Από το 2012, τόσα λεφτά σε μία μέρα δεν είχαν μπει ποτέ στα ταμεία του Δημοσίου. Μαθαίνω ότι στις 31 Ιουλίου, καταληκτική ημερομηνία πληρωμής της πρώτης δόσης του φόρου εισοδήματος αλλά και του ΦΠΑ, πληρώθηκαν στις τράπεζες φόροι ύψους 1 δισ. ευρώ. Παρά το ρεκόρ των ημερήσιων εισπράξεων το οποίο αναδεικνύει και το μέγεθος των φορολογικών επιβαρύνσεων, αλλά και την προσπάθεια των φορολογουμένων να αποφύγουν έως την ύστατη στιγμή το πικρό ποτήρι των φόρων, τα έσοδα του προϋπολογισμού δεν βρέθηκαν στα καλύτερά τους τον Ιούλιο. Η καβάντζα των 550 εκατ. ευρώ, που είχε δημιουργηθεί στο εξάμηνο στα φοροέσοδα, περιορίστηκε στα 60 εκατ. ευρώ και θα είχε μετουσιωθεί ήδη σε τρύπα εάν δεν είχε μεσολαβήσει η είσπραξη 350 εκατ. ευρώ από την οικειοθελή αποκάλυψη αδήλωτων εισοδημάτων τους τελευταίους μήνες.

Ανακύκλωση και στα φυσίγγια

Σε ποιους αναφέρομαι; Στους κυνηγούς που από του χρόνου θα πρέπει να μαζεύουν –υποχρεωτικά –όλα τα χρησιμοποιημένα φυσίγγια γιατί αλλιώς θα πέφτει πρόστιμο. Σύμφωνα με τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος Σωκράτη Φάμελλο, από τη νέα κυνηγετική περίοδο το μη μάζεμα των πεταμένων φυσιγγίων θα συνιστά περιβαλλοντικό αδίκημα.

Mια χαρά μου ακούγονται όλα αυτά, αν και μερικές φορές σκέφτομαι ότι είναι too good to be true, όπως λένε και οι φίλοι μας οι Αγγλοι. Γιατί είμαι επιφυλακτικός;

Επειδή είναι πολύ δύσκολο να ελέγξεις τους χιλιάδες κυνηγούς –εκτός κι αν αυξήσεις τον αριθμό των θηροφυλάκων με ό,τι αυτό σημαίνει (…) –και επιπλέον, μου έρχονται στο μυαλό οι πρόσφατες εξαγγελίες του υπουργείου Περιβάλλοντος για την αντιμετώπιση των μεδουσών στον Κορινθιακό… Ωστόσο, για να είμαι δίκαιος, και να μην αδικήσω κανέναν, χρόνος για να στηθεί το όποιο πλάνο υπάρχει. Φέτος, όπως ανακοινώθηκε από το υπουργείο, θα υπάρξει πιλοτική εφαρμογή του συστήματος. Ηδη, έχουν ενημερωθεί ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης, η Κυνηγετική Συνομοσπονδία και η Κεντρική Ενωση Δήμων. Ξαναλέω, νομίζω ότι είναι too good to be true…

Ζει σε ένα άλλο σύμπαν

Ηταν μια τηλεοπτική παρουσία – ποταμός. Βέβαια, η συριζαία Ελένη Αυλωνίτου είναι πάντα ποταμός, εξού και έχει κατορθώσει να γίνει αγαπημένη των παραπολιτικών σελίδων των εφημερίδων. Οπότε πώς θα μπορούσα να μην την αναφέρω εγώ; Χθες, λοιπόν, βγήκε στον Σκάι και είπε διάφορα ωραία. Οπως ότι «οι συντάξεις δεν έχουν περικοπεί» με τον νόμο Κατρούγκαλου. Ή κάτι σε στυλ συναντώ νέους επιστήμονες στον δρόμο και –φαντάζομαι με χαμογελαστά πρόσωπα –μου λένε ότι θα πληρώσουν χαμηλότερες εισφορές. Γιατί στο μαγικό αυλωνιτικό σύμπαν «το 70% των ελευθέρων επαγγελματιών θα πληρώσουν χαμηλότερες εισφορές». Να σημειώσω ότι ενημέρωσε και το πανελλήνιο πως εκείνη είναι «ευχαριστημένη, ο συντονισμός ήταν άριστος» στην αντιμετώπιση της πυρκαγιάς που έκαιγε για τρεις μέρες την Ανατολική Αττική.

Μαθήματα γερμανικής

Τώρα, θα μου πείτε για την πλειοψηφία των συμπολιτευόμενων βουλευτών όλα πάνε καλά, άρα γιατί η Αυλωνίτου να αποτελεί εξαίρεση;

Εντάξει, το πιο ενδιαφέρον από αυτά που είπε δεν είναι τίποτα από τα προηγούμενα, γιατί θα μπορούσαν να τα υποστηρίξουν όλοι οι σύντροφοί της.

Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι κατηγόρησε τα ελληνικά μίντια για «μονομέρεια» επειδή δεν προβάλλουν τα καλά που κάνει η κυβέρνηση.

Κι εκεί πέταξε και το αμίμητο «δεν διαβάσατε τι έγραψε η… Χάζενπλαστ». Μάλλον ήθελε να πει «Χάντελσμπλατ», αναφερόμενη στη γερμανική εφημερίδα «Handelsblatt».

Δεν τολμώ να φανταστώ τι μπορεί να είχε ξεστομίσει αν έπρεπε να αναφέρει το γερμανικό περιοδικό «WirtschaftsWoche», που στα ελληνικά προφέρεται «Βιρτ-σαφτς-βόχε». Παρεμπιπτόντως, υποθέτω ότι ούτε εκείνη έχει διαβάσει εκείνο το άρθρο της «Handelsblatt» για τον διορισμό του πατρός Παππά στον ΟΑΣΘ.

Το παράπονο του Τρύφωνα

Δέχθηκα χθες ένα τηλεφώνημα από τον Τρύφωνα Αλεξιάδη, ο οποίος θεωρεί ότι αδικήθηκε με το τιτλάκι «Ντελίριο Αλεξιάδη» στο ρεπορτάζ για την πολιτική θύελλα που προκάλεσε η απόφαση Κοντονή. Μου εξήγησε πως η ακριβής διατύπωση της φράσης του ήταν «να μην ξεχνάμε ποιος πολιτικός χώρος ήταν αυτός που κάλυψε τους συνεργάτες των ναζί Γερμανών στην Ελλάδα» και «ποιες πολιτικές νομιμοποίησαν τους συνεργάτες των Ναζί» και όχι το «είναι γνωστό ποιος πολιτικός χώρος ήταν συνεργάτης των Ναζί» που του απέδωσα. Πιο πολύ απ’ όλα συμφωνώ, όμως, με τη διαπίστωσή του ότι η συζήτηση δεν θα πρέπει να γίνεται με λογικές της δεκαετίας του ’50 και του ’60 και πως άλλα είναι τα πραγματικά –και πρακτικά –προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες. Για τα οποία, βέβαια, θα πρέπει να κάνει κάτι η κυβέρνηση που στηρίζει ο Τρύφωνας και όχι η αντιπολίτευση ή οι δημοσιογράφοι…

Τελευταία Νέα