Στις 12 Απριλίου 2002 τα αγγλικά ταμπλόιντ «Σαν» και «Μίρορ» ξεπέρασαν τον εαυτό τους. Για πρώτη φορά κυκλοφόρησαν με πρωτοσέλιδο μία τεράστια φωτογραφία του τραυματισμένου αριστερού ποδιού του Ντέιβιντ Μπέκαμ. Ο αρχηγός των Τριών Λιονταριών είχε υποστεί κάταγμα στο μετατάρσιο σε αγώνα των προημιτελικών του Τσάμπιονς Λιγκ και κινδύνευε να χάσει τους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Για 53 ημέρες, μέχρι την πρώτη αναμέτρηση της Αγγλίας με τη Σουηδία στο Μουντιάλ, το τραυματισμένο πόδι του Μπέκαμ είχε αναδειχτεί σε μείζον πρόβλημα της αγγλικής κοινωνίας.
Ολοι επιθυμούσαν τον Spice Boy να ηγηθεί της εθνικής τους ομάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο, ακόμα κι αν δεν ήταν απόλυτα έτοιμος.
Ο μόνος που είχε εκφράσει αντιρρήσεις, τις οποίες ωστόσο παρέσυρε ο χείμαρρος της κοινής γνώμης, ήταν ο προπονητής του στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ Αλεξ Φέργκιουσον.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ταλαντούχος αλλά δεν διαθέτει τη λάμψη του Μπέκαμ. Οι Ελληνες δεν είναι Αγγλοι και, το σημαντικότερο, το μπάσκετ δεν είναι ποδόσφαιρο.
Το ειδικό βάρος των διεθνών διοργανώσεων της καλαθοσφαίρισης είναι σημαντικά κατώτερο του αντίστοιχου του ποδοσφαίρου. Οποιαδήποτε ομάδα ή διασυλλογική διοργάνωση στο ποδόσφαιρο δεν μπορεί να ισχυριστεί πως είναι πάνω από ένα Euro ή ένα Μουντιάλ. Στο μπάσκετ όμως υπάρχει το NBA που μπορεί να το πει και να παραθέσει δέκα επιχειρήματα χωρίς να αντικρουστούν από την άλλη πλευρά. H Greek Freak πραγματικότητα με ή χωρίς συνωμοσιολογία.
