«…Και μια σημαία σ’ ένα μπαλκόνι αλλάζει χρώματα και με σκοτώνει». Να με συγχωρνάει ο Σταύρος Κουγιουμτζής, αλλά ούτε εκείνος ούτε εγώ υποθέτω ότι φανταστήκαμε, πως μια αδιόρατη παραλλαγή στο στίχο του από το με στο σε, θα συνόψιζε την πολιτική επικοινωνία του ΣΥΡΙΖΑ. Κι ο μεν στίχος διατηρεί αλώβητη την αξία και την υπεραξία του στο θησαυροφυλάκιο της κουλτούρας των ωραίων μικρών μας πραγμάτων, ενώ το σύνολο των assets του επικοινωνιακού τσιπρισμού απαξιώνεται καθημερινά και ως πολιτική και ως επικοινωνία.
Ως πολιτική, το καλό παιδί των δανειστών έφτιαξε τη ζωή του παίζοντας τις ζωές των άλλων που ήταν συγκεντρωμένοι για να πανηγυρίσουν την παντιέρα του Οχι κι ανακάλυπταν επί τόπου ότι προσκυνούσαν την παντιέρα του Ναι με την ίδια μουσική υπόκρουση. Κι ο νεαρός Πρωθυπουργός παίζοντας το παιχνίδι του εκλογικού αιφνιδιασμού είπε «με σκοτώνει» το τρίτο Μνημόνιο και βολεύτηκε με το «σε σκοτώνει».
Φέτος δραχμοποίησε τον Βαρουφάκη. Και ρευστοποίησε την αξία της ενσωμάτωσης όλων των συριζαίων στο μνημονιακό σύστημα, γλείφοντας εκεί που έφτυνε. Γνωστή μάρκα το mea culpa. Κατάφερε να πουλήσει τον σεβάσμιο κ. Γαβρόγλου ως υλοποιητή των ιδίων του φοιτητικών υποσχέσεων, αλλά και τον παππού Φλαμπουράρη ως στόχο «αναρχικών» προσδίδοντας αίγλη στα κατ’ αυτόν «περήφανα γηρατειά». Αυτά που μπρος τη χάρη του δεν ασχολούνται πληκτικά κι εμμονικά με το λιβάνισμα των συντάξεων.
Ο τακτικισμός του συνίσταται στην παραγωγή θορύβου, όπως το θέμα των σημαιοφόρων της έκτης δημοτικού, ώστε οι ψηφοφόροι να κλείνουν τ’ αφτιά τους στις ευρωδεξιές μεταρρυθμιστικές σειρήνες που ο ίδιος, ως απομαγεμένος αριστερός, ευλαβικά ακολουθεί. Ο Πρωθυπουργός εξελίχθηκε, ραγδαία είναι η αλήθεια, σε βιρτουόζο δεξιού βιολιού που παίζει άψογα τη σαμαροβενιζελική παρτιτούρα, διατεινόμενος ότι είναι αριστερόχειρ! Κολακεύεται, δε, από τις καλές κριτικές των συνθετών, σαν καλόπαιδο που κόλλησε στη σέλα απ’ το παπάκι του το αυτοκόλλητο «my other bike is a Harley».
Η Λιάνα Κανέλλη είναι βουλευτής Α’ Αθήνας του ΚΚΕ
