Από την ώρα που η παραγωγική της διαδικασία άρχισε να φθίνει, η Μπάρτσα κινδυνεύει να γίνει συνώνυμο των αποτυχημένων ακριβών μεταγραφών. Σαν να την έχει καταραστεί ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς για τον τρόπο που του συμπεριφέρθηκαν οι Μπλαουγκράνα προκειμένου να κρατήσουν τις ασπίδες τους για να πατήσει πάνω τους ο νέος αυτοκράτορας Μέσι.

Το σκάουτινγκ του συλλόγου είναι κάτω του μετρίου, ενώ τα μεγάλα ποσά που δαπανώνται για νέους παίκτες που υποτίθεται είναι έτοιμοι για την ενδεκάδα δεν δικαιολογούνται σε καμία περίπτωση.

Σονγκ, Βερμάελεν, Ντάγκλας, Αντρε Γκόμες, Αλκάθερ, όλοι τους σπουδαίοι παίκτες που όμως δεν κατάφεραν να προσφέρουν τα προσδοκώμενα.

Ο πρώην προπονητής της Μασία εξηγεί πως αυτό συμβαίνει γιατί στη σημερινή εποχή δεν αναζητούν ταλαντούχους παίκτες αλλά δυνατούς.

Η Ρεάλ Μαδρίτης τον διαψεύδει, καταφέρνοντας να συμπληρώσει το ρόστερ της με παίκτες που συνδυάζουν δύναμη και ταλέντο, πιθανόν εμφορούμενη από τον τρόπο της ποδοσφαιρικής λειτουργίας του ηγέτη της Κριστιάνο Ρονάλντο.

Το μυστικό στο ποδόσφαιρο είναι η εξέλιξη του συστήματος που κυριαρχεί. Κι αυτό ακριβώς έκανε η Ρεάλ με τη βοήθεια της γαλλικής εκδοχής του Πεπ Γκουαρντιόλα, τον Ζινεντίν Ζιντάν. Ο Ζιζού εξισορροπεί το ταλέντο με τη δύναμη και εφαρμόζει τακτική χαμαιλέοντα, συνδυάζοντας το τίκι τάκα με τις αντεπιθέσεις, εκμηδενίζοντας τις πιθανότητες του αντιπάλου να αντιπαρατεθεί.

Οι 44 πάσες  -ρεκόρ στο ισπανικό ποδόσφαιρο που αντάλλαξαν οι παίκτες του στο γκολ του Κασεμίρο στην πρεμιέρα της Λα Λίγκα εναντίον της Λα Κορούνια είναι απλά η μία πλευρά της ντουμπλ-φας εικόνα της Ρεάλ που πληγώνει την παραπαίουσα Μπαρτσελόνα. Η δήλωση του Ζεράρ Πικέ μετά τους δύο αγώνες στο ισπανικό Σούπερ Καπ στο οποίο υπερίσχυσαν οι Μερένχες των Μπλαουγκράνα με συνολικό σκορ 5-1 πως «για πρώτη φορά την τελευταία δεκαετία αισθάνεται ότι η Μπάρτσα είναι κατώτερη της Ρεάλ» αποτελεί τον πρόλογο ενός νέου ποδοσφαιρικού κεφαλαίου.