Η καταστολή που ασκεί το καθεστώς του Νικολάς Μαδούρο στη Βενεζουέλα είναι πλέον παγκοίνως γνωστή και καταδικάζεται απ’ όλους –με μερικές ηχηρές εξαιρέσεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανυπότακτοι Γάλλοι του Μελανσόν. Τουλάχιστον 125 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί από την 1η Απριλίου. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι ο ηγέτης της Βενεζουέλας μετράει ημέρες. Γιατί η αντιπολίτευση δεν παρουσιάζει πλέον την ενότητα που είχε κάποτε. Και ο πληθυσμός, που σε ποσοστό 93% δεν διαθέτει τα μέσα να τραφεί επαρκώς, δεν της έχει εμπιστοσύνη, καθώς βλέπει ότι το μόνο της σχέδιο είναι η ανατροπή του αντιπάλου.

Είναι χαρακτηριστικό αυτό που συνέβη στις 31 Ιουλίου και πέρασε σχεδόν απαρατήρητο. Ενας από τους ηγέτες της αντιπολίτευσης, ο Αντόνιο Λεντέσμα, προέβη σε δημόσια κριτική του ίδιου του τού στρατοπέδου, της MUD (Τραπέζι Δημοκρατικής Ενότητας), μιας συμμαχίας 28 κομμάτων που κατέχει την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο από τις εκλογές του 2015. Σύμφωνα με τον Λεντέσμα, που είναι δήμαρχος του Καράκας αλλά του έχουν αφαιρεθεί από το 2009 όλες οι εξουσίες από τον τότε πρόεδρο ΟύγκοΤσάβες, η αντιπολίτευση στερείται ειλικρίνειας και στρατηγικής.

Ο Λεντέσμα έκανε παρανόμως αυτές τις δηλώσεις. Από το 2015 βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό με την κατηγορία της συμμετοχής σε συνωμοσία και του απαγορεύεται ακόμη και να πλησιάσει σε παράθυρο. Στην ίδια κατάσταση βρίσκεται και ένα άλλο ηγετικό στέλεχος της αντιπολίτευσης, ο Λεοπόλδο Λόπες, ο οποίος έμεινε και τρία χρόνια στη φυλακή με την κατηγορία ότι το 2014 είχε καλέσει τους πολίτες να διαδηλώσουν.

Η εκλογή Συντακτικής Συνέλευσης στις 30 Ιουλίου επέτρεψε στον Μαδούρο να ξαναπάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων και οδήγησε την αντιπολίτευση σε μια στρατηγική στροφή που αποδείχθηκε λανθασμένη. Η MUD αποφάσισε να παρουσιάσει υποψηφίους στις εκλογές κυβερνητών που θα πραγματοποιηθούν στις 10 Δεκεμβρίου σε 23 κρατίδια. Η απάντηση του καθεστώτος σε αυτή τη χειρονομία καλής θέλησης ήταν άμεση και βίαιη: απαγόρευσε τις υποψηφιότητες της αντιπολίτευσης σε επτά κρατίδια, μεταξύ των οποίων κι εκείνα με τον μεγαλύτερο πληθυσμό. Επιπλέον, ο πρώην αντιπρόεδρος Ντιοσντάλο Καμπέγιο που εξελέγη μέλος της Συντακτικής Συνέλευσης ανακοίνωσε ότι οι υποψήφιοι της αντιπολίτευσης θα πρέπει να εφοδιαστούν με πιστοποιητικό καλής συμπεριφοράς που θα εκδίδει η πλήρως ελεγχόμενη από το καθεστώς Συνέλευση! Το πιστοποιητικό αυτό δεν θα παρέχεται σε όσους «έβαλαν φωτιά στη χώρα» –δηλαδή σε όσους ενθάρρυναν τον κόσμο να διαδηλώσει.

Ανάλογα μέτρα ετοιμάζεται να λάβει το καθεστώς και για τις προεδρικές εκλογές του 2018. Ο Ενρίκε Καπρίλες, που ηττήθηκε το 2012 και το 2013, δεν θα μπορέσει να θέσει υποψηφιότητα επειδή έχει καταδικαστεί σε 15ετή στέρηση πολιτικής δράσης. Υποψήφιος δεν μπορεί να είναι ούτε ο Λεοπόλδο Λόπες που έχει καταδικαστεί σε κάθειρξη 14 ετών.

Στις συνθήκες αυτές, δύο από τα κόμματα της αντιπολίτευσης αποφάσισαν να μη λάβουν μέρος στις εκλογές του Δεκεμβρίου. Και οι διαδηλώσεις ξανάρχισαν. Η αντιπολίτευση στρέφεται και πάλι προς τη διεθνή κοινότητα καταγγέλλοντας την έλλειψη δημοκρατίας στη χώρα. Αλλά η έλλειψη μιας κοινής γραμμής ασφαλώς δεν βοηθά. «Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε μια νέα δικτατορία να εγκατασταθεί στη μέση της Λατινικής Αμερικής, μιας ηπείρου που πρόσφατα κατέκτησε την πολυπόθητη ειρήνη», έγραφε πρόσφατα στο Project Syndicate o πρόεδρος της Κολομβίας Χουάν Μανουέλ Σάντος. Και παραφράζοντας το γνωστό τραγούδι των Αντριου Λόιντ Βέμπερ και Τιμ Ράις από το μιούζικαλ «Εβίτα», κατέληγε: «Κλαίμε για σένα, Βενεζουέλα».

Τελευταία Νέα