Δέσμια του παρελθόντος και της Ιστορίας, η οποία όμως είναι για τους ιστορικούς και όχι για τους πολιτικούς, παραμένει η κυρίαρχη πολιτική τάξη της χώρας. Αδυνατεί να συνεννοηθεί για τα αυτονόητα σε μια δημοκρατία δυτικού τύπου και είναι έτοιμη να λύσει το ζωνάρι και να συγκρουστεί για θέματα τα οποία δεν αφορούν την πλειονότητα των πολιτών που έχει να αντιμετωπίσει τη ζοφερή καθημερινότητα. Η αναμόχλευση του παρελθόντος και η αναβίωση της συζήτησης για τον Εμφύλιο με αφορμή το συνέδριο της Εσθονίας και τον συμψηφισμό μεταξύ ναζισμού και κομμουνισμού μόνο ζημιά κάνει στον τόπο. Η συγκεκριμένη πολιτική σύγκρουση έφερε και πάλι στην επικαιρότητα τη θεωρία των δύο άκρων ενώ αναδείχθηκε και η συλλογιστική ότι τόσο ο ναζισμός όσο και ο κομμουνισμός είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, του ολοκληρωτισμού. Είναι παλαιά ιστορία για όσους μελετούν η διαδικασία ενοχοποίησης από τον φιλελεύθερο πόλο ακόμα και του μαρξισμού. Αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Ευνοεί τη σημερινή ελληνική κοινωνία η αναμόχλευση του παρελθόντος; Αν ανατρέξει κανείς στο Διαδίκτυο θα δει ότι σήμανε συναγερμός από τα δεξιά του πολιτικού συστήματος –επίσημα η ΝΔ απέχει –για τις εκδηλώσεις σε Γράμμο και Βίτσι το προσεχές Σαββατοκύριακο. Η ευθύνη για τη συντήρηση του εμφυλιοπολεμικού κλίματος βαραίνει όλες τις πλευρές καθώς και η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση έριξαν λάδι στη φωτιά. Και εάν για την κυβερνητική πλευρά υπάρχει λόγος να συντηρηθεί αυτό το κλίμα σε μια επιχείρηση αποπροσανατολισμού από τα μείζονα θέματα της επικαιρότητας, η αντιπολίτευση, ειδικά η ΝΔ, δεν έπρεπε να πέσει στην παγίδα και να πάρει θέση μάχης όσο και αν αυτή η εξέλιξη συμφέρει πολιτικά τη σκληρή δεξιά συνιστώσα της.
Στο χέρι του προέδρου της ΝΔ Κυριάκου Μητσοτάκη είναι να βάλει ένα τέλος σε αυτήν τη συζήτηση από την πλευρά του κόμματός του όσο και αν υπάρχει πρόκληση από την άλλη πλευρά. Εξάλλου, δεν είναι δύσκολο. Αρκεί να θυμηθεί τις απόψεις του πατέρα του, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που επί πρωθυπουργίας Γεωργίου Παπανδρέου είχε προτείνει πρώτος ως μέλος της Ενώσεως Κέντρου την αναγνώριση του Κομμουνιστικού Κόμματος. «Κοινή ήταν η μοίρα μας, στις ίδιες φυλακές περάσαμε, γνωρίσαμε στο πετσί μας τι περνούσαν οι κομμουνιστές όταν καταδιώκονταν κι έτσι τα πράγματα ήσαν πολύ πιο ώριμα…» είπε για την αναγνώριση του ΚΚΕ το 1974 επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή σε μια από τις τελευταίες τηλεοπτικές του συνεντεύξεις. Ο Εμφύλιος έχει τελειώσει εδώ και δεκαετίες. Ας το καταλάβουν όλοι: κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Υπάρχουν πολλά θέματα ουσίας για σύγκρουση και για εξεύρεση των καλύτερων δυνατών λύσεων για την καθημερινότητα των πολιτών, την οικονομία, την παιδεία, την υγεία κ.ά. Αρκεί να μπει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας το εμφυλιοπολεμικό μίσος.