Κόμμα χωρίς όνομα
Βέβαιος ων ότι το πανελλήνιο διψά αλλά και καίγεται για πληροφορίες σχετικά με το νέο εγχείρημα στον χώρο της Κεντροαριστεράς, ήτοι την εκλογή ηγέτη ο οποίος θα την αναδείξει σε ρυθμιστή του πολιτικού παιχνιδιού κατά τις προσεχείς εκλογές, διέθεσα μέρος της χθεσινής ημέρας στη συλλογή τους. Επιπροσθέτως τύχη αγαθή έφερε στο «Da Capo», όπου από πρωίας ενάλλασσα τον έναν καφέ μετά τον άλλον, τον επικεφαλής ηγέτη Σταύρο και ούτως ειπείν ήρθε και «έδεσε» το γλυκό, ώστε να μπορώ να μιλήσω μετά βεβαιότητος περί των μελλόντων.
Οπως ουσιαστικά προανήγγειλα χθες, ο επικεφαλής ηγέτης (του Ποταμιού) Σταύρος (Θεοδωράκης) φέρεται αποφασισμένος να διεκδικήσει την ηγεσία τού δίκην ανακατωμένου παιδικού παζλ χώρου από την πρόεδρο της ΔΗΣΥ Φώφη Γεννηματά. Την απόφασή του ο επικεφαλής ηγέτης Σταύρος θα την ανακοινώσει την προσεχή Πέμπτη, αφού προηγουμένως ολοκληρωθεί η συμφωνία επί των διαδικαστικών κατά την αυριανή σύσκεψη της υπό τον Νίκο Αλιβιζάτο επιτροπής εκπροσώπων κομμάτων και φορέων.
Από όσα συνέλεξα πριν από την άφιξη Σταύρου (ειρήσθω εν παρόδω, που έλεγαν και παλιά οι δημοσιογράφοι όταν ήθελαν να ανοίξουν παρένθεση εισάγοντας τον αναγνώστη σε άλλο θέμα, έγινε «ανάρπαστος» υπό παρισταμένων κυριών οι οποίες αποθέωσαν την trendy εμφάνιση αλλά και το ζωηρό μαύρισμά του), κατά την αυριανή σύσκεψη θα αποφασιστεί ο τρόπος εκλογής αρχηγού ενός αγνώστου, ανωνύμου, «no name» όπως θα λέγαμε και στην εύανδρο Ηπειρο, κόμματος, με άγνωστα σύμβολα, χρώματα κ.λπ.
Το μόνο που (θα) είναι γνωστό είναι η πολιτική ταυτότητά του: θα κινείται στον χώρο της Κεντροαριστεράς και δεν θα έχει σχέση ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε με τη ΝουΔού.
Τουτέστιν, δεν θα εκλεγεί αρχηγός της ΔΗΣΥ, αλλά άλλου κόμματος, στο οποίο θα συμπεριλαμβάνονται η ΔΗΣΥ, Το Ποτάμι και όποιος πιστός (θέλει) προσέλθει…
Κι άλλος υποψήφιος
Ζήτησα από τον επικεφαλής ηγέτη Σταύρο να μου διατυπώσει μια πρόβλεψη για το αποτέλεσμα της αναμέτρησης, αλλά έδειξε επιφυλακτικός, γεγονός που με οδήγησε στην αναζήτηση μιας πιο έγκυρης γνώμης περί αυτά –εκείνης ενός δημοσκόπου / αναλυτή. Ο άνθρωπος μου ανέφερε ότι κατά τη γνώμη του θα «πρόκειται για ένα ντέρμπι» και μου εξήγησε ότι «η Φώφη έχει τον μηχανισμό, αλλά ο Θεοδωράκης το γκελ στην κοινωνία», πράγμα το οποίο δεν κάθησα να αναλύσω και πολύ, διότι εν τω μεταξύ μού ήρθαν τα νέα από την ΕΣΗΕΑ: ο Γιάννης Ραγκούσης, εκ Πάρου ορμώμενος, ανακοίνωσε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ότι θα είναι και αυτός υποψήφιος για το προεδρικό αξίωμα του αγνώστου ονόματος, συμβόλων κ.λπ. κόμματος.
Με κάθε τρόπο
Υπενθυμίζω ότι πλην της προέδρου Φώφης, η οποία έχει εκδηλώσει την αποφασιστικότητά της να διεκδικήσει τον επίζηλο τίτλο, του Γιάννη Ραγκούση, ο οποίος έκανε τη σχετική ανακοίνωση χθες, και του επικεφαλής ηγέτη Σταύρου, ο οποίος θα το ανακοινώσει την προσεχή Πέμπτη, ουδείς άλλος διεκδικεί επίσημα το αξίωμα. Ο δήμαρχος (Αθηναίων) Καμίνης το σκέφτεται, έχει κάνει και ορισμένες επαφές, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει ανακοινώσει κάτι. Οχι πως τον πιέζει ασφυκτικά ο χρόνος, όχι. Η σχετική προθεσμία λήγει στις 15 Σεπτεμβρίου, και αυτό λογικά σημαίνει ότι η εκλογή ενδέχεται να πραγματοποιηθεί εντός διμήνου από τότε.
Το ανατρεπτικό στην υπόθεση είναι ότι όποιος το επιθυμεί θα μπορεί να ψηφίσει ηλεκτρονικά, από το τάμπλετ, το κινητό ή τον υπολογιστή που έχει στο σπίτι του –αν επιλυθούν ορισμένα προβλήματα τεχνολογικής φύσεως. Αναφέρω ότι έχει γίνει ήδη επαφή με την Vodafone επί του συγκεκριμένου ζητήματος, μήπως και η εταιρεία αναλάβει να επιλύσει τα προβλήματα.
Οχι στη λήθη
Στο μεταξύ δεν μπορώ να κρύψω τη χαρά μου, διότι παρέλαβα διά του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προσωπική πρόσκληση που μου απηύθυνε η πρόεδρος Φώφη να παραστώ στον εορτασμό των 43 ετών από την 3η του Σεπτέμβρη. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την επόμενη Κυριακή στο… Ζάππειο, αρρήκτως συνδεδεμένου με τη μνημειώδη αντιμνημονιακή περίοδο του προέδρου Αντώνη (Σαμαρά), όταν απαριθμούσε ένα ένα τα «Ζάππεια», υποσχόμενος –και αυτός! –να μας οδηγήσει εκτός Μνημονίων, όπου μας είχε σύρει ο κραγμένος ως ξεπουλημένος Παπανδρέου!
Απόπειρες
Επί του ιδίου («όχι στη λήθη» κ.λπ. κ.λπ.) δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην ασέλγεια που επιχείρησαν πέρυσι, με αφορμή την επέτειο της ίδρυσης του Κινήματος, κάτι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ συνεργάτες τού «τύφλα να ‘χει ο Βασιλάκης ο Καΐλας» υπουργού Σπίρτζη. Ή την άλλη απόπειρα ασέλγειας εις βάρος του αείμνηστου Ανδρέα, με εμπνευστή αυτή τη φορά τον Πρόεδρο Βούτση, ο οποίος σχεδίαζε να αναθέσει τα εγκαίνια έκθεσης φωτογραφίας για την 20ετία από τον θάνατο του Ανδρέα στον Πρόεδρο Τσίπρα, ώστε εν συνεχεία όλοι μαζί εμείς να θεωρήσουμε ότι αυτό είναι κάτι το λογικό, αφού ο Τσίπρας είναι πολιτικός απόγονος του Ανδρέα!
Περιέργεια μηδέν;
Εναν χρόνο και έναν μήνα έκανε να ολοκληρωθεί η δικαστική έρευνα επί των καταγγελιών του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, ότι η τακτική του υπουργείου Υγείας να αφήνει ουσιαστικά χωρίς περίθαλψη τους καρκινοπαθείς οδηγεί πολλούς από αυτούς είτε στον θάνατο είτε στο να στραφούν σε ιδιωτικά νοσηλευτικά ιδρύματα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται οικονομικά γι’ αυτούς, προκειμένου να τον αποφύγουν.
Η καθ’ όλα ανήσυχος για την ταχεία και στο πλαίσιο των νόμων απονομή της Δικαιοσύνης εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κυρία Δημητρίου δεν ρίχνει μια ματιά να δούμε εις τι οφείλεται αυτή η καθυστέρηση;
Διότι από διάφορους καχύποπτους αυτή η καθυστέρηση μπορεί να συνδεθεί με το γεγονός ότι για να διαβιβαστεί προ διμήνου στη Βουλή η δικογραφία, πολύ απλά σημαίνει ότι «προσέκρουσε» στις ευθύνες πολιτικού ή πολιτικών προσώπων. Και εξ όσων γνωρίζω, δύο είναι αυτά τα πολιτικά πρόσωπα που ηγούνται σήμερα του υπουργείου Υγείας. Ενας είναι τύποις υπουργός, και ονομάζεται Ξανθός, και ο άλλος είναι ουσιαστικά υπερυπουργός και ονομάζεται Πολάκης. Για ποιον λόγο λοιπόν καθυστέρησε η έρευνα επί έναν χρόνο και έναν μήνα, κυρία (Πολυ)Ξένη μου; Δεν έχετε την περιέργεια, τουλάχιστον, να το πληροφορηθείτε;
