Το ενεργειακό σκέλος αποτελεί σίγουρα ένα κεφάλαιο που ενδιαφέρει τους Γάλλους. Πέραν των πετρελαίων και της Total, ασφαλώς και η κυβέρνηση θα ήθελε γαλλική παρουσία και στο επικείμενο market test του Οκτωβρίου για τις προς πώληση λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ. Διαφορετικό κύρος θα προσέδιδε στη διαδικασία να συμμετάσχει η EDF, είτε η ίδια, είτε μέσω της εδώ θυγατρικής της Edison, παρά για παράδειγμα μόνο Κινέζοι και Ανατολικοευρωπαίοι. Οι Γάλλοι έχουν πολλάκις απαντήσει «όχι ευχαριστώ» στον υπουργό Ενέργειας Γιώργο Σταθάκη, εξηγώντας του ότι θα έπαιρναν μέρος στη διαδικασία μόνο εφόσον η κυβέρνηση συμπεριελάμβανε στο μείγμα και υδροηλεκτρικά, κάτι που η τελευταία αποκλείει. Επειδή ωστόσο ο Αλέξης Τσίπρας έχει επενδύσει πολλά στο καυτό στοίχημα του λιγνίτη, είναι σίγουρο ότι θα εκμεταλλευτεί την επίσκεψη Μακρόν, προκειμένου να του ζητήσει τη γαλλική στήριξη.

Στο κεφάλαιο των υποδομών, το 2014 οι Γάλλοι έχασαν κατά κράτος από τους Γερμανούς τη μάχη για τα 14 αεροδρόμια. Τώρα έχουμε μπροστά μας τον διαγωνισμό για την παραχώρηση της Εγνατίας Οδού, για το οποίο είχε ακουστεί παλαιότερα το όνομα της γαλλικής Vinci. Η συμμετοχή της μένει να φανεί.

Φυσικά υπάρχει πάντα ο τομέας της ύδρευσης. Είναι τουλάχιστον μια δεκαετία που καλλιεργείται η προσδοκία ότι οι Γάλλοι ενδιαφέρονται να αναλάβουν τον έλεγχο της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ. Η Suez κατέχει ήδη το 5% της ΕΥΑΘ, ενώ η Veolia είναι το άλλο όνομα που συζητείται κάθε φορά που η κουβέντα πηγαίνει στις εταιρείες ύδρευσης. Αλλά ας κρατάμε μικρό καλάθι, πολύ δε περισσότερο, όταν το θέμα «νερό», είναι πολιτικά καυτό για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Τέλος, παρ’ ότι μένει να αποδειχθεί, λέγεται ότι στο ραντάρ των Γάλλων βρίσκονται και οι τράπεζες, εξέλιξη που θα εξυπηρετούσε πολιτικά την κυβέρνηση ως απόδειξη ότι οι ξένοι επενδυτές επιστρέφουν στο ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Σενάρια πάντως που θέλουν το ενδιαφέρον να επικεντρώνεται στην Τράπεζα Αττικής δεν επιβεβαιώνονται.