Κι έτσι, τέλειωσε η καριέρα του Μπολτ, όχι με μια έκρηξη (ακόμα) αλλά με έναν λυγμό…Ο τζαμαϊκανός αθλητής διάλεξε να ακολουθήσει έναν δρόμο που πίστευε ότι δεν θα είχε τέλος, όμως χάθηκε στη διαδρομή!

Αν εγκατέλειπε στο Ρίο… Αν… Για τους περισσότερους σπουδαίους αθλητές –αλλά και καλλιτέχνες –η γη είναι επίπεδη· τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα μην έχοντας την ικανότητα να διακρίνουν τα όρια του τέλους. Η λάμψη της δόξας, τα πλούτη, το μεθύσι της κορυφής τούς θαμπώνουν τα μάτια και δεν βλέπουν το χάος που πλησιάζει· γκρεμίζονται θεαματικά αφήνοντας ένα ερωτηματικό πίσω τους και όχι, όπως θα έπρεπε, δύο θαυμαστικά! Τον δρόμο του Μπολτ, πριν από τον Μπολτ, έχουν ακολουθήσει κι άλλοι. Και όλοι γκρεμίστηκαν στο βάραθρο της ματαιοφροσύνης τους.

Ο Μέγας Αλέξανδρος. Τα παιδιά που πάσχιζαν στις παλαίστρες να γίνουν παλαιστές κοινωνούσαν τα μυστικά του αθλήματος από τους γυμναστές τους με μιαν ευχή: να μοιάσεις στον Καρέλιν! Ο Αλεξάντρ Καρέλιν, ο γιγαντόσωμος ρώσος αθλητής, ήταν ανίκητος μέχρι το 2000. Ο Καρέλιν ήταν επί 13χρόνια αήττητος σε πρωταθλήματα και Ολυμπιακούς Αγώνες με 59 σερί νίκες. Είχε κατακτήσει τρία χρυσά ολυμπιακά μετάλλια και θα προσέθετε και τέταρτο στη συλλογή του, αλλά στο Σίδνεϊ, στον αποχαιρετιστήριο αγώνα του, ηττήθηκε από έναν αμερικανό γελαδάρη… Αδοξο τέλος για τον άνθρωπο που έλεγαν πως είχε παλέψει με αρκούδα και την είχε λυγίσει.

Ο Ηρακλής τσέπης. Ο Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου έγραψε την ιστορία του κάτω από τις μπάρες της άρσης βαρών και πάνω στα πρώτα σκαλοπάτια των βάθρων. Χρυσά ολυμπιακά μετάλλια στη Σεούλ, στη Βαρκελώνη, στην Ατλάντα. Πέντε χρυσά παγκόσμια πρωταθλήματα και εκατοντάδες άλλες διακρίσεις. Ο (βουλγαρικής καταγωγής) τούρκος αρσιβαρίστας πίστεψε ότι μπορεί να σηκώσει και το βάρος του χρόνου. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ, στα 33 του, αποφάσισε τελευταία στιγμή ότι είναι ακόμη ικανός για κορυφές· αποκλείστηκε! Σήμερα ο Σουλεϊμάνογλου πίνει για να ξεχάσει αυτούς που τον ξέχασαν…

Ο Βασιλιάς της Ηπείρου. Ο Πύρρος Δήμας ήρθε στην Ελλάδα από τη Χειμάρρα της Αλβανίας και σαν χείμαρρος εισέβαλε στην αθλητική ζωή του τόπου μας. Το 1992 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης κατέκτησε στην άρση βαρών χρυσό μετάλλιο για τα ελληνικά χρώματα έπειτα από χρόνια ανομβρίας. Με χρυσάφι γύρισε ο Πύρρος και από την Ατλάντα και από το Σίδνεϊ. Είπε να σταματήσει λόγω τραυματισμών και λόγω ηλικίας, αλλά η Αθήνα 2004 τού τραγουδούσε το τραγούδι των Σειρήνων. Δεν έκλεισε τ’ αφτιά του. Αγωνίστηκε και τέλειωσε την καριέρα του με ένα χάλκινο μετάλλιο επευφημούμενος ωσάν να ήταν πρώτος. Οπως ο Μπολτ!

Η Ατμομηχανή. Τον έλεγαν Ατμομηχανή τον Εμίλ Ζάτοπεκ, επειδή ξεφυσούσε τρέχοντας στις μεγάλες αποστάσεις. Αθλητής – θρύλος, κατέκτησε τέσσερα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια, τα τρία σε μία μόνο διοργάνωση (Ελσίνκι) όπου έτρεξε στα 5.000, 10.000 και στον Μαραθώνιο! Δεν σταμάτησε τότε που έπρεπε. Στους επόμενους Ολυμπιακούς έβαλε τέλος στην καριέρα του τερματίζοντας 6ος στον Μαραθώνιο. Το τέλος άργησε έναν χρόνο.

Ο ματαιόδοξος. Ο Μίλων ο Κροτωνιάτης ήταν ο υπεραθλητής της αρχαιότητας. Εξι φορές ολυμπιονίκης στην Ολυμπία και παλαιστής – θρύλος για τον οποίον έχουν γραφεί ύμνοι. Ο Μίλων θέλησε να τα βάλει και με τη φύση: προσπάθησε να σχίσει έναν τεράστιο κορμό με τα χέρια του, εγκλωβίστηκε στη σχισμή, έμεινε έτσι ολόκληρη τη νύχτα όπου τον βρήκαν τα άγρια θηρία και τον κατασπάραξαν.

Σήμερα οι αθλητές δεν προσπαθούν να σχίσουν κορμούς με τα χέρια, όμως εύκολα παγιδεύονται ανάμεσα στη δόξα και το χρήμα κι έτσι τους βρίσκουν τα άγρια θηρία, η πραγματικότητα και τα χρόνια, και τους κατασπαράζουν.

Καληνύχτα υπέροχε Γιουσέιν Μπολτ, κι ας έκανες φάλτσο στο κύκνειο άσμα σου!

Τελευταία Νέα