Βουλή των Ελλήνων, Αίθουσα της Ολομέλειας, Τετάρτη 2 Αυγούστου του σωτηρίου έτους 2017. Παναγιώτης Κουρουμπλής: Ναι. Μάρκος Μπόλαρης: Ναι. Θεοδώρα Τζάκρη: Ναι. Θεόδωρος Παραστατίδης: Ναι. Γιάννης Μιχελογιαννάκης: Ναι. Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά: Ναι. Τα έξι αυτά πλάνα από τη σκηνή της χθεσινής ψηφοφορίας για τον νόμο Γαβρόγλου για την Παιδεία ήταν έξι μικρά κι απανωτά ντεζαβού για όσους τα παρακολούθησαν.

Εύλογα. Στην ίδια αίθουσα, την Τετάρτη 24 Αυγούστου του μακρινού 2011, είχαν ξανακούσει τους Κουρουμπλή, Μπόλαρη, Τζάκρη, Παραστατίδη, Μιχελογιαννάκη και Κόλλια-Τσαρουχά να αναφωνούν Ναι σε ένα νομοσχέδιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση, εκείνο της Αννας Διαμαντοπούλου. Κοινώς, χθες οι συγκεκριμένοι βουλευτές της συμπολίτευσης στήριξαν τον νόμο ο οποίος καταργεί τον νόμο που οι ίδιοι –μαζί με 249 συναδέλφους τους –είχαν υπερψηφίσει πριν από έξι χρόνια.

Για την ιστορία, τότε, ο Μάρκος Μπόλαρης ήταν υφυπουργός Υγείας. Η Θεοδώρα Τζάκρη, μέχρι πριν από δυο μήνες, διατηρούσε τον τίτλο της υφυπουργού Εσωτερικών. Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο Γιάννης Μιχελογιαννάκης και ο Θεόδωρος Παραστατίδης ήταν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Και η Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά ανήκε στη νεοδημοκρατική ΚΟ.

Σήμερα όλοι έχουν βρει μια θέση στον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Ορισμένοι εξ αυτών δε και στη διακυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου. Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, για παράδειγμα, έχει πια έναν υπουργικό θώκο. Κάτι, δηλαδή, που το παλιό του κόμμα ποτέ δεν του έδωσε. Ο Μπόλαρης και η Τζάκρη μπορεί τώρα να κάθονται απλά στα συριζαϊκά έδρανα, αλλά πρόλαβαν να κάτσουν και στα υπουργικά από την αρχή της δεύτερης θητείας Τσίπρα μέχρι και τον Νοέμβριο του 2016. Ο πρώτος ως αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κι η δεύτερη ως υφυπουργός Βιομηχανίας. Η Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά έχει επίσης αναλάβει το νευραλγικό δίχως αμφιβολία πόστο της υφυπουργού Μακεδονίας-Θράκης. Τι κι αν η ΝΔ, με την οποία εκλεγόταν βουλευτής αδιαλείπτως από το 2000, ποτέ δεν αναγνώρισε το ταλέντο της; Η πολιτική της καριέρα όχι μόνο δεν τελείωσε τον Φεβρουάριο του 2012 όταν τη διέγραψε ο Αντώνης Σαμαράς επειδή δεν ψήφισε το δεύτερο Μνημόνιο, αλλά γνώρισε και καλύτερες, υπουργικές μέρες. Σε αντίθεση με τους Θόδωρο Παραστατίδη και Γιάννη Μιχελογιαννάκη, οι οποίοι δεν έχουν αξιοποιηθεί στο κυβερνητικό σχήμα. Ο τελευταίος, ειρήσθω εν παρόδω, έκανε κι ένα σύντομο πέρασμα από το Κοινοβούλιο ως εθνοπατέρας ΔΗΜΑΡ πριν καταλήξει από πασόκος συριζαίος.

Παρεμπιπτόντως, η ψηφοφορία για τον νόμο Γαβρόγλου θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο ενδιαφέρουσα, από παραπολιτικής σκοπιάς, αν είχε δώσει το «παρών» ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Πάνος Καμμένος. Είχε κι αυτός το 2011 από τα γαλάζια έδρανα ψηφίσει τον νόμο Διαμαντοπούλου. Παρ’ όλα αυτά η χθεσινή ψήφος των έξι βουλευτών δεν έχει μόνο παραπολιτική αξία.

ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΘΕΣΕΙΣ. Το θέμα δεν είναι ο αυτοεξευτελισμός τους. Ο αυτοεξευτελισμός, εξάλλου, είναι προσωπικό δικαίωμα του καθενός. Το ζήτημα είναι ο ευτελισμός της πολιτικής. Πόσο εύκολα και ενίοτε πόσο γρήγορα οι πολιτικοί άνδρες και γυναίκες της χώρας αλλάζουν θέσεις στα χρόνια της κρίσης. Για να είμαστε, ωστόσο, δίκαιοι, ο ευτελισμός της εγχώριας πολιτικής τάξης έχει ήδη συντελεστεί σε κεντρικό επίπεδο με τη μεγάλη κωλοτούμπα του καλοκαιριού του 2015.

Οπότε, αν χρησιμεύουν κάπου στη δημόσια συζήτηση οι έξι είναι επειδή αποτελούν μια καλή υπενθύμιση των υλικών από τα οποία φτιάχτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ της εξουσίας. Εχει τη σημασία του να θυμόμαστε ότι, φέρ’ ειπείν, ο Κουρουμπλής υπήρξε πράσινος. Οπως και ότι Τζάκρη και Μπόλαρης συμμετείχαν στο υπουργικό συμβούλιο του Γιώργου Παπανδρέου αλλά και του Αλέξη Τσίπρα. Αυτή η επισήμανση δεν λειτουργεί δυσφημιστικά για το ΠΑΣΟΚ. Το ακριβώς αντίθετο. Θυμίζει ποιο ήταν το ΠΑΣΟΚ που έφυγε από το ΠΑΣΟΚ. Και κατέληξε στις αγκάλες του ΣΥΡΙΖΑ.

Τελευταία Νέα