Πριν από λίγες εβδομάδες ολοκληρώθηκε το Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, το οποίο είχε αδιαμφισβήτητα θετικό αποτύπωμα και ευρύτερη απήχηση σηματοδοτώντας την ενότητα και ανοίγοντας μια νέα σελίδα στην πορεία ανασυγκρότησης του κεντροαριστερού χώρου. Δεν πρέπει όμως να χάσουμε το momentum ούτε να ωραιοποιούμε τις καταστάσεις. Τώρα πρέπει να προχωρήσουμε στο επόμενο στάδιο. Σε ένα ενιαίο προοδευτικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα με υπέρβαση της μεταβατικής ομοσπονδιακής πολυκομματικής δομής. Χωρίς μεσοβέζικες λύσεις που δεν τις καταλαβαίνει ο κόσμος.
Η πρότασή για νέο φορέα της Κεντροαριστεράς απευθύνεται στο σύνολο του προοδευτικού χώρου, προς όλα τα πολιτικά κόμματα, τους φορείς και τα στελέχη που είναι κεντροαριστεροί, σοσιαλδημοκράτες, κεντρώοι, μεταρρυθμιστές, οικολόγοι. Οσοι κινούνται στον ευρύτερο χώρο πρέπει να συμβάλουν θετικά στην κοινή προσπάθεια για τη δημιουργία του νέου φορέα. Κανένας δεν περισσεύει αλλά και κανένας δεν πρέπει να αφεθεί να εμποδίσει τη δρομολόγηση ανοιχτών δημοκρατικών διαδικασιών για έναν ισχυρό ενιαίο φορέα της Κεντροαριστεράς.
Στόχος είναι η ριζική ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών με την καθοριστική ενίσχυση του χώρου μας και όχι η οριακή αύξηση των ποσοστών μας. Για να γίνει αυτό όμως χρειάζονται υπερβάσεις σε όλα τα επίπεδα. Να αφεθούν στην άκρη ανασφάλειες και κομματικές περιχαρακώσεις. Με μία τέτοια λογική, μακριά από τα στερεότυπα του παρελθόντος θα σπάσουμε τους φραγμούς, εκφράζοντας ευρύτερα πλειοψηφικά ρεύματα. Δεν είναι θέμα μόνο προσώπων, αλλά και πολιτικών. Υποστηρίζω την ανάγκη βαθιών προοδευτικών αλλαγών παντού με το βλέμμα στο μέλλον και όχι στο παρελθόν. Με ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα και σύγχρονο πολιτικό λόγο. Για έναν ισχυρό αυτόνομο φορέα που θα δώσει προοδευτική λύση για τη διακυβέρνηση του τόπου και θα εγγυηθεί την εθνική συνεννόηση και την πολιτική σταθερότητα.
Η πρότασή μου για διπλή κάλπη δίνει τη λύση εφόσον υπάρχουν διαφωνίες. Στη μια θα εκλέξουμε επικεφαλής και στην άλλη θα απαντήσουμε στο ερώτημα αν επιθυμούμε ομοσπονδιακό πολυκομματικό σχήμα ή τη μετάβαση σ’ ένα ενιαίο κόμμα. Την τελική απόφαση θα πρέπει να την πάρει η βάση όλης της Κεντροαριστεράς.
Και γιατί να μη μείνουμε ως έχουμε; Καλά είναι και έτσι, μπορεί να πει κάποιος. Ναι, καλά είναι και έτσι, αν οι φιλοδοξίες μας είναι να διατηρήσουμε τα κεκτημένα και όχι να προχωρήσουμε σ’ ένα δικό μας Big Bang που θα αλλάξει άρδην τους σημερινούς συσχετισμούς δυνάμεων.
Οσοι υποστηρίζουν το να παραμείνουν όλα ως έχουν, ακόμη και όταν ορκίζονται στις αλλαγές, δεν καταλαβαίνουν πως στην ελληνική κοινωνία διαμορφώνονται δύο ισχυρές αντίθετες δυνάμεις. Η πρώτη ενδιαφέρεται μόνο να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία ανεξάρτητα από το ποιος θα έρθει. Μια κρίσιμη μάζα συμπολιτών μας καθοδηγείται στην αντιπολίτευσή της προς τον ΣΥΡΙΖΑ από έναν υπεραπλουστευτικό φανατισμό. Από την άλλη, ένα σημαντικός αριθμός συμπολιτών μας ζει ακόμα με το όνειρο της νίκης κατά των «ευρωπαίων τοκογλύφων».
Σ’ αυτό το κλίμα, για να υπερβούμε το επικίνδυνο σκηνικό που επικρατεί ανάμεσα στο μίσος για τον ΣΥΡΙΖΑ που οδηγεί κατευθείαν στη ΝΔ και το αντιευρωπαϊκό ρεύμα που οδηγεί σε εθνικολαϊκιστές απαιτούνται άμεσα καινοτόμες δράσεις. Μόνο γι’ αυτό τον λόγο η απάντησή μας πρέπει να είναι τρεις λέξεις: Τόλμη, Ανανέωση, Ενότητα.
Ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος είναι πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης