«Η ευκρασία στην τέχνη αφορά ποιοτικά μέτρα και σταθμά που τροφοδοτούνται από τα υπαρξιακά μας ερωτήματα και τις αναθρώσκουσες αμφιβολίες μας» είναι ένα από τα κείμενα που πλαισιώνουν τα έργα των δώδεκα καλλιτεχνών που εκτίθενται στο Ιδρυμα Πέτρου & Μαρίκας Κυδωνιέως στη Χώρα της Ανδρου, στην εικαστική έκθεση με τίτλο «Εύκρατη Ζώνη». Η έκθεση αποτελεί το τρίτο μέρος μιας τετραλογίας που σχετίζεται με τη φύση και εντάσσεται στο πλαίσιο του εικαστικού θεσμού «Πλόες» που συνεχίζουν για 23η χρονιά με την επιμέλεια της ιστορικού και κριτικού τέχνης, Αθηνάς Σχινά.
«Η φύση θα μας απασχολήσει γιατί είναι μια παράμετρος που μπορεί να ενώσει λαούς, πολιτισμούς, ενδιαφέροντα, επαγγέλματα, ηλικίες, τα πάντα» λέει η Αθηνά Σχινά. «Η ευκρασία είναι ένας κλιματολογικός όρος που αφορά συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές και έχει να κάνει με την ισοδυναμία των πραγμάτων. Διότι αν κάπου υπάρχουν πλημμύρες, κάπου αλλού υπάρχει ξηρασία, αλλού πυρκαγιές, αλλού σεισμοί, αλλού λιώνουν οι πάγοι, κ.λπ. Το ίδιο πράγμα συμβαίνει και εντός μας. Αν δεν μπορέσουμε να ισορροπήσουμε –όπως το έργο “Ο ισορροπιστής” του Γιώργου Λάππα που υπάρχει στην έκθεση –δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τι σημαίνει αυτή η ισοδυναμία. Αποφάσισα να ενσωματώσω αυτή τη χρονιά και ένα τιμητικό αφιέρωμα στον γλύπτη Γιώργο Λάππα που έφυγε από τη ζωή πέρυσι. Τα έργα του έχουν αυτή την ακροβατική σχέση και την ακροβατικότητα εντός τους, δηλαδή υπονομεύουν τη λογική. Ο Γιώργος ήθελε να δείξει ότι το γλυπτό δεν είναι μια πραγματικότητα που στέκεται και διαμορφώνεται απέναντί σου και εσύ την περιτριγυρίζεις, αυτή διεκδικεί τον ζωτικό σου χώρο».
Στους δύο ορόφους του αρχοντικού κτιρίου του Ιδρύματος Π. & Μ. Κυδωνιέως τα 130 έργα αντικατοπτρίζουν το παραπάνω σκεπτικό της ευκρασίας. Ο Πέτρος Βρέλλης χρησιμοποιεί την κλωστή για τα πρωτοποριακά του έργα, ο Γιώργος Γυπαράκης δοκιμάζει την οριακή αντοχή των υλικών του, η Ελένη Παρμακέλη επιλέγει να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα των ηλεκτρονικών υπολογιστών στα τρισδιάστατα γλυπτά της, η Βαρβάρα Σπυρούλη επαναλαμβάνει τις σχέσεις κενού και γεμάτου μέρους της ύλης με τα συρμάτινά της πλέγματα, η Ελλη Κουτσουκέλλη με βάση το «κενό» και το «γεμάτο», το «άδειο» και το «πλήρες» διερευνά τις πολυεπίπεδες διαστάσεις. Με εξίσου πολυδύναμη γραφή αλλά και εκφραστική πολυεπίπεδη γλώσσα, παρουσιάζονται τα τοπία του Κωνσταντίνου Μάσσου, του Αντώνη Στάβερη, του Νίκου Αγγελίδη, τα έργα σε χαρτί ή περγαμηνές του Ηλία Τσακμάκη, τα «Δίδυμα τοπία» της Χρύσας Βουδούρογλου με τα διαχωριστικά μαύρα πλαίσια, τα θαλασσινά θέματα της Ειρήνης Κανά. Τα εγκαίνια της έκθεσης πραγματοποιήθηκαν το περασμένο Σάββατο παρουσία καλλιτεχνών. Μίλησαν ο πρόεδρος του Ιδρύματος Νίκος Σιγάλας, ο δήμαρχος Ανδρου Θεοδόσης Σουσούδης και ακολούθησε συναυλία του Διονύση Σαββόπουλου με δωρεάν είσοδο για το κοινό (προσφορά των Ιδρυμάτων Κυδωνιέως & Μωραΐτη).
