Είναι η διασημότερη «Κραυγή» στην ιστορία της τέχνης. Αγαπημένη των φιλότεχνων που σπεύδουν να τη θαυμάσουν ή και να φωτογραφισθούν στο πλευρό της μιμούμενοι τη συγκεκριμένη πόζα. Αγαπημένη και των ληστών, καθώς έχουν κλέψει δύο από τις τέσσερις εκδοχές που φιλοτέχνησε ο δημιουργός της Εντβαρτ Μουνκ: το 1994 από το Εθνικό Μουσείο του Οσλο και δέκα χρόνια αργότερα από το Μουσείο Μουνκ. Αγαπημένη όμως και των συλλεκτών, αν λάβει υπόψη του κανείς ότι η τρίτη εκδοχή πωλήθηκε σε δημοπρασία το 2011 προς 102,9 εκατ. ευρώ.

«Γιατί λοιπόν να μη γίνει και αγαπημένη όσων λατρεύουν την τεχνολογία;» σκέφτηκαν οι θεματοφύλακες της κληρονομιάς του πρώιμου εξπρεσιονιστή ζωγράφου, υπολογίζοντας προφανώς και το οικονομικό όφελος.

Κι έτσι «ξέθαψαν» τα 100 ετών πινέλα του νορβηγού ζωγράφου από τις κλιματιζόμενες αποθήκες και τα μετέτρεψαν σε ψηφιακά εργαλεία που επιτρέπουν στους οπαδούς της ψηφιακής τέχνης να το κάνουν όπως… ο Μουνκ, ενώ παράλληλα θα ικανοποιήσουν την περιέργεια όλων εκείνων που θα ήθελαν να μπουν στην κουζίνα του ζωγράφου, δεδομένου ότι δεν εκτίθενται πουθενά ούτε τα ίδια τα εργαλεία του ούτε φωτογραφίες τους. Μέχρι σήμερα το μόνο υλικό που μπορεί να βρει κάποιος στο Διαδίκτυο σχετικά με τη διαδικασία παραγωγής έργων του Μουνκ είναι μερικές ασπρόμαυρες και κακής ποιότητας φωτογραφίες που απεικονίζουν τον ίδιο δίπλα σε ένα καβαλέτο με κοστούμι και καπέλο στο ατελιέ του, έχοντας στο πλευρό του μια βούρτσα βυθισμένη σε έναν κουβά γεμάτο χρώμα.

ΨΗΦΙΑΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ. Με αυτό το σκεπτικό άρχισαν από πέρυσι η Adobe με το Μουσείο Μουνκ να δουλεύουν τον τρόπο που θα δώσουν στους χρήστες προγραμμάτων όπως το Photoshop και το Sketch να καταλάβουν από πρώτο χέρι τον τρόπο που ζωγράφιζε ο Μουνκ. Και για να το πετύχουν, επέλεξαν μια ανορθόδοξη και άνευ προηγουμένου προσέγγιση: μετέτρεψαν τα παλιά πινέλα του Μουνκ σε ψηφιακά εργαλεία, τα οποία μπορούν να μιμηθούν τις πινελιές του ζωγράφου.

Για να επιτευχθεί ο στόχος επελέγησαν οι επτά καλύτερα διατηρημένοι χρωστήρες, αλλά κι εκείνοι που είχαν χρησιμοποιηθεί από τον δημιουργό για τα πλέον εμβληματικά του έργα. Εν συνεχεία δημιούργησαν έναν χώρο εργασίας στους χώρους όπου είναι αποθηκευμένα τα εργαλεία του ζωγράφου, καθώς δεν επιτρέπεται να μετακινηθούν εκτός του μουσείου όπου φυλάσσονται. Οι ειδικοί της Adobe φωτογράφισαν κάθε πινέλο από κάθε δυνατή γωνία ώστε να καταγραφεί και η παραμικρή λεπτομέρεια, ενώ συνελέγησαν στοιχεία σχετικά με το μέγεθος, την ευλυγισία, το υλικό του καθενός. Κι όλα αυτά εστάλησαν στον αμερικανό σχεδιαστή Κάιλ Ουέμπστερ ώστε να μετατρέψει τα δεδομένα σε ψηφιακές εφαρμογές. Αν και έμπειρος σε τέτοια ζητήματα, η υπόθεση «πινέλα Μουνκ» αποδείχθηκε πρόκληση για τον Ουέμπστερ καθώς δεν είχε ώς εκείνη τη στιγμή χρησιμοποιήσει φωτογραφίες για να δημιουργήσει ένα πινέλο που να πρέπει να προσεγγίζει το πρωτότυπο. Γι’ αυτό ζωγράφισε με το χέρι το περίγραμμα του κάθε πινέλου, στη συνέχεια εντόπισε ποιες τρίχες θα έρχονταν πρώτες σε επαφή με τον καμβά και έτσι κατάφερε να μεταφέρει σωστά στην ψηφιακή πραγματικότητα το πινέλο, ώστε οι τρίχες να έχουν τη δέουσα απόσταση μεταξύ τους, το σωστό σχήμα και την κατάλληλη γωνία.

Το εγχείρημα αποδείχθηκε επιτυχές και τα πινέλα δίνουν αποτέλεσμα που μοιάζει πολύ στα έργα του Μουνκ. Ωστόσο ο Ουέμπστερ γνωρίζει ότι υπάρχουν όρια και ότι «δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ακριβώς το αποτέλεσμα που έδιναν τα πινέλα στην εποχή του ζωγράφου».

Τελευταία Νέα