Μία ερώτηση συνηθισμένη στην καθημερινή ζωή: είναι καλύτερα να ξοδεύει κανείς χρήματα για να κερδίζει χρόνο ή να ξοδεύει χρόνο για να κερδίζει χρήματα;
Η απάντηση ως φαίνεται εξαρτάται από τον στόχο, διότι αν αυτός είναι η προσωπική ευτυχία, τότε μάλλον πρέπει να ανοίγουμε το πορτοφόλι μας.
Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας μελέτης, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences και υποδηλώνει πως όταν ξοδεύουμε χρήματα για να αυξήσουμε τον ελεύθερο χρόνο μας, περιορίζεται το στρες στη ζωή μας και αισθανόμαστε πιο ευτυχισμένοι.
Η μελέτη διενεργήθηκε από επιστήμονες του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και άλλων ερευνητικών κέντρων, οι οποίοι πήραν συνεντεύξεις από 6.271 εθελοντές από ΗΠΑ, Δανία, Καναδά και Ολλανδία. Τους ρώτησαν για την ικανοποίηση από τη ζωή τους και αν συνήθιζαν να προβαίνουν σε αγορές που αυξάνουν τον ατομικό ελεύθερο χρόνο, όπως η παραγγελία φαγητού από εστιατόρια, η χρήση ταξί, η πρόσληψη βοηθητικού προσωπικού για το σπίτι ή η πληρωμή άλλων για να τους κάνουν διάφορες δουλειές.
Περισσότεροι από ένας στους τρεις συμμετέχοντες δήλωσαν ότι ξοδεύουν χρήματα για να έχουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο.
Οι εθελοντές αυτοί ανέφεραν κατά μέσο όρο μεγαλύτερη ικανοποίηση από τη ζωή τους, σε σύγκριση με όσους προτιμούσαν να μην κάνουν τέτοιου είδους έξοδα.
Και δεν είχε σημασία αν οι εθελοντές είχαν μεγάλη, μικρή ή μεσαία οικονομική ευχέρεια: όταν είχαν την ευκαιρία να πληρώσουν κάποιον άλλο για να κάνει κάτι στη θέση τους, αποκόμιζαν σημαντικό προσωπικό όφελος.
«Διαπιστώσαμε πως οι άνθρωποι που ξοδεύουν χρήματα για να αγοράσουν χρόνο για τον εαυτό τους, όπως όταν αναθέτουν σε άλλους δουλειές που δεν τους αρέσουν, νιώθουν μεγαλύτερη ικανοποίηση από ό,τι αν αγόραζαν στον εαυτό τους ένα ακριβό δώρο» δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Ασλεϊ Γουίλανς, επίκουρη καθηγήτρια στην Οικονομική Σχολή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.
«Αν πρέπει να κάνετε μια δουλειά που και η σκέψη της ακόμα σας είναι απωθητική, ίσως είναι καλύτερα να πληρώσετε για να απαλλαγείτε από αυτήν» συνηγόρησε η δρ Ελίζαμπεθ Νταν, καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, στον Καναδά.
Παρότι τα ευρήματα αυτά τεκμηρίωσαν ότι υπάρχει συσχέτιση ανάμεσα στην εξαγορά του χρόνου και στην ευτυχία, οι ερευνητές θέλησαν να εξετάσουν και αν υπάρχει αιτιολογική σχέση μεταξύ τους.
Ετσι, έκαναν ένα πείραμα στο οποίο συμμετείχε μικρός αριθμός εθελοντών από τον Καναδά. Στον κάθε ένα από αυτούς έδιναν από 40 δολάρια επί δύο συναπτά Σαββατοκύριακα για να τα ξοδέψουν είτε σε αγορές υλικών αγαθών που επιθυμούσαν (π.χ. ρούχα) είτε πληρώνοντας άλλους για να αυξήσουν τον προσωπικό ελεύθερο χρόνο τους. Στο τέλος κάθε Σαββατοκύριακου οι εθελοντές ανέφεραν πώς ένιωθαν.
Οπως έδειξαν οι απαντήσεις τους, η διάθεση των χρημάτων για την εξαγορά προσωπικού χρόνου οδηγούσε σε λιγότερο στρες και εντονότερο αίσθημα ευεξίας, ενώ η διάθεση των χρημάτων σε υλικά αγαθά δεν παρείχε ανάλογο όφελος.