Ακόμη κι αν η διαιτητική διαδικασία για τις Σκουριές χρειάζεται τον χρόνο της, η επιλογή Σταθάκη να τη στηρίξει δεν είναι τυχαία. Αντιθέτως, προσφέρει ένα ακόμη παράσημο αριστεροφροσύνης σε μια κυβέρνηση με μνημονιακή πολιτική. Κατά μία έννοια, η επικοινωνιακή επένδυση στις Σκουριές είναι η προέκταση της πρόσφατης για το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας. Αφού δεν έχει νέα ευχάριστα να πει στους μισθωτούς η κυβέρνηση μπορεί τουλάχιστον να συντηρεί τη μηχανή της αριστερής άρνησης.

Οι Σκουριές προσφέρουν τον απόλυτο συμβολισμό: είναι η επένδυση που όλοι θέλουν αλλά και όλοι μπορούν να ξορκίζουν για χάρη του περιβάλλοντος. Το αριστερό φρόνημα δεν κάμπτεται από αφηγήματα περί ανάπτυξης και τοπικής αειφορίας. Αντιθέτως, αναγνωρίζει την πραγματικότητα μόνο με τους όρους που έχει το ίδιο θέσει.

Το υποέργο στα ορυχεία των Σκουριών είναι η συνέχεια με άλλα μέσα μιας αθεράπευτης άρνησης. Μιας στείρας αντίδρασης στο άκουσμα της λέξης επένδυση, η οποία βασίζεται σε μια παρωχημένη ιδεοληψία περί ξενοκίνητης κατάληψης των εθνικών πόρων. Εχουν περάσει μόλις τρία καλοκαίρια από το 2014, όταν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είχαν καταθέσει ερώτηση στη Βουλή καταδικάζοντας την πρωτοβουλία του κορυφαίου αρχαιολόγου Πέτρου Θέμελη να καλέσει τουρίστες από το Costa Navarino στις ανασκαφές της αρχαίας Μεσσήνης. Και δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια για να ξεχάσουμε τις πλείστες όσες συριζοκίνητες ακτιβιστικές ομάδες που έδωσαν τον αγώνα τον αριστερό στο όνομα της πανίδας των νησιών για να μην τοποθετηθούν μονάδες αιολικής ενέργειας.

Η αντίδραση μοιάζει αυτοματοποιημένη, σαν μοτίβο που επανέρχεται σε γκροτέσκο θέαμα, επειδή η ιδεοληψία μένει αμετακίνητη. Δεν εξέλιπε ποτέ. Μεταμορφώνεται ανάλογα με τις ανάγκες και το ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται. Στη μεγάλη πυρά της τρίτης αξιολόγησης ο καθείς ρίχνει την καύσιμη ύλη της αριστεροσύνης για να λαμπαδιάσει η πυρκαγιά. Είναι εφέ μεν, αλλά χρήσιμο.

Τελευταία Νέα