Το σημαντικό ήταν να μάθει τα γεγονότα. Απαξ και το αποφάσισε, πέταξε πάνω από τα καμένα, έστειλε μήνυμα συμπαράστασης στους πυροσβέστες και τώρα ποιος τον πιάνει.
Με εξημμένο ύφος, το σήμα κατατεθέν του, «αφού ήρθα, θα δώσω λύσεις σε όλα τα προβλήματα», κράτησε μια ζυγαριά και ζύγιασε: από δω τα καμένα του 2009 και από εκεί αυτά του 2017. Πρόσεξε να είναι δίκαιος στο ζύγι –αυτό να λέγεται –και στη συνέχεια κατέληξε: τα δικά μας τα φετινά είναι δέκα φορές ελαφρύτερα από τα δικά σας.
Τους «Κύκλους της Αμαρτίας» από την Κόλαση του Δάντη παρέλειψε να τους μετρήσει. Οπως επίσης τα ιπτάμενα μέσα που επιχειρούσαν. Ηταν τόσο λίγα που δεν θα του έπαιρνε πολλή ώρα. Οπως τον αριθμό των πυροσβεστών που πάλευαν μερόνυχτα με τις φλόγες. Τελικά πόσοι υπηρετούν στο Πυροσβεστικό Σώμα και πόσοι επιχειρούν;
Πόσοι είναι οι αποσπασμένοι και πόσοι οι ετοιμοπόλεμοι;
Αλλά ξέχασα εκείνη την περίφημη φωτογραφία με τα εξαπτέρυγα. Συσκέφτηκαν –μας το έδειξαν κιόλας, γιατί μπορεί να πιστεύαμε πως έδιναν εντολές από τις ξαπλώστρες -, πήραν τις αποφάσεις τους και όταν η πύρινη λαίλαπα το πληροφορήθηκε φοβήθηκε τόσο ώστε καταλάγιασε από μόνη της. Οχι τίποτε άλλο, αλλά μη γίνει καμιά παρεξήγηση σε σχέση με τη φωτιά του 2009.
Γιατί οι φλόγες δεν ήταν ό,τι κι ό,τι. Ηταν επείσακτες για να ταράξουν –με τη βοήθεια του χαλκείου των τηλεοπτικών σταθμών –τα γαλήνια νερά στα οποία πλέει το κυβερνητικό σκάφος. Βλέπετε, η κυβέρνηση έχει λύσει όλα τα προβλήματα της χώρας ύστερα από μια μακρά και δύσκολη πορεία και τώρα απολαμβάνει την επιτυχία της.
Αλλά όπως έχει πει και ένας σοφός, την πραγματικότητα την αντιλαμβανόμαστε σύμφωνα με το ποιοι είμαστε εμείς.
Και εμείς ξέρουμε ποιοι είναι αυτοί…
