Θα έπρεπε να το έχουμε φανταστεί. Θα έπρεπε να το έχει εκείνος φανταστεί, έστω από τα λίγα που έχει μάθει για την Ελλάδα. Αυτή η χώρα είναι μίζερη, αχάριστη, κακότροπη και λατρεύει τις θεωρίες συνωμοσίας. Πρώτα διώχνει τα παιδιά της κι ύστερα τα καταγγέλλει που φεύγουν. Κι όταν ξεγελαστεί κανένα παιδί που είναι στα ξένα και την αγαπήσει, σπεύδει να του δείξει τον πραγματικό της χαρακτήρα.
Μέχρι το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ήταν ένας εθνικός ήρωας. Ενας μετανάστης που επιτέλους ανακάλυψε τις ρίζες του, ένα παιδί που βρήκε την οικογένειά του, ένας αληθινός Ελληνας. Τον λατρεύαμε, τον υμνούσαμε, στήναμε διαφημιστικές εκστρατείες γύρω από την προσωπικότητά του. Αλλά ο Γιάννης έκανε δύο λάθη.
Το ένα ήταν ότι τραυματίστηκε. Ή μάλλον λέει ότι τραυματίστηκε. Γιατί εμείς είμαστε σίγουροι ότι αυτά είναι παραμύθια της ομάδας του, που για άγνωστους λόγους προσπαθεί να υπονομεύσει το ελληνικό μπάσκετ, και του ίδιου, που αποδεικνύει ότι δεν είναι αληθινός πατριώτης αλλά ένας δούλος του χρήματος. Εχουμε δει τις εξετάσεις του εμείς και ξέρουμε. Υπάρχει οργανωμένο και καλά σκηνοθετημένο σχέδιο, είπε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας. Κάτι άλλο συμβαίνει, είπε ο γενικός γραμματέας. Ακόμη και ο συνήθως χαμηλών τόνων προπονητής έπεσε στην παγίδα της αναζήτησης σκοτεινών κέντρων.
Το άλλο λάθος του παίκτη των Μιλγουόκι Μπακς ήταν ότι ανακοίνωσε τα νέα από το facebook. Διότι ο Πρωθυπουργός δικαιούται να συντονίζει την πυρόσβεση από το twitter, ο εθνικός μας παίκτης όμως πρέπει να χρησιμοποιεί τη «δέουσα επίσημη μορφή» (δηλαδή;). Τι διάολο, στο κάτω κάτω ένας μαύρος είναι. Που όταν εμείς κτίζαμε Παρθενώνες, κ.λπ.
Το πρόβλημα δεν είναι οι μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες Ελληναράδες που βρήκαν αυτό το Σαββατοκύριακο ευκαιρία να ξεσπαθώσουν με χυδαίες εκφράσεις εναντίον του «νέου προδότη». Αυτοί υπήρχαν πάντα, έβγαζαν άναρθρες κραυγές πάντα. Το πρόβλημα είναι ότι η ηγεσία της ΕΟΚ βρίσκεται ακόμη στη θέση της ύστερα από τις ανακοινώσεις που έβγαλε. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει ένας υπεύθυνος άνθρωπος στην κυβέρνηση να καταδικάσει την εθνικιστική υστερία. Ο λόγος είναι προφανής: κατά βάθος οι περισσότεροι από μας αδυνατούμε να δεχθούμε ότι μια ομάδα που έχει επενδύσει δεκάδες εκατομμύρια σε έναν παίκτη προσπαθεί να τον προστατεύσει. Και πιστεύουμε ότι «κάτι τρέχει».
Το ανησυχικότερο απ’ όλα, όμως, είναι η πίεση που δέχεται ένας 22χρονος ταλαντούχος παίκτης, που κατά σύμπτωση είναι και χρυσό παιδί, τόσο από την ομάδα του, που έτσι κι αλλιώς τον έχει «δεμένο», όσο κι από εκείνους που εξακολουθούν να θεωρούν ότι η Θάνου και ο Κεντέρης έπεσαν θύματα ανθελληνικής συνωμοσίας. Αυτές τις δύσκολες ώρες ο Γιάννης Αντετοκούνμπο αξίζει όλη μας την αλληλεγγύη κι όλη μας την αγάπη.