Σε μια πόλη όπου η λέξη «μεζές» κινδυνεύει να εξαφανιστεί, έχουν μείνει μόνο όσοι τιμούν πραγματικά τους πελάτες τους. Αυτός είναι και ο λόγος που για να βρεις τραπέζι σε ένα από τα δύο αγαπημένα μου μεζεδοπωλεία θα πρέπει να έχεις κάνει κράτηση.
Αν θέλω να απολαύσω διεθνή κουζίνα, με πιάτα που οι γεύσεις και τα αρώματά τους όχι απλώς μου θυμίζουν τη γαστρονομία μιας χώρας, αλλά είναι από τα καλύτερα που θα μπορούσα να βρω εκεί, το Ψωµί και Αλάτι (Πλατεία Ελευθερωτών 8, Χαλάνδρι, τηλ. 210-6848.178) είναι η απόλυτη εγγύηση. Ο σεφ Γιάννης Λουκάκος έχει πετύχει με λεπτομέρεια σταγόνας τις πιο διάσημες διεθνείς γεύσεις σε όλα, μα όλα του τα πιάτα και έχει δημιουργήσει ένα μενού σε στυλ μεζέ. Δηλαδή μικρές μερίδες οι οποίες μπαίνουν στη μέση του τραπεζιού και τις απολαμβάνει όλη η παρέα. Οχι ότι απουσιάζουν τα κυρίως πιάτα, αλλά το μενού είναι περισσότερο προσανατολισμένο στους μεζέδες.
Τα πιάτα έχουν τόσο σωστές εντάσεις, γεύσεις και αρώματα, που κάθε φορά που δοκιμάζω κάτι διαφορετικό, πραγματικά με ταξιδεύει στη χώρα καταγωγής του. Και ακόμη πιο σημαντικό, το σέρβις γνωρίζει με ποια σειρά θα πρέπει να βγάλει τα πιάτα, ώστε η ένταση στη γεύση ενός πιάτου να μην καλύπτει το επόμενο, αλλά να έχουν μια κλιμακωτή ανοδική γευστική πορεία.
Την τελευταία φορά που το επισκέφτηκα δοκίμασα το ελληνικότατο τηγανητό καλαμάρι, παναρισμένο όμως όχι με αλεύρι αλλά με γιαπωνέζικο τρίμμα ψωμιού (πάνκο). Κορυφαία τραγανότητα στην κρούστα, μαλακό και ζουμερό το καλαμάρι, εντυπωσιακά καθαρή γεύση, χωρίς ίχνος λαδίλας. Συνοδευόταν από ένα ντιπ ταραμά – κάππαρης και ένα ντομάτας – τσίλι, ταιριαστά και πολύ νόστιμα και τα δύο.
Δεν θα μπορούσα να αποφύγω ένα ταξίδι στην Ινδία με το απόλυτο «πιτάκι». Κοτόπουλο μαριναρισμένο με μπαχαρικά και σάλτσα γιαουρτιού τυλιγμένο σε χειροποίητη αραβική πιτούλα. Με εντυπωσίασε πόσο ισορροπημένη μεταξύ γλυκού και καυτερού ήταν η πικάντικη τηγανιά. Χοιρινό κρέας με σος τεριγιάκι, ντιπ με γιαούρτι και τσίλι και αγγουράκι τουρσί. Αν δεν είστε πάντως λάτρεις του καυτερού, καλό θα ήταν να αποφύγετε αυτό το πιάτο. Οι πατάτες με τα αβγά μπορεί να ακούγονται σαν ένα κοινό σπιτικό πιάτο, ωστόσο είναι άκρως εστιατορικό και ακραία γευστικό! Αψογοι κρόκοι αβγού, τηγανητές πατάτες λεπτές σαν άχυρο, σαλάμι Λευκάδας και κρέμα παρμεζάνας δημιουργούν ένα από τα αγαπημένα μου πιάτα. Από τα κυρίως δοκίμασα ένα burger με κρέας από αμερικανικό black angus, μανιτάρια και κατσικίσιο τυρί, καραμελωμένα κρεμμύδια, μαγιονέζα τρούφας και παρμεζάνα. Για όλα αυτά και για αναψυκτικά πληρώσαμε 25 ευρώ το άτομο!
Αν θέλω μεζέ κλασικό, που «σπρώχνει» ούζο, τσίπουρο ή γενί ρακί, το Χοχλιδάκι (Αδριανείου 31, Νέο Ψυχικό, τηλ. 210-6746.661) είναι το εστιατόριο που εμπιστεύομαι. Οχι μόνο επειδή έχει ιστορία πολλών ετών και κορυφαίες γεύσεις. Αλλά επειδή είναι ένα μεζεδοπωλείο το οποίο δεν σταματά να εξελίσσεται. Διορθώνει τις γεύσεις στα πιάτα του, διοργανώνει θεματικές γευστικές προτάσεις κάθε τρεις μήνες αλλάζοντας το μενού του. Κρατάει αναλλοίωτα τα πιάτα που έχει τελειοποιήσει. Ενα μέρος που δεν βαριέμαι ποτέ.
Το μοναδικό μου πρόβλημα κάθε φορά είναι ότι θέλω να πάρω κάποια κλασικά πιάτα, αλλά θέλω να δοκιμάσω και τα καινούργια. Ετσι, πηγαίνω για μεζέ και βγαίνω με το στομάχι τούμπανο! Σε κάθε περίπτωση, ο γαύρος μαρινάτος παίρνει δέκα με τόνο, η δε παστουρμαδόπιτα πρέπει να υπάρχει σε κάθε τραπέζι. Αν κάποιος αγαπάει το κασέρι και δεν δοκιμάσει την κασερόπιτα, έχασε.
