Φωτογενής ακριβώς δεν είναι. Αλλά η φωτογένεια δεν είναι πλέον προαπαιτούμενο για να προκαλέσει κανείς ντόρο. Κι αν ο αρχικός στόχος του Γιώργου Καμίνη, ο πρώτος από μια σειρά στόχων, ήταν να δημιουργήσει ένα πολιτικομιντιακό γεγονός, τότε στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία. Με την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του, η διαδικασία για την ανάδειξη της ηγεσίας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης απέκτησε το βασικό χαρακτηριστικό μιας κούρσας που της επιτρέπει να ξεπεράσει τα στενά κομματικά όρια: κόντρα χαρακτήρες. Γίνεται, κατά μία έννοια, πολιτικό «Survivor».

Θα ήταν αφέλεια να πιστέψει κανείς ότι σε ένα τέτοιο «Survivor» οι διαγωνιζόμενοι θα μείνουν δύο. Μπορεί εξάλλου ο ευρύτερος χώρος του Κέντρου να είναι μάλλον περιορισμένος, να αναζητά εκλογικό ακροατήριο και ψηφοφόρους, αλλά δεν του έλειψαν ποτέ οι υποψήφιοι αρχηγοί. Από τον επόμενο και τους μεθεπόμενους που θα προστεθούν στην κούρσα, θα φανεί τι είδους υποψηφιότητα είναι αυτή του Γιώργου Καμίνη. Θα φανεί εάν το πολιτικό μέγεθος έχει στιβαρότητα, προοπτική και –κυρίως –αντοχές ή εάν ο δήμαρχος έγινε, λιγότερο ή περισσότερο ηθελημένα, ο λαγός της κούρσας.

Αν συμβεί κάτι τέτοιο, αυτό θα είναι το πρώτο μεγάλο λάθος του Καμίνη. Το δεύτερο θα είναι να έχει πιστέψει ότι με την υποψηφιότητα θα δημιουργήσει πολιτικό κεφάλαιο. Οτι ακόμη κι αν χάσει, θα έχει καπαρώσει μια θέση στις πρώτες σειρές της Κεντροαριστεράς. Από την άλλη πλευρά, πάντως, ο υποψήφιος αρχηγός δεν κατεβαίνει στη μάχη χωρίς πολιτικό παρελθόν. Δεν είναι ο πολιτικά παρθένος υποψήφιος, εκείνο το άφθαρτο πρόσωπο που διεκδίκησε τη δημαρχία πριν από επτά χρόνια. Εχει δοκιμαστεί στο πεδίο της διοίκησης. Και έχει δοκιμαστεί μάλιστα στον μεγαλύτερο δήμο της χώρας. Εχει δώσει τα θεσμικά του διαπιστευτήρια –από τα οικονομικά του δήμου έως τις συγκρούσεις του με την Χρυσή Αυγή. Αλλά μάζεψε τα σκουπίδια όπως έπρεπε;

Η αλήθεια είναι ότι τώρα δεν ψηφίζουν δημότες αλλά κεντροαριστεροί ψηφοφόροι. Και η Κεντροαριστερά δεν είναι μία αλλά πολλές –στην πραγματικότητα, οι Κεντροαριστερές είναι περισσότερες και από τις Αριστερές και χωρίς εκείνη τη συγκολλητική ουσία που δημιουργείται από την προοπτική της εξουσίας. Κι αν το ένα ζητούμενο είναι ποια Κεντροαριστερά εκπροσωπεί ο Γιώργος Καμίνης, το άλλο είναι σε ποιες και πόσες ακόμη Κεντροαριστερές μπορεί να διεισδύσει. Ποιες από αυτές θα υποδεχθούν το πολιτικό του γκελ και ποιες θα τον αντιμετωπίσουν ως ξένο σώμα.

Το ερώτημα ισχύει σε πολλαπλάσιο βαθμό για τους χώρους πέραν της Κεντροαριστεράς. Μπορεί να επαναπατρίσει ο Καμίνης τους όψιμους συριζαίους, μπορεί να φέρει τη δεξαμενή των παλιών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ πίσω; Ή είναι πολύ κόντρα χαρακτήρας γι’ αυτούς; Αυτή είναι η γοητεία των πολιτικών «Survivor». Bλέπεις κόντρα χαρακτήρες να πηγαίνουν κόντρα στις πιθανότητες.

Τελευταία Νέα