Ολα άρχισαν το 1972, όταν ο Αλις Κούπερ μετακόμισε στη Νέα Υόρκη με την τότε σύντροφό του Σίντι Λανγκ. Σύντομα στους καινούργιους τους φίλους βρισκόταν κι ο Αντι Γουόρχολ, που διασκέδαζε με το μακάβριο συναυλιακό σκηνικό – τα ικριώματα ή τις ηλεκτρικές καρέκλες – του μουσικού. Η ιδέα ωστόσο ήταν της Λανγκ: εκείνη η μεταξοτυπία του Γουόρχολ με τίτλο «Little electric chair» (φωτογραφία) θα ταίριαζε γάντι με τον εξοπλισμό του Κούπερ, γι’ αυτό και την αγόρασε. Και κάπου εκεί το θέμα ξεχάστηκε, μέχρι που πριν από λίγα χρόνια ανέκυψε σε μια συζήτηση του μάνατζερ του Κούπερ, Σεπ Γκόρντον με μια γκαλερίστα. Οπως αποδείχθηκε, η μεταξοτυπία, φιλοτεχνημένη μεταξύ 1964 και 1965 και βασισμένη σε μια φωτογραφία του 1953 που απεικόνιζε τον θάλαμο εκτελέσεων της φυλακής Σινγκ-Σινγκ, ίσως άξιζε πολλά. Επιστρατεύτηκε μέχρι και η μητέρα του μουσικού και τελικά η μεταξοτυπία βρέθηκε τυλιγμένη σε έναν χαρτονένιο κύλινδρο, καταχωνιασμένο σε ένα υπόγειο γεμάτο σκηνικό εξοπλισμό. Ο Κούπερ ρωτήθηκε αν ήθελε να κρεμάσει το έργο στο σαλόνι του, αλλά απάντησε ότι δεν θέλει κάτι τόσο ακριβό μέσα στο σπίτι του.
