Το τελευταίο διάστημα η πολιτεία του Οχάιο στις ΗΠΑ μετρά απανωτές απώλειες σε νεαρά θύματα από υπερβολική δόση ηρωίνης και η θεατρική κοινότητα δείχνει τα οξυμμένα αντανακλαστικά της ανεβάζοντας νέα έργα για να προσεγγίσει το τραύμα. Η πολιτεία που δεν φημίζεται για την πλούσια θεατρική της παραγωγή, ανέβασε μέσα σε έναν χρόνο πέντε θεατρικά έργα με θέμα τη χρήση ηρωίνης. Τα επίσημα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν τον περασμένο Μάιο, δείχνουν ότι τουλάχιστον 4.149 κάτοικοι της πολιτείας έχασαν τη ζωή τους το 2016 από υπερβολική χρήση ηρωίνης και άλλων ναρκωτικών. Οσοι ζούσαν στις αρχές της δεκαετίας του 1980 στη Νέα Υόρκη κάνουν αναγωγή στην αίσθηση της απώλειας που τους προκαλούσε η επιδημία του AIDS. Τότε που θρηνούσαν φίλους καλλιτέχνες από τον ιό του HIV και στη συνέχεια συνέπασχαν ανάμεσα στους θεατές των θεατρικών έργων «Angels in America» και «The Normal Heart».
Ο κόσμος του θεάτρου δείχνει την αντίδρασή του στο νέο φαινόμενο κρίσης που πλήττει τον νεαρό πληθυσμό των ΗΠΑ υποστηρίζοντας το ανέβασμα παραστάσεων σε σχολεία και σε επαρχιακές θεατρικές κοινότητες. Ακόμη και στο Μπρόντγουεϊ την περασμένη άνοιξη φιλοξενήθηκε μια νέα παραγωγή σχετικά με τα ναρκωτικά. Το «Sweat» που αναφέρεται σε δύο εργάτες χρήστες ηρωίνης διακρίθηκε τον Απρίλιο με το βραβείο Πούλιτζερ στον τομέα της δραματουργίας. Η δημιουργός του «Sweat» Λιν Νότατζ παρατηρεί, στους «New York Times», ότι υπάρχουν ομοιότητες στις αντιδράσεις του θεατρικού κοινού μεταξύ αναφορών στην ηρωίνη και στο AIDS. «Η θεατρική σκηνή έδωσε στον κόσμο ένα καταφύγιο και τους επέτρεψε να έχουν την κάθαρσή τους. Νομίζω ότι το ίδιο θα συμβεί και με την “επιδημία” της ηρωίνης».
ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ. «Η αντιμετώπιση του προβλήματος είναι κλειδί στην επικοινωνία. Οταν έχεις κάποιον μπροστά σου να σου δείχνει τις συνέπειες από αυτό το ναρκωτικό, τότε ανοίγεις τα μάτια σου» λέει η Εμίλια Σέριν, η εικοσάχρονη συγγραφέας του έργου το οποίο αποφάσισε να γράψει με τον συνομήλικό της Ζακ Μάντλεϊ, αντιδρώντας δημιουργικά στον αριθμό των 82 θυμάτων από υπερβολική χρήση που χάθηκαν στο Γουόρεν του Οχάιο. Το έργο τους «(In)dependent: The Heroin Project» είναι ένα είδος θεατρικού ντοκιμαντέρ που βασίζεται σε 50 συνεντεύξεις χρηστών, κοινωνικών λειτουργών, συγγενών των θυμάτων και άλλων που συμμετείχαν σε αυτό το δράμα της περιοχής. Στο έργο τους η ηρωίνη είναι προσωποποιημένη με γυναικεία χαρακτηριστικά. Η Σέριν λέει ότι οι χρήστες ή οι απεξαρτημένοι συνομιλητές της αναφέρονταν στην ηρωίνη σαν να επρόκειτο για κάποιο κορίτσι ή για τη σχέση τους, επειδή όπως της έλεγαν «είναι τόσο όμορφη». Ενώ σε μία άλλη περιοχή, στο Κλίβελαντ ανέβηκε ο μονόλογος «Πώς να είσαι ένα αξιοπρεπές πρεζόνι», τον οποίο έγραψε ο Γκρεγκ Βοβός συζητώντας με έναν πρώην χρήστη ηρωίνης.
Αν και είναι νωρίς για προβλέψεις βραβείων σε ό,τι αφορά αυτό το νέο είδος θεατρικών έργων, ανάλογες με τα βραβεία Τόνι που έχει αποσπάσει το «Angels in America», πολλοί είναι εκείνοι που συγκρίνουν την ηρωίνη με συνεχόμενες τρομοκρατικές επιθέσεις. Λίγο υπερβολική η αντίδραση της αμερικανικής ψυχής, σίγουρα όμως με βάσιμη αιτία.
