Η πολυσυζητημένη απόφαση του Αντώνη Φώτση να αφήσει πίσω του τον επαγγελματικό αθλητισμό για να συνεχίσει να αγωνίζεται ερασιτεχνικά στην ομάδα που τον ανέδειξε, τον Ηλυσιακό, είναι το ωμέγα στο δαιδαλώδες αλφάβητο μιας εκτυφλωτικής αθλητικής διαδρομής. Ο Batman του ελληνικού μπάσκετ, προσωνυμία που απέσπασε στις μικρές εθνικές ομάδες, έζησε στιγμές και επιτυχίες που ελάχιστοι αθλητές έχουν βιώσει παγκοσμίως.
«Ξεκίνησα παιδάκι 16 ετών στον Παναθηναϊκό και χωρίς να το καταλάβω πέρασαν 20 ολόκληρα χρόνια. Αγάπησα την πράσινη φανέλα, δεν το έκρυψα ποτέ, ούτε όμως το “πούλησα”, και είχα την τύχη να αγωνιστώ στο ΝΒΑ και σε ιστορικές ομάδες της Ευρώπης. Θέλω να ευχαριστήσω την οικογένεια Γιαννακόπουλου, που και εκείνη με αντιμετώπισε σαν παιδί της, προσφέροντάς μου όλα όσα θα ήθελε ένας αθλητής. Επειτα από αρκετή σκέψη αποφάσισα ότι ήρθε η στιγμή να γράψω τους τίτλους τέλους της επαγγελματικής διαδρομής. Εδωσα ό,τι είχα να δώσω και από τη στιγμή που δεν ήταν γραφτό να αποσυρθώ ως παίκτης του Παναθηναϊκού δεν θα ήθελα να συνεχίσω επαγγελματικά σε κάποιον άλλο ελληνικό ή ευρωπαϊκό σύλλογο» ήταν κάποια από τα λόγια καρδιάς του 36χρονου φόργουορντ, ο οποίος καθαρά για την αγάπη του παιχνιδιού θα φορέσει τα κιτρινόμαυρα του Ηλυσιακού, ακολουθώντας το ίδιο δρομολόγιο με τον πατέρα του. Ο Βαγγέλης Φώτσης είχε ξεκινήσει στον Ηλυσιακό, αγωνίστηκε επί έντεκα χρόνια στην ΑΕΚ, άλλα δύο στο Περιστέρι και επέστρεψε στα Ιλίσια.
Στη διαδρομή ενός αθλητή, βέβαια, οι περισσότεροι κάνουν ένα σημαντικό λάθος. Στις αποθήκες της μνήμης τους μένει η τελευταία εικόνα και ενίοτε ξεχνούν τα ιστορικά επιτεύγματα του εκάστοτε πρωταγωνιστή. Δεν ξέρουμε αν το έχετε συνειδητοποιήσει, αλλά ο Φώτσης ίσως είναι ο κορυφαίος αθλητής μπάσκετ που έχει αναδείξει η χώρα, μετά τον εξωπραγματικό Γιάννη Αντετοκούνμπο, που δικαίως έχει χαρακτηριστεί από τους Αμερικανούς ως «Greek Freak». Ενα κορμί 2,09 μ., με εκπληκτικά αθλητικά προσόντα, ιδανική σωματοδομή, ασύλληπτο άλμα και «δολοφονικό» σουτ, σπάνιες αρετές που έχουν αφήσει τη σφραγίδα τους σε 21 τίτλους, 19 σε συλλογικό επίπεδο (ΠΑΟ: 3 Ευρωλίγκες, 10 Πρωταθλήματα, 6 Κύπελλα. Ρεάλ Μαδρίτης: 1 Πρωτάθλημα. Ντιναμό Μόσχας: 1 Eurocup) και έναν σε εθνικό επίπεδο, όπου εκτός από το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ 2005 κατέκτησε και το ασημένιο μετάλλιο στο Μουντομπάσκετ 2006 της Ιαπωνίας, στην τελευταία ήττα των ΗΠΑ σε διεθνή διοργάνωση. Μια και η αναφορά σε εκείνο το ιστορικό βράδυ απέναντι στους σταρ του ΝΒΑ στη Σαϊτάμα, ο Batman είναι ο πρώτος Ελληνας που αγωνίστηκε στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου σε ηλικία 20 ετών, όταν αποφάσισε να υπογράψει στους Μέμφις Γκρίζλις και να γίνει συμπαίκτης του Πάου Γκασόλ το καλοκαίρι του 2001.
Αυτό που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι ότι στις δύο αποχωρήσεις του από τον Παναθηναϊκό πλην ΝΒΑ, ο χαρισματικός φόργουορντ δεν είχε πρόταση από τους Πράσινους και αυτό είναι γεγονός που δεν αμφισβητείται. Η πρώτη φορά ήταν το 2003, όταν υπέγραψε στη Ρεάλ Μαδρίτης (2003-05) και από εκεί μετακόμισε στη Μόσχα για να αγωνιστεί στην Ντιναμό (2005-2008). Και η δεύτερη το 2011, τότε που, παρά την κατάκτηση της Ευρωλίγκας στο φάιναλ φορ της Βαρκελώνης, υπήρχε έντονη αναστάτωση στον Παναθηναϊκό και έκτος από τον Φώτση είχε αποχωρήσει και ο Ντρου Νικόλας με προορισμό το Μιλάνο. Αντιθέτως, κάθε φορά που ο Φώτσης επέστρεφε στον Παναθηναϊκό, στον οποίο εντέλει αγωνίστηκε σε τέσσερις φάσεις της καριέρας του, τις περισσότερες φορές έπρεπε να αποκρούσει το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού, κάτι που παραδέχθηκε σε πρόσφατη συνέντευξή του: «Ως άνθρωπος μπορεί να είμαι απόλυτος σε κάποια πράγματα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εκτιμώ κάποιες κινήσεις. Είναι αλήθεια πως κάθε φορά που επέστρεφα στην Ελλάδα ο Ολυμπιακός μού έκανε πρόταση, αλλά πάντα προτεραιότητά μου ήταν ο Παναθηναϊκός».
Στην κρίσιμη απόφαση να αφήσει το επαγγελματικό μπάσκετ για να ολοκληρώσει την καριέρα του στον Ηλυσιακό, ο Φώτσης κυρίως άκουσε την καρδιά του. Αρχικά είχε ξεκόψει μέσα του ότι θα αγωνιζόταν σε άλλη ομάδα της Ελλάδας. Δεν ήθελε να αγωνιστεί ούτε στο εξωτερικό και να αφήσει την οικογένειά του και τα δύο σκυλιά του, σπάνιας ράτσας από τη Γερμανία, που επίσης θεωρεί «παιδιά του». Οσο για το πολυθρύλητο τουρκικό διαβατήριο που είχε αποκτήσει την άνοιξη του 2016; «Δεν θα μπορούσε να αγωνιστεί ως γηγενής σε κάποια τουρκική ομάδα;» θα αναρωτήθηκαν πολλοί, αλλά ο Φώτσης έβγαλε το διαβατήριο για να τιμήσει τη μνήμη της πολυαγαπημένης μητέρας του την οποία είχε χάσει έναν χρόνο νωρίτερα. Και ο αδερφός του Αχιλλέας προέβη στην ίδια κίνηση, παρότι δεν παίζει μπάσκετ.
Ως επιμύθιο, κρατάμε την ανακοίνωση του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αμειβομένων Καλαθοσφαιριστών για ένα από τα πλέον επιφανή στελέχη του, το οποίο απέσπασε τον θαυμασμό της κοινής γνώμης γιατί –από τη στιγμή που δεν τα βρήκε με τον Παναθηναϊκό και δεν ήταν γραφτό να κλείσει την καριέρα του στο Τριφύλλι –άκουσε την καρδιά του: «Ο Αντώνης αποφάσισε να αγωνιστεί σε ερασιτεχνικό επίπεδο και να κλείσει την καριέρα του στην πρώτη του μπασκετική αγάπη, τον Ηλυσιακό. Αγαπάει το μπάσκετ, ίσως, όσο κανένας άλλος καλαθοσφαιριστής. Το… μικρόβιο το έχει βαθιά μέσα του και αποχωρεί από το επαγγελματικό μπάσκετ με το κεφάλι ψηλά και με αμέτρητους τίτλους στην τροπαιοθήκη του. Αντώνη, σε ευχαριστούμε, υποκλινόμαστε στο μεγαλείο σου και ελπίζουμε να συνεχίσεις να μας κάνεις να γελάμε παρέα με τον Λάζαρο (σ.σ. Παπαδόπουλο)».
Τελευταία Νέα