Αναζήτηση
Η σκηνή θα μπορούσε να είναι βγαλμένη από χολιγουντιανή ταινία, όπου ο ιδεαλιστής πρωθυπουργός εμπνέει τον πρωταγωνιστή. Επειδή όμως αυτή είναι πραγματικότητα, όλα όσα ακολούθησαν αποδεικνύουν την αφέλεια για μερικούς, ανετοιμότητα για άλλους, ανθρώπων που ανέλαβαν την εξουσία στην πιο δύσκολη στιγμή για τη χώρα.
Αλλωστε, η πραγματικότητα ποτέ δεν είναι τόσο αθώα. Οταν ο Γιάνης Βαρουφάκης ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών, είχε μια ενδιαφέρουσα συνάντηση με τον επικεφαλής της ΕΥΠ Γιάννη Ρουμπάτη:
«(…) Η επαναδιεκδίκηση της εθνικής κυριαρχίας και του δημοκρατικού ελέγχου των υπουργείων τους –καθώς και η αφοσίωσή τους –εκ μέρους του Κοινοβουλίου έπρεπε να είναι εξίσου υψηλής σημασίας όσο η αναδιάρθρωση (…) του δημόσιου χρέους. Γι’ αυτόν τον σκοπό, κανόνισα ένα ραντεβού με τον επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Ο Γιάννης Ρουμπάτης είναι ένας εντυπωσιακός, αν και μικροκαμωμένος, άνδρας. (…) Περισσότερο απ’ όλα εκτίμησα το γεγονός ότι μου επιβεβαίωσε πως δεν είχα την αφοσίωση ολόκληρων τμημάτων μέσα στο υπουργείο μου (σ.σ.: χαρακτηριστικά αναφέρει πως “ήταν αφοσιωμένοι αλλού”), ενώ με ενημέρωσε πόσο στενή είχε γίνει η σχέση μεταξύ των διευθυντών αυτών των τμημάτων και των αξιωματούχων της τρόικας».
Ο Βαρουφάκης αναφέρει σχεδόν αδιάφορα πως ζήτησε πληροφορίες για την «αφοσίωση» εργαζομένων του υπουργείου που διηύθυνε, τις οποίες έλαβε από τον ίδιο άνθρωπο που έβλεπε συχνά πυκνά να μπαινοβγαίνει στο Μέγαρο Μαξίμου.
Πολλές φορές ακούμε από την αντιπολίτευση πως σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η κατάληψη της εξουσίας. Σε μια συζήτηση του Βαρουφάκη με συνεργάτη του, ο πρώην υπουργός Οικονομικών έφτιαχνε την ατζέντα του, με αναφορές στη φοροδιαφυγή, στις τιμές των προϊόντων στο σουπερμάρκετ και στην προστασία των πολιτών από τα τυχερά παιχνίδια, επισημαίνοντας παράλληλα πως πρέπει να βοηθήσει την κυβέρνηση στη μάχη κατά της διαφθοράς. «Τέλος, να ετοιμάσουμε την επίθεση στους πύργους της βρωμιάς, δηλαδή τις τέσσερις ελληνικές συστημικές τράπεζες». «Και τι θα γίνει με τα μέσα ενημέρωσης;» ρώτησε ο συνεργάτης του, με τον Βαρουφάκη να απαντά πως «ο Παππάς ήταν υπεύθυνος για “αυτό το κοφίνι με σάπια ψάρια”».
Δεν είναι η μοναδική επίθεση στα ΜΜΕ που υπάρχει μέσα στο βιβλίο. Πολλοί δημοσιογράφοι παρουσιάζονται συχνά ως όργανα προπαγάνδας των Βρυξελλών. Αυτή όμως η μικρή σκηνή, που δεν έχει κανένα λόγο να είναι αποκύημα της φαντασίας, δείχνει την απαξία προς τα ΜΜΕ, με τον Νίκο Παππά να αναλαμβάνει από την αρχή την προσπάθεια ελέγχου τους.
Πράγματι, οι διαρροές ήταν από τους μεγαλύτερους φόβους της κυβέρνησης εκείνη την εποχή. Επειτα από μια συνάντηση του Βαρουφάκη με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο Βερολίνο, παρουσία του Γιώργου Χουλιαράκη και του Νικόλα Θεοχαράκη, ο υπουργός Οικονομικών ενημέρωσε τον Αλέξη Τσίπρα για την πρόταση του γερμανού ομολόγου του:
«Γ.Β. [16.21]: Ο Βόλφγκανγκ έκανε μια απίστευτη πιρουέτα στη σημερινή μας συνάντηση.
Α.Τ. [16.22]: Δηλαδή;
Γ.Β. [16.25]: Σου στέλνει μήνυμα για time out…
Α.Τ. [16.26]: Προτείνει έξοδο ή υιοθέτηση παράλληλου νομίσματος;
Γ.Β. [16.27]: Το πρώτο μέσω του δεύτερου: έχοντας πλήρη επίγνωση ότι το Μνημόνιο μας πνίγει.
Α.Τ. [16.30]: Σ’ αυτή την περίπτωση, αν το εννοεί, πες του να συζητήσουμε πώς θα μπορούσε να γίνει κάτω από τους καλύτερους όρους. Χρηματοδότηση, συναίνεση και αμοιβαία βοήθεια χωρίς χρεοκοπία.
Γ.Β. [16.35]: Προσφέρει μεγάλη βοήθεια στη μετάβαση».
Η συζήτηση συνεχίστηκε λίγο αργότερα.
«Α.Τ. [17.50]: Είμαι περίεργος να μάθω τι έχει στο μυαλό του. Πες του και για την άλλη πρόταση να δούμε πώς τη βλέπει.
Γ.Β. [17.51]: ΟΚ. Εχω το πράσινο φως να μιλήσω μαζί του εντελώς εμπιστευτικά για όλα αυτά τα θέματα;
Α.Τ. [17.53]: Ναι, αλλά πρόσεχε να μην του δώσεις την εντύπωση πως συμφωνείς. Και πρόσεχε να μην το διαρρεύσει.
Γ.Β. [17.53]: ΟΚ. Η γραμμή μας είναι: 1. Μιλάω μαζί του απλά για να διερευνήσω την πρότασή του χωρίς καμία δέσμευση. 2. Αν το διαρρεύσει, θα το αρνηθούμε».
