Και ξαφνικά, μέσα στο καλοκαίρι, νέα ανάσα (αθλητικής) δροσιάς.
Η εθνική ομάδα κωφών γυναικών κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους αντίστοιχους Ολυμπιακούς Αγώνες που διεξήχθησαν στη Σαμψούντα. Το 67-50 κόντρα στην ισχυρή Λιθουανία ήρθε φυσιολογικά και απόλυτα δίκαια. Με τις ελληνικές σημαίες να κυματίζουν υπερήφανες για μια ομάδα που κάθε καλοκαίρι ακούγεται δυνατά. Γιατί ποιος, με γνώση των διοργανώσεων, ξεχνά το περσινό χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Θεσσαλονίκης;
«Συνηθίζουμε να αποκαλούμε οικογένεια αυτή την ομάδα. Γιατί έτσι τη νιώθουμε. Συχνά φτάνει σε διακρίσεις και υψηλές θέσεις σε τουρνουά που συμμετέχει και όλες μας είμαστε πολύ δεμένες» τονίζει στα «ΝΕΑ» η κατά τεκμήριο καλύτερη παίκτρια, η Στεφανία Πατέρα, με τους είκοσι πόντους, τα δύο τρίποντα και τις τέσσερις ασίστ στον τελικό.
Ποια ιστορία, όμως, έχει η ίδια και ποια η ομάδα; «Ουσιαστικά είναι η δεύτερή μου χρονιά. Εχω πρόβλημα βαρηκοΐας, έκανα εξετάσεις το ’11 αλλά κόπηκα στο όριο. Τώρα μπορώ να αγωνίζομαι κανονικά ύστερα και από νέες μετρήσεις. Η συμβολή της προπονήτριας Αθηνάς Ζέρβα είναι κομβική. Εχει βαθιά γνώση και τη μεταδίδει σε όλες μας».
Τη ρωτάμε πώς είναι η καθημερινότητα των κοριτσιών και αν όλες δεν ακούνε. «Προσπαθούμε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις. Κάποιες δεν ακούνε καθόλου, κάποιες φορούν ακουστικά. Οχι όμως και στους αγώνες, γιατί απαγορεύεται. Στα παιχνίδια, συνεπώς, χρειάζεται να σε δει ο άλλος, είναι ξεκάθαρες και από πριν οι οδηγίες, πολλά γίνονται στη νοηματική και είναι αυτοματοποιημένα. Δεν γίνεται αλλιώς. Μετρά πολύ η δουλειά της προπονήτριας και όσα κάνουμε πριν από τους αγώνες, αλλά και κατά τη διάρκεια της εκγύμνασης». Η εθνική ομάδα κωφών «πήγε τρένο» μέχρι την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου. Ηταν καταφανώς ανώτερη, με λύσεις πολλές και με παίκτριες διψασμένες και αποφασισμένες για τη διάκριση. Σκεφθείτε ότι ακόμη και όταν καθυστερούσαν να έρθουν οι μπάλες στο γήπεδο για προπονήσεις, άρχιζαν μόνες να παλεύουν και να γυμνάζονται. Η καθημερινότητα αρκετών πρωταγωνιστριών, ασφαλώς και δύσκολη. Γι’ αυτό και ο κόσμος χθες το απόγευμα, που μαζεύτηκε στο αεροδρόμιο για να τις υποδεχθεί, τις χειροκρότησε θερμά. Κυρίως συγγενείς και φίλοι. Γιατί τα κορίτσια μοχθούν και στο γήπεδο. Χωρίς φυσικά να παραμελούν το κομμάτι των σπουδών, όπως η Στεφανία Πατέρα των 29 χρόνων, η μοριακή βιολόγος που τους χειμώνες δίνει αγώνες στα παρκέ με τη φανέλα του Ζωγράφου.
