φαίνεται. Η αναίτια σύγκρουση δεν είναι ασφαλώς πρόβλημα για τον Γιάννη Στουρνάρα –που είναι πανίσχυρος εκ του νόμου και των ευρωπαϊκών συνθηκών –αλλά για τη χώρα καθώς δείχνει να υστερεί στα αυτονόητα κεκτημένα της Ευρώπης. Οι αποκαλύψεις του Βαρουφάκη μάλιστα –αν ευσταθούν –μας καθιστούν περίγελο ως χώρα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες όπου αυτά σχολιάζονται περιπαικτικά. Το χειρότερο είναι ότι όχι μόνο δεν γνωρίζουν πώς οφείλουν να συμπεριφέρονται αλλά ότι αρνούνται να μάθουν παρά το βαρύ κόστος μαθητείας που πληρώνει ο τόπος.
Τελευταία Νέα