Το αντίο ενός σταρ που δεν πετούσε στα αστέρια

Οπως ξεκίνησε τη μεγάλη του καριέρα, έτσι ακριβώς την ολοκλήρωσε. Γήινος!

Ο Γιουσέιν Μπολτ στην τελευταία – ατομική – κούρσα της καριέρας του περιορίστηκε στο χάλκινο μετάλλιο, χάνοντας μάλιστα από τον μεγάλο του αντίπαλο, ο οποίος έβλεπε την πλάτη του εδώ και μια πενταετία, τον Τζάστιν Γκάτλιν.

Επεσε από το κορυφαίο σκαλί του βάθρου για πρώτη φορά σε μεγάλη διοργάνωση (Ολυμπιακοί Αγώνες και παγκόσμια πρωταθλήματα) από το 2007, όταν πρωτοεμφανιζόμενος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Οσάκα είχε μείνει 2ος στα 200 μέτρα.  

Από τότε ο Μπολτ φάνταζε στα μάτια όλων εξωγήινος, χάνοντας μόνο από εξωγενείς παράγοντες. Μια φορά στο Παγκόσμιο της Νταεγού το 2011, στον τελικό των 100 μέτρων, επειδή έτρεξε πιο γρήγορα από τη… σκιά του (ακυρώθηκε) και η άλλη είναι το μετάλλιο που κινδυνεύει να χάσει από τη σκυταλοδρομία του 2008 καθώς έχει βρεθεί ντοπέ μέλος της ομάδας (Νέστα Κάρτερ).

«Είδατε γιατί σταματάω, αφού το έβλεπα ότι πλέον κάθε χρόνο ήμουν και χειρότερος» είπε ο Μπολτ λίγο μετά την κούρσα, έχοντας γνωρίσει την αποθέωση από το κοινό που αποδοκίμασε τον νικητή (Γκάτλιν) και δεν ασχολήθηκε με τον δεύτερο, επίσης Αμερικανό, Κόλεμαν.

Ακόμα και η «Daily Mail» είχε βασικό τίτλο «Τελικός απάτη» θέλοντας να δείξει ότι ο Γκάτλιν έπρεπε να είναι σπίτι του από το 2006 (όταν είχε βρεθεί για δεύτερη φορά ντοπέ), κάτι που δεν δίστασε να πει και ο πρόεδρος της IAAF Σεμπάστιαν Κόε, ο οποίος πήρε το μέρος του κοινού λέγοντας ότι ο Γκάτλιν δεν έπρεπε να τρέχει εδώ και χρόνια.

Πάντως, ο Γιουσέιν Μπολτ, παρά την πίκρα του, δεν ξέχασε τις παλιές καλές συνήθειές του και έπνιξε τον πόνο του διασκεδάζοντας μέχρι το πρωί με αιθέριες υπάρξεις και πίνοντας το ποτάκι του.

Ο αθλητισμός και ο στίβος είναι πλέον φτωχότεροι.