Κάποτε η Σοφία Κόπολα είχε πει ότι τη λατρεύει, επειδή ακόμα και η στάση του σώματός της, η συμπεριφορά της, είναι πάντοτε αριστοκρατική. Για μερικούς, κάτι τέτοιο δεν ήταν αρκετό: η ταινία «Γκρέις του Μονακό» του 2014 δεν έγινε ακριβώς δεκτή με βασιλικές τιμές, ενώ η πρωταγωνίστριά της έμοιαζε εκείνη την περίοδο ελαφρώς ξεπερασμένη. «Πιθανώς να ήμουν» παραδέχεται η Νικόλ Κίντμαν σε μεγάλη συνέντευξή της στη «Vogue». Εστω κι έτσι όμως, αυτό που ίσως αγνοούσαν οι σχολιαστές της ήταν η ικανότητά της να επανεφευρίσκει τον εαυτό της: από αυστραλή ενζενί σε λαμπερή σύζυγο μεγάλου χολιγουντιανού σταρ και κυρίως, από πρωταγωνίστρια εμπορικών ταινιών, σε οσκαρική ηθοποιό με καλλιτεχνικό βάρος. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, οι δουλειές της συζητήθηκαν και για την ποσότητα και την ποιότητά τους: το «Lion» της έδωσε μια ακόμα υποψηφιότητα για χρυσό αγαλματάκι, το τηλεοπτικό «Big little lies» (όπου δέχεται σωματική βία από τον Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ) έκανε κάτι παραπάνω από αίσθηση, ενώ στο πρόσφατο κινηματογραφικό φεστιβάλ των Καννών συμμετείχε με μία σειρά και τρεις ταινίες.

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΝΘΙΜΟΣ. Η μεν ήταν το «Μυστικό της λίμνης» της Τζέιν Κάμπιον. Οι δε, διαφορετικές ακόμα και ως προς την προφορά που απαιτούσαν από την ηθοποιό, ήταν η «Αποπλάνηση» της Κόπολα, το «How to talk to girls at parties» του Τζον Κάμερον Μίτσελ και βεβαίως η «Θυσία του ιερού ελαφιού» του Γιώργου Λάνθιμου. Ο έλληνας σκηνοθέτης είχε μόνο καλά λόγια να προσθέσει στη συνέντευξη της πρωταγωνίστριάς του στη «Vogue»: «Η Νικόλ δεν μπορεί ποτέ να έχει μόνο μία πλευρά. Δεν μπορεί να υποδύεται μόνο τη νοικοκυρά, μόνο τη γιατρό ή μόνο τη μητέρα, γιατί είναι σέξι, αστεία, κομψή, τρομακτική και αδέξια –ενίοτε, όλα την ίδια στιγμή» έλεγε. Η ίδια τον επιβεβαίωνε χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τον ρόλο της Σελέστ Ράιτ στο «Big little lies», της συζύγου που είναι εγκλωβισμένη σε ένα γάμο φθοροποιό μεν, γεμάτο όμως ερωτικό πάθος. «Το σεξ είναι σημαντικό κομμάτι του εαυτού μου» εξηγούσε. «Η σεξουαλικότητα και η λογική μου συγκρούονται με περίπλοκο τρόπο. Με ελκύει αυτό και αν η Σελέστ επιθυμούσε απλώς να δραπετεύσει από τον γάμο, χωρίς να έχει τη σεξουαλική επιθυμία να παραμείνει, δεν θα ήξερα πώς να την υποδυθώ». Δεν εννοούσε πάντως ότι η σειρά αντανακλούσε τον γάμο της με τον μουσικό της κάντρι Κιθ Ούρμπαν, με τον οποίο έχουν δυο κόρες: «Λένε ότι η καλοσύνη δεν είναι σέξι, ισχύει όμως το αντίθετο».

Οι δικοί της γονείς, ο επιστήμονας πατέρας της και ειδικά η νοσηλεύτρια μητέρα της, την επηρέασαν με τρόπο που η Κίντμαν εκτιμά: «Η μητέρα μου αμφισβητούσε το σύστημα, εμένα, τα πάντα. Το βλέπω ως πλεονέκτημα. Κάποιες φορές αναρωτιέμαι γιατί να μην έχω μια μητέρα που να με χαϊδεύει και να μου λέει ότι είμαι υπέροχη, να όμως που έχω κάποια η οποία είναι δυνατή, η οποία προέρχεται από εκείνη την περίοδο που οι γυναίκες παντρεύονταν και γεννούσαν πολλά παιδιά χωρίς να κάνουν τίποτα, μια κατάσταση από την οποία πάσχισε να με απομακρύνει». Τα κατάφερε; Οσον αφορά τη δουλειά της, η ενεργητικότητα της Κίντμαν στην αναζήτηση τολμηρών σκηνοθετών είναι, λένε, παροιμιώδης: «Μου αρέσουν οι καλλιτέχνες, οι άνθρωποι που είναι εξαιρετικά παθιασμένοι και αφοσιωμένοι», έλεγε στη «Vogue», «και που ακόμα κι αν καμιά φορά ξεστρατίζουν, ξαναβρίσκουν τον δρόμο τους».

ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ. Στις δικές της αρετές περιλαμβάνεται και εκείνη της αναδιοργάνωσης: «Αν κάτι δεν πήγε καλά, δεν πήγε. Είναι σημαντική ικανότητα το να μπορείς να πεις την γκάφα, “γκάφα” και να προσπαθήσεις να τη διορθώσεις», έλεγε για χάρη της η Τζέιν Κάμπιον. Ο Μπαζ Λούρμαν, με τον οποίο είχαν συνεργαστεί στο «Australia» του 2008, πίστευε ότι «η Νικόλ είχε πάντα τον έλεγχο της ζωής της». Η ίδια, έχοντας ήδη αποχαιρετήσει αρκετούς δικούς της ανθρώπους (από τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ του «Μάτια ερμητικά κλειστά», μέχρι τον πατέρα της, τρία χρόνια πριν), λέει ότι στον κόσμο της, η έννοια της σταθερότητας δεν ισχύει. Στα πενήντα της χρόνια πια (συμπληρωμένα από τον Ιούνιο) και ενώ βρίσκεται σε συζητήσεις για να συμπρωταγωνιστήσει με τον Ράσελ Κρόου στο «Boy Erased» του Τζόελ Εντγκερτον (αλλά και για να συνεχίσει να πρωταγωνιστεί στο «Big little lies»), ένα πράγμα μοιάζει να σταθεροποιείται όλο και περισσότερο: «Οταν είσαι νέα, έχεις μια laissez-faire προσέγγιση», κατέληγε στη συνέντευξή της. «Τα πάντα όμως αποκτούν περισσότερο νόημα όσο μεγαλώνεις».

Τελευταία Νέα