Ο αιφνίδιος θάνατος του μητροπολίτη Φιλίππων Προκοπίου φέρνει και πάλι στην επικαιρότητα το θέμα του πνιγμού στη θάλασσα.
Κάθε άνθρωπος όταν κολυμπά πρέπει να συνειδητοποιεί ότι δεν βρίσκεται στο φυσικό του περιβάλλον. Ακόμα και μια μικρή εισρόφηση θαλασσινού νερού μπορεί να αποβεί μοιραία.
Μια λιποθυμία ή, πολύ περισσότερο, η εισρόφηση φαγητού έπειτα από έναν έμετο μπορεί να οδηγήσουν σε πνιγμό και το ερώτημα που τίθεται είναι πόσο συχνά μπορεί να συμβεί λιποθυμία ή σοβαρή καρδιακή προσβολή μέσα στη θάλασσα.
Εκείνο που γνωρίζουμε είναι ότι στη στεριά συμβαίνει μία καρδιακή ανακοπή ανά 100.000 κατοίκους, αλλά στους καρδιοπαθείς είναι συχνότερη, αφού συμβαίνει μία ανά 1.000 καρδιοπαθείς.
Ομως το όλο θέμα γίνεται ακόμα πιο περίπλοκο όταν αναλογιστεί κανείς ότι μια υπογλυκαιμία για τον διαβητικό που παίρνει αντιλιπιδαιμικό φάρμακο ή μια μεγάλη πτώση της αρτηριακής πιέσεως για τον υπερτασικό που παίρνει φάρμακα μπορεί να τον οδηγήσουν σε λιποθυμία και πνιγμό.
Γι’ αυτό γενικά είναι καλό να μην παίρνουμε φάρμακα πριν από το μπάνιο, ενώ οι άρρωστοι πρέπει να ενημερώνονται από τον γιατρό τους λεπτομερώς για τους κινδύνους από τις παρενέργειες των φαρμάκων που παίρνουν.
Πέραν όλων αυτών, πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι παθολογικές καταστάσεις οι οποίες στη στεριά αντιμετωπίζονται χωρίς κίνδυνο, στη θάλασσα μπορεί να οδηγήσουν σε πνιγμό. Μια μυϊκή κράμπα, ένα έμφραγμα του μυοκαρδίου ή ένα εγκεφαλικό επεισόδιο αποτελούν τις συνηθέστερες περιπτώσεις. Σπανιότερα, το κρύο θαλασσινό νερό μπορεί να προκαλέσει σπασμό των αρτηριών της καρδιάς με αποτέλεσμα τη γέννηση επικίνδυνων, ή ακόμα και θανατηφόρων, αρρυθμιών που οδηγούν σε καρδιακή ανακοπή.
Στις περιπτώσεις αυτές, ακόμα και η νεκροτομή δεν μπορεί να διαγνώσει την ακριβή αιτία του θανάτου και η εύκολη λύση είναι η διάγνωση του πνιγμού. Ομως στις περισσότερες περιπτώσεις δεν πρόκειται για πραγματικό πνιγμό, δηλαδή από άτομα που δεν ξέρουν να κολυμπούν. Τα άτομα αυτά συνήθως λαμβάνουν προφυλάξεις και δεν εκτίθενται στον κίνδυνο του μπάνιου.
Για όλους αυτούς τους λόγους οι λουόμενοι δεν πρέπει να απομακρύνονται από την παραλία, ενώ πρέπει να κυκλοφορούν πάντα σε οργανωμένες παραλίες διότι σε αυτές οι εκπαιδευμένοι διασώστες μπορεί να επαναφέρουν ένα άτομο που έχασε τις αισθήσεις του ύστερα από εισρόφηση νερού στους πνεύμονες.