Μπορεί η κρίση να σαρώνει τα πάντα και η κοινωνία να μην αντέχει πλέον τα πρόσθετα βάρη που επέβαλε η κυβέρνηση αλλά αυτό δεν ισχύει παντού. Για παράδειγμα σε ορισμένες προμήθειες του υπουργείου Εθνικής Αμυνας φαίνεται να υπάρχει μια απίστευτη άνεση που αγγίζει ενδεχομένως τα όρια της γενναιοδωρίας για συγκεκριμένο προμηθευτή, ο οποίος έχει καταφέρει το ακατόρθωτο. Ορισμένοι μιλούν ευθέως για σκάνδαλο στην εν λόγω υπόθεση, αν και μπορεί να έχουν τηρηθεί ώς έναν βαθμό οι τυπικές διαδικασίες. Φαίνεται όμως ότι για την εν λόγω περίπτωση έχει συνωμοτήσει το σύμπαν ώστε να προκύψει το τελικό αποτέλεσμα που παραπέμπει σε καλοστημένο παιχνίδι.
Οπως γίνεται αντιληπτό, εύλογα μπορεί κανείς να αναρωτηθεί γιατί δεν έλαβε χώρα κάποιος διεθνής μειοδοτικός διαγωνισμός ως είθισται σ’ αυτές τις περιπτώσεις, αλλά ακολουθήθηκε ο δρόμος της απευθείας ανάθεσης. Για να συμβεί βέβαια αυτό, έπρεπε να συντρέξουν μια σειρά από προϋποθέσεις και να βρεθούν νομικά παραθυράκια, που όπως φαίνεται κάποιοι προθυμοποιήθηκαν από την πρώτη στιγμή να «ανοίξουν». Ποιος ξέρει; Ισως το γεγονός ότι ο γνωστός έμπορος όπλων διαθέτει τις κατάλληλες σχέσεις εκεί που χρειάζονται και πάντως «βλέπει» μακριά ακόμη και στο σκοτάδι όπως οι εν λόγω διόπτρες. Αλλωστε ο ίδιος δεν φείδεται καλών λόγων για τον υπουργό Εθνικής Αμυνας και αυτό προφανώς είναι μια απλή σύμπτωση. Η ολοκλήρωση του deal και η επίσημη ανακοίνωσή του επισφραγίστηκε, εκτός των άλλων, με μια ασυνήθιστη για τέτοιες συμφωνίες αναμνηστική φωτογραφία, στην οποία φιγουράρει περιχαρής ο επιχειρηματίας, για τον οποίο και ο κ. Καμμένος, όπως λένε οι γνωρίζοντες, τρέφει τα καλύτερα των αισθημάτων.
Ο διαγωνισμός για την προμήθεια των συγκεκριμένων διοπτρών βρίσκεται σε εξέλιξη από το 2002, όταν και προκηρύχθηκε, χωρίς όμως να υπάρξει αποτέλεσμα. Το επόμενο επεισόδιο του σίριαλ παίχτηκε το 2009, όταν και απεστάλη πρόσκληση από τα ΕΑΣ προς κάθε ενδιαφερόμενο, για την υποβολή προσφορών όσον αφορά την προμήθεια 1.500 διοπτρών νυκτερινής παρατήρησης – σκόπευσης. Ωστόσο, οι σχετικές διαδικασίες ουδέποτε ολοκληρώθηκαν στο πέρασμα όλων αυτών των χρόνων, με αποτέλεσμα να «παγώσουν» μέχρι και τα τέλη του 2016. Τότε –και συγκεκριμένα στις 12 Δεκεμβρίου –η ΓΔΑΕΕ προχώρησε αίφνης στην ανασυγκρότηση της επιτροπής διαπραγματεύσεων ώστε να συμφωνηθούν με τα ΕΑΣ οι όροι για την προμήθεια των υλικών. Οι διαπραγματεύσεις μάλιστα κράτησαν μόλις δύο ημέρες, «χρόνος – ρεκόρ» σύμφωνα με ανθρώπους που παρακολουθούν επί σειρά ετών τα τεκταινόμενα στον χώρο. Εκτός των άλλων, τα όσα συνέβησαν στο παρελθόν γύρω από την προμήθεια των διοπτρών αυξάνουν και τις απορίες για την υιοθέτηση της λογικής της απευθείας ανάθεσης. Πώς λοιπόν τις προηγούμενες φορές έλαβαν χώρα διαγωνιστικές διαδικασίες –έστω και ανολοκλήρωτες –και σ’ αυτή τη φάση επελέγη η… απλοποίηση της όλης υπόθεσης με τελικό αποδέκτη της προμήθειας τον κ. Χατζημηνά;
Για να καταλήξει όμως ο διαγωνισμός στα ΕΑΣ και μέσω αυτών στη ΘΕΩΝ, χρησιμοποιήθηκε μία εξαιρετικά βολική παράμετρος του Πολυνομοσχεδίου Ν.4446/2016 (ΦΕΚ Α΄ 240) που ψηφίστηκε στις 22 Δεκεμβρίου του 2016 και επέτρεπε –υπό συγκεκριμένες συνθήκες –τη χορήγηση αποδεικτικών φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας και Πιστοποιητικών Φόρου Ακίνητης Περιουσίας και Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων, σε εταιρείες που βρίσκονταν ακόμη και σε καθεστώς πτώχευσης. Χωρίς το «παραθυράκι» αυτό τα ΕΑΣ δεν θα μπορούσαν να υπογράψουν τη σύμβαση με τη ΓΔΑΕΕ αφού από τις αρχές του 2016 τελούν υπό καθεστώς ουσιαστικής πτώχευσης.
Τα ερωτηματικά γίνονται αμείλικτα από τη στιγμή που η ΘΕΩΝ, συμμετέχοντας σε διεθνείς εκθέσεις, όπως του Αμπου Ντάμπι, παρουσίαζε την ίδια διόπτρα που προμηθεύει στις ένοπλες δυνάμεις σε τιμή πάνω από δύο φορές χαμηλότερη εκείνης που προβλέπει η συμφωνία με τον Ελληνικό Στρατό. Η ίδια εταιρεία είχε συμφωνήσει για την προμήθεια των ίδιων διοπτρών με τη Σουηδία και την Ινδονησία, σε πολύ χαμηλότερη τιμή από εκείνη που συμφωνήθηκε με τους εγχώριους αρμόδιους φορείς.
Σημαντικές απορίες ανακύπτουν και για την ίδια την προμήθεια διοπτρών νυκτερινής όρασης εν έτει 2017. Η απόφαση για τη συγκεκριμένη προμήθεια χρονολογείται από το 2002, δηλαδή 15 ολόκληρα χρόνια πριν. Στην ανακοίνωση των ΕΑΣ για την υπογραφή της σύμβασης με τη ΓΔΑΕΕ και την εταιρεία ΘΕΩΝ αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι «το έργο είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις Ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις γιατί αναμένεται να αναβαθμίσει τις υπηρεσιακές τους δυνατότητες, ιδιαίτερα στον τομέα των αντιαρματικών επιχειρήσεων, της νυκτερινής αναγνώρισης και της αντιμετώπισης απειλών από τεθωρακισμένα μέσα». Ομως, την ίδια στιγμή, σε παγκόσμια κλίμακα, τα συστήματα νυκτερινής όρασης αντικαθίστανται σταδιακά από αντίστοιχα θερμικής απεικόνισης, τα οποία θεωρούνται πολύ πιο σύγχρονα πιο αποτελεσματικά. Ενδεικτικό είναι ότι το βεληνεκές του αντιαρματικού Carl Gustav, για το οποίο αγοράζονται οι διόπτρες, είναι 500 μ. – 2 χλμ. και η διόπτρα φτάνει οριακά τα 500 μ. Και ως εκ τούτου καθίσταται αναποτελεσματική, από την ώρα που δεν μπορεί να αξιοποιήσει τις πραγματικές δυνατότητες του όπλου.
Option
Τέλος, ένα ακόμη ζήτημα που τίθεται, είναι το γεγονός ότι με βάση την απόφαση για την ανασυγκρότηση της επιτροπής διαπραγματεύσεων, η προμήθεια θα αφορούσε 1.500 ΟΝΥΠΑΣ. Ομως ξαφνικά η σύμβαση που υπεγράφη περιελάμβανε επιπλέον 450 κομμάτια. Πρόκειται προφανώς για μία… προκαταβολική ενεργοποίηση της σχετικής option που περιλαμβανόταν στη συμφωνία μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών.
Η απάντηση του υπουργείου
Χωρίς να λέει ούτε λέξη για την…ταμπακιέρα, το υπουργείο Εθνικής Άμυνας εξέδωσε το Σάββατο ανακοίνωση σχετικά με την προμήθεια των διοπτρών νυκτερινής παρατήρησης.
«Η επιχειρησιακή απαίτηση για την προμήθεια Οργάνων Νυχτερινής Παρατήρησης Σκόπευσης Carl Gustav ξεκίνησε με αρχική έγκριση προμήθειας που εκδόθηκε από το ΓΕΣ το 2008. Στη συνέχεια προσυπεγράφη από όλες τις κυβερνήσεις ακόμη και τις υπηρεσιακές και τον Δεκέμβριο του 2016 μετά από έγκριση του Ελεγκτικού Συνεδρίου κατοχυρώθηκε στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα», αναφέρει η ανακοίνωση.