Σε ρυθμούς ΔΕΘ εισέρχεται από σήμερα το κυβερνητικό επιτελείο καθώς ξεκινάει η προετοιμασία του Αλέξη Τσίπρα και των υπουργών του για την άνοδό τους στη Θεσσαλονίκη. Τις επόμενες ημέρες, εκτός των υπουργικών συσκέψεων, θα ακολουθήσουν οι καθιερωμένες συναντήσεις του Πρωθυπουργού με τους κοινωνικούς και παραγωγικούς εταίρους.
Της ΔΕΘ και των εγκαινίων της όμως προηγείται η… «στάση Μακρόν». Η επίσκεψη του γάλλου προέδρου στην Αθήνα δύο 24ωρα πριν από την επίσημη έναρξη της ΔΕΘ κρύβει ιδιαίτερους συμβολισμούς για το Μαξίμου. Και αυτό διότι ποντάρει επικοινωνιακά στην επίσκεψη και μέσω αυτής αναζητεί αβάντες για τα μηνύματα που εκπέμπει περί σταδιακής επιστροφής στην κανονικότητα και πορείας εξόδου από τα Μνημόνια και την επιτροπεία το επόμενο καλοκαίρι.
Πώς μπορεί να υπηρετήσει αυτό τον στόχο η επίσκεψη Μακρόν; Στην κυβέρνηση επιδιώκουν ο γάλλος πρόεδρος, εκτός από το… τσάι και τη συμπάθεια, με καλά λόγια για την Ελλάδα και την οικονομία της, να προχωρήσει αφενός σε έμπρακτη στήριξη για τον «ξεχασμένο» στόχο της διευθέτησης του χρέους, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλία. Αφετέρου, αναμένουν από τον Μακρόν να «ξεκλειδώσει» τις επενδύσεις, αφού θα τον συνοδεύουν γάλλοι επιχειρηματίες και θα γίνουν εκτεταμένες συζητήσεις για τη συμμετοχή γαλλικών σχημάτων σε επενδύσεις στο χώρο της ενέργειας, της ύδρευσης και των μεταφορών (σιδηρόδρομοι και ΟΑΣΘ). Εάν επιβεβαιωθεί δε το σενάριο που θέλει κοινή άνοδο Τσίπρα – Μακρόν στη Θεσσαλονίκη, με φόντο τον ΟΛΘ (σ.σ.: λόγω της συμμετοχής γαλλικής εταιρείας στην κοινοπραξία που έχει αναλάβει την εκμετάλλευση του λιμανιού), τότε πράγματι η επίσκεψη του γάλλου προέδρου μπορεί να παρουσιαστεί ως «προσκλητήριο» επενδυτών.
«Καυτός» Σεπτέμβρης. Πέραν, όμως, της επίσκεψης Μακρόν και της παρουσίας του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, η οποία σηματοδοτεί και επίσημα την έναρξη της νέας πολιτικής περιόδου και δίνει το στίγμα της κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση σε ένα ιδιαίτερα σφιχτό περιβάλλον, ο Σεπτέμβριος είναι ένας από τους πλέον κρίσιμους μήνες. Και αυτό διότι ανοίγει το κεφάλαιο της τρίτης αξιολόγησης, με αγκάθια τα ζητήματα που έρχονται σε σύγκρουση με τον ιδεολογικό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ: εργασιακά, αξιολόγηση στο Δημόσιο, περικοπές προνοιακών επιδομάτων κ.τ.λ.
Ερωτηματικό παραμένει μάλιστα η στάση του ΔΝΤ που εξακολουθεί να πιέζει και να αποτελεί τον αστάθμιτο παράγοντα για τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Τυχόν καθυστερήσεις στη διαπραγμάτευση που μπορούν να προκύψουν, όπως και στο παρελθόν, από τα προσκόμματα του Ταμείου θα φρενάρουν τόσο τον στόχο της κυβέρνησης για έγκαιρη ολοκλήρωση της αξιολόγησης και έξοδο από τα Μνημόνια το καλοκαίρι του 2018 όσο και τον στόχο της διευθέτησης του χρέους ή της επίσης «ξεχασμένης» μετά το Eurogroup του Ιουνίου ένταξης στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Μόνο μέσα από ομαλή πορεία, άλλωστε, μπορεί να εκπληρωθεί ο στόχος Τσίπρα για εξάντληση της τετραετίας και εκλογές το φθινόπωρο του 2019. Διαφορετικά, η κυβέρνηση θα συναντήσει στο δρόμο της νάρκες που μπορούν να οδηγήσουν σε απρόβλεπτες εξελίξεις, των εκλογών συμπεριλαμβανομένων.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο Πρωθυπουργός, πέραν της επιστροφής στην κανονικότητα, θα επιχειρήσει να περάσει από το βήμα της ΔΕΘ μήνυμα ότι τα χειρότερα πέρασαν. Μία από τις βασικές του εξαγγελίες θα αφορά στον τομέα της εργασίας και τη μείωση της ανεργίας μέσα από νέα προγράμματα κατάρτισης και απασχόλησης. Θέσεις εργασίας μπορούν να φέρουν οι επενδύσεις που οραματίζεται το κυβερνητικό επιτελείο μετά και την επίσκεψη Μακρόν.
Σύμμαχο σε όλο αυτό το σκηνικό θεωρούν στην κυβέρνηση ότι έχουν την πρόσφατη αναβάθμιση από τον οίκο Fitch, η οποία, πάντα κατά τους ίδιους, δικαιώνει την απόφαση εξόδου στις αγορές. Ειδικά για τις επενδύσεις, εξάλλου, ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός ότι το φθινόπωρο, με βάση την αξιολόγηση, θα πρέπει να τρέξουν με διαδικασίες – εξπρές αποκρατικοποιήσεις που έχουν κολλήσει. Και ήδη ο αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός Στέργιος Πιτσιόρλας έστειλε μηνύματα προς κάθε… ενδιαφερόμενο στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ: «Δεν πρέπει να επαναλάβουμε μάχες οπισθοφυλακών χωρίς νόημα» είναι το δικό του μήνυμα.

Ο ανασχηματισμός. Στον πολιτικό καμβά των εξελίξεων έρχεται, τέλος, να προστεθεί το σενάριο του ανασχηματισμού, το οποίο, μετά την ειλημμένη, ως φαίνεται, απόφαση για παραμονή του Ευκλείδη Τσακαλώτου στο υπουργείο Οικονομικών, οδηγεί τον Πρωθυπουργό σε περιορισμένου χαρακτήρα παρεμβάσεις και στοχευμένες αλλαγές κυρίως σε θέσεις υφυπουργών και υπουργών που δεν εμπλέκονται άμεσα με μνημονιακά καθήκοντα. Φαίνεται δηλαδή ότι επικρατεί η «σχολή» που έχει εισηγηθεί στον Πρωθυπουργό να μην αλλάξει στελέχη σε κομβικά και παραγωγικά υπουργεία, προκειμένου να μην υπάρξει διακοπή στην ομαλή πορεία του κυβερνητικού έργου και των διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς ώστε να αποφευχθούν τυχόν καθυστερήσεις στην αξιολόγηση. Ολα, ωστόσο, τελούν υπό την αίρεση των οριστικών αποφάσεων Τσίπρα, του οποίου, ως είθισται να λέγεται, ο ανασχηματισμός αποτελεί «προνομία».