Στο ημερολόγιο του Μίχαελ Σκίμπε είχε μαρκαριστεί από πολύ νωρίς η Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου, η μέρα δηλαδή που η εθνική ομάδα θα φιλοξενήσει το Βέλγιο τρεις μέρες μετά το παιχνίδι με την Εσθονία (επίσης εντός έδρας).
Πρόκειται για το παιχνίδι που ο γερμανός τεχνικός γνωρίζει καλά ότι μπορεί να αλλάξει την πορεία της Εθνικής μας στον δρόμο προς το Μουντιάλ της Ρωσίας. Γι’ αυτό και ο ομοσπονδιακός εκλέκτορας κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα περιμένοντας να δει εάν θα έχει στη διάθεσή του τον κορυφαίο επιθετικό του, τον Κώστα Μήτρογλου, σκόρερ του μοναδικού γκολ στο παιχνίδι μας στις Βρυξέλλες (1-1) και πρώτου σκόρερ της Εθνικής μας στον όμιλο με 3 από τα 10 γκολ.
Ο άσος της Μπενφίκα έχασε τα πρώτα ματς του πορτογαλικού πρωταθλήματος υποφέροντας από θλάση στον προσαγωγό και δίνει αγώνα δρόμου για να προλάβει το παιχνίδι με τους Βέλγους.
Εκεί, που με νίκη το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα εξασφαλίζει ουσιαστικά θέση στην πρώτη δυάδα του ομίλου μας και ρίχνει όλη την πίεση στους άλλους διεκδικητές της πρόκρισης (Βέλγιο και Βοσνία) που θα βρεθούν ένα μήνα αργότερα αντίπαλοι στη Ζένιτσα. Σε αυτή την περίπτωση η Εθνική θα προσβλέπει ακόμα και στην πρωτιά που δίνει την απευθείας πρόκρισης για τα ρωσικά γήπεδα.
Κακά τα ψέματα όμως, μετά τη δεύτερη ισοπαλία με τη Βοσνία η Εθνική είναι σε μειονεκτική θέση όσον αφορά την πρώτη θέση.
Ομως, κόντρα στους Βέλγους οι διεθνείς μας θα αγωνιστούν με τον βασικό κανόνα του καλού χαρτοπαίκτη. Την παρτίδα πρώτα τη σώζεις και μετά πας να την κερδίσεις!
Αυτή τη στιγμή αν δούμε μόνο το δέντρο της πρωτιάς (με νίκη επί του Βελγίου το οποίο θα πρέπει στη συνέχεια να σκοντάψει -τουλάχιστον Χ –και στη Βοσνία) θα χάσουμε το δάσος της πρόκρισης ακόμα και μέσω των μπαράζ.
Η νίκη επί του Βελγίου είναι μονόδρομος, όχι πρωτίστως για να διεκδικήσουμε την πρωτιά και την απευθείας πρόκριση, αλλά για να εξασφαλίσουμε τουλάχιστον το μαξιλαράκι της δεύτερης θέσης του ομίλου που οδηγεί στα μπαράζ και να μη χρειαστεί να περιμένουμε το αποτέλεσμα του αγώνα Βοσνίας – Βελγίου. Ενός παιχνιδιού που μπορεί να εξελιχθεί ακόμα και σε… φιλικό (με αποτέλεσμα που θα βολεύει και τις δύο ομάδες) εάν εμείς δεν έχουμε νικήσει τους Βέλγους.
Εσθονία (την οποία και φιλοξενούμε την Πέμπτη, τρεις μέρες πριν υποδεχτούμε τους Βέλγους), Γιβραλτάρ και Κύπρος είναι σχεδόν αδύνατον να κόψουν βαθμούς από εμάς ή από τους βασικούς αντιπάλους μας, συνεπώς το κλειδί της πρόκρισης για εμάς είναι το παιχνίδι με τους Βέλγους.
Αυτή τη στιγμή με τέσσερα παιχνίδια να απομένουν, οι Βέλγοι είναι στους 16 βαθμούς, εμείς στους 12 και οι Βόσνιοι στους 11.
Οι Βέλγοι έχουν δύο… προπονήσεις εντός (με Κύπρο και Γιβραλτάρ) και δύο δύσκολες αποστολές σε Αθήνα και Ζένιτσα.
Εμείς φιλοξενούμε Εσθονία, Βέλγιο και Γιβραλτάρ και έχουμε εκτός έδρας μόνο την Κύπρο.
Τέλος, οι Βόσνιοι θα παίξουν εκτός έδρας με Κύπρο, Γιβραλτάρ και Εσθονία, ενώ ενδιάμεσα θα φιλοξενήσουν το Βέλγιο.
Ολοι αυτοί οι υπολογισμοί θα ήταν περιττοί εάν είχε αποφευχθεί μια ολιγωρία της άμυνας (που έφερε την ισοφάριση των Βέλγων στο 89′ με τον Λουκάκου) ή αν ήταν εύστοχος ο Μάνταλος στο ανεπανάληπτο τετ α τετ που είχε στον αγώνα με τη Βοσνία.
Ομως ας μην είμαστε αχάριστοι γιατί το σουτ του Τζαβέλλα στο 95′ με το οποίο ισοφαρίσαμε τη Βοσνία στο Καραϊσκάκη θα μπορούσε να είχε βρει στο δοκάρι…