Δεν αξίζει στον τόπο που γέννησε τη δημοκρατία να γίνεται ανάχωμα σε αυταρχικά καθεστώτα. Δεν περιποιεί τιμή στην κυβέρνηση ενός τέτοιου τόπου να γίνεται υπηρέτης τέτοιων αφεντάδων. Και να γίνεται όχι μόνο εις βάρος της σπουδαίας εκείνης κληρονομιάς του, αλλά και των σύγχρονων δημοκρατικών αξιών του και της οφειλόμενης αφοσίωσής του σε αυτές.
Πρόσφατα, η κυβέρνηση εμπόδισε την Ευρωπαϊκή Ενωση να καταθέσει καταδικαστική δήλωση στα Ηνωμένα Εθνη για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα με αποτέλεσμα η ΕΕ να μην μπορέσει, για πρώτη φορά στην Ιστορία, να προβεί σε αυτήν την κίνηση συμπαράστασης προς τους κινέζους πολίτες που διώκονται για τα φρονήματά τους ή τους αγώνες τους.
Τώρα η κυβέρνηση φαίνεται να βάζει εμπόδια στην Ενωση, η οποία θέλει να καταδικάσει με τον τρόπο που αρμόζει το καθεστώς Μαδούρο στη Βενεζουέλα, η οποία υποφέρει λόγω της ανέχειας όπου την έχει βυθίσει και κυρίως των αυταρχικών του πρακτικών που τη μετέτρεψαν σε αιματοβαμμένη δικτατορία.
Στη διεθνή σκηνή, έλεγε ένας φωτισμένος έλληνας ηγέτης, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, δεν υπάρχουν δίκαια, αλλά συμφέροντα. Ασφαλώς η χώρα μας πρέπει να προστατεύσει τα συμφέροντά της, ανάμεσα στα οποία είναι και οι εμπορικές συμφωνίες με μη δημοκρατικά καθεστώτα. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει να μετατρέπεται σε υπερασπιστή των αντιδημοκρατικών τους μεθόδων. Δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνει ο πιστός τους υπηρέτης.