Ξαφνικά, μια διαδικασία που ξεκίνησε ως πασοκική εσωτερική διαμάχη άνοιξε στην κοινωνία περισσότερο από όσο περίμεναν και οι πιο αισιόδοξοι. Η δεδομένη πλέον παρουσία του Γιώργου Καμίνη και του Σταύρου Θεοδωράκη στη λίστα των υποψήφιων αρχηγών σηματοδοτεί μια νέα αρχή για τον κεντροαριστερό χώρο, ο οποίος για πρώτη φορά θα εμφανιστεί ενιαίος, με νέο όνομα, νέο σήμα και το παραδοσιακό ΠΑΣΟΚ σε δεύτερο πλάνο.
Ο επικεφαλής του Ποταμιού, πριν ακόμα κάνει επισήμως γνωστή την υποψηφιότητά του, φροντίζει να ξεκαθαρίσει προς κάθε κατεύθυνση ότι η διαδικασία είναι ένας δρόμος χωρίς γυρισμό: «Το Ποτάμι δεν το ενδιαφέρει να γίνει τμήμα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης», διαμηνύουν από τη Σεβαστουπόλεως. «Μιλάμε για έναν νέο φορέα στον οποίο μπορούν να στοιχηθούν όλες αυτές οι νέες δυνάμεις που αποτελούν τον χώρο του προοδευτικού Κέντρου και της Κεντροαριστεράς». Στην κούρσα για την ηγεσία δηλώνει ήδη παρών ο Γιάννης Ραγκούσης, αναμένεται να μπει και ο Γιάννης Μανιάτης, ενώ τις επόμενες ημέρες θα ανοίξουν τα χαρτιά τους οι Θανάσης Θεοχαρόπουλος και Νίκος Ανδρουλάκης. Ο φετινός εορτασμός της 3ης Σεπτέμβρη καθώς και η παρουσία της Φώφης Γεννηματά στη ΔΕΘ αναμένεται να σηματοδοτήσουν την έναρξη ενός προεκλογικού αγώνα χωρίς προηγούμενο.
Στο νέο σκηνικό που διαμορφώνεται συμβάλλουν και οι αποφάσεις της Επιτροπής Αλιβιζάτου, η οποία χθες πραγματοποίησε την πρώτη συνάντηση κατά την οποία παρουσιάστηκε η πρόταση για διεξαγωγή παραδοσιακής και ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Το σχέδιο προβλέπει κάλπες χωρίς σύνορα, αφού θα μπορεί να ψηφίσει όποιος είναι εγγεγραμμένος στους εθνικούς εκλογικούς καταλόγους από όποιο σημείο του πλανήτη επιθυμεί, εφόσον καταβάλει τη σχετική χρηματική συνδρομή –με διασφαλισμένη, κατά τους οργανωτές, την μοναδικότητα και την ανωνυμία της ψήφου.
Ενώ επί της αρχής δεν υπήρξαν διαφωνίες, προέκυψαν ζητήματα που αφορούν τόσο την αυτοπρόσωπη παρουσία τουλάχιστον για την εγγραφή στο νέο μητρώο όσο και για το κόστος του όλου εγχειρήματος. Σε κάθε περίπτωση, επισημάνθηκε προς όλες τις πλευρές η ανάγκη να μην υπάρξουν τεχνικά προβλήματα, όπως σημειώθηκαν στην αντίστοιχη διαδικασία της ΝΔ, αλλά και να διασφαλιστεί ότι αποκλείεται η πιθανότητα κάθε είδους εξωτερικής παρέμβασης. Οσοι προκρίνουν την ηλεκτρονική ψηφοφορία, ωστόσο, πήγαν στη συνάντηση με συγκεκριμένες απαντήσεις τόσο για τη διασφάλιση του αδιάβλητου της διαδικασίας όσο και για τον τρόπο ταυτοποίησης των συμμετεχόντων. Η Επιτροπή συμφώνησε να συναντηθεί στις αρχές της επόμενης εβδομάδας ώστε να παρθούν οι οριστικές αποφάσεις.
Ολοι οι άνθρωποι του Αλιβιζάτου
Ποιοι είναι όμως όλοι αυτοί που αποφασίζουν; Κάποιοι αρκούνται σε αναφορές στην «ομάδα Αλιβιζάτου». Αλλοι προτιμούν να αναφέρονται σ’ αυτούς ως «Επιτροπή» χωρίς περαιτέρω επεξηγήσεις. Ο πρώτος πυρήνας, ωστόσο, της Επιτροπής Διαδικασιών και Δεοντολογίας δεν συγκροτήθηκε τυχαία –ήταν στρατηγική επιλογή όσων μέχρι εκείνη τη στιγμή είχαν αποφασίσει τη συμμετοχή τους στο εγχείρημα. Ηταν, επίσης, απόρροια μιας πρώτης ενωτικής διάθεσης καθώς δεν είναι όλα τα μέλη αρεστά σε όλους. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ανθρώπους που κρατούν στα χέρια τους τη διαδικασία ανάδειξης του αρχηγού της προοδευτικής παράταξης, ενός φορέα που ακόμα δεν γνωρίζουμε καν το όνομά του και λειτουργούν ως εγγυητές της όλης διαδικασίας.
Αμέσως μετά το Συνέδριο της ΔΗΣΥ και την αναγγελία δημιουργίας της Επιτροπής υπό τον Αλιβιζάτο ζητήθηκε από κάθε συνιστώσα του σχήματος να προτείνει κάποιον εκπρόσωπό της μέσα στην Επιτροπή. Ακόμα κι αυτό έγινε αναλογικά: το ΠΑΣΟΚ έχει δύο συμμετέχοντες τρόπον τινά υπό την επιρροή του, ενώ οι υπόλοιπες συνιστώσες πρότειναν από έναν. Μοναδική εξαίρεση η συμμετοχή του Θεόδωρου Καρούνου, ο οποίος, παρά το ότι ανήκει στις Κινήσεις Πολιτών, μπήκε στην Επιτροπή από πρόσκληση του ίδιου του Αλιβιζάτου. Ο καθηγητής ζήτησε τη συμμετοχή και άλλων ανεξάρτητων προσώπων για να μην υπάρχει καμία πιθανότητα να αμφισβητηθούν οι αποφάσεις της Επιτροπής.
Ο Νίκος Αλιβιζάτος επέλεξε τρεις δικούς του. Ο πρώτος είναι ο Θεόδωρος Καρούνος, ο οποίος έχει αριστερό παρελθόν στον Ρήγα και στον Συνασπισμό. Το 2000 εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ και αποτέλεσε τον συντονιστή του Τμήματος Πληροφορικής και των δράσεων των Εθελοντών Διαδικτύου του ΠΑΣΟΚ κατά την περίοδο του Γιώργου Παπανδρέου και αργότερα συμμετείχε στην κίνηση των 58. Οι γνώσεις του πάνω στα συστήματα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας κρίθηκαν απαραίτητες για τις διαδικασίες εκλογής του νέου αρχηγού και ήταν ένας από τους λόγους που και ο ίδιος αποφάσισε να συμμετάσχει στη διαδικασία. «Πιστεύω ότι αυτό το εγχείρημα πρέπει να πετύχει», αναφέρει χαρακτηριστικά στα «ΝΕΑ», «ασχολούμαι καιρό με την ηλεκτρονική δημοκρατία και πιστεύω πως είναι κάτι που μπορεί να εξασφαλίσει το αδιάβλητο της διαδικασίας».
Η μοναδική κυρία της Επιτροπής, η Λίνα Παπαδοπούλου, είναι πρώην αντεισαγγελέας Εφετών και έχει συμμετάσχει σε ευρωεκλογές –το 2009 με το ΠΑΣΟΚ. «Πιστεύω πως ο χώρος του Κέντρου, η Κεντροαριστερά, η Σοσιαλδημοκρατία, όπως θέλετε πείτε το, μπορεί να προχωρήσει μόνο ενωμένος», επισημαίνει. «Στο μέτωπο ανάμεσα στον εθνικολαϊκισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και στη συντήρηση της ΝΔ, μόνο η Κεντροαριστερά μπορεί να προσφέρει πειστικές απαντήσεις για το μέλλον της χώρας».
Ακόμα μια επιλογή Αλιβιζάτου αποτελεί ο συνταγματολόγος Γιώργος Σωτηρέλης, ο οποίος ασχολείται με τον ευρύτερο κεντροαριστερό χώρο από τα φοιτητικά του χρόνια. «Θεωρώ πως ο χώρος πρέπει να ανασυγκροτηθεί σε νέες βάσεις και η Επιτροπή αυτή εξασφαλίζει το αδιάβλητο της διαδικασίας. Κρατώντας ίσες αποστάσεις από κάθε υποψήφιο, έχει έναν ρόλο εγγυητικό», το δικό του μήνυμα.
Οι εκπρόσωποι των παρατάξεων
Πρώτος στη λίστα με τις επιλογές του ΠΑΣΟΚ είναι ο Πάνος Αναστασιάδης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ο Αναστασιάδης ήταν επιλογή ιδιαίτερα σημαντική και για τα τεχνικά της διαδικασίας, καθώς διετέλεσε μέλος της επιστημονικής ομάδας της Τεχνολογικής Προοπτικής Διερεύνησης για την Ελλάδα, έχει ευρείες γνώσεις στην πληροφορική, στις τηλεδιασκέψεις και στην διά βίου μάθηση –αποτελώντας έτσι τον άνθρωπο εμπιστοσύνης του ΠΑΣΟΚ επί της ψηφοφορίας για την ανάδειξη της νέας ηγεσίας. Ο έταιρος πράσινος συμμετέχων είναι ο ποινικολόγος Αντώνης Βγόντζας, επί χρόνια συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος προσφέρει πολιτικό και νομικό στήριγμα στην Επιτροπή.
Το μέλος που θεωρητικώς εκπροσωπεί τη ΔΗΜΑΡ είναι ο δικηγόρος Μανόλης Βελεγράκης με ειδίκευση στο δημόσιο και στο διοικητικό – οικονομικό δίκαιο, και προβλέπεται να αποδειχθεί ιδιαίτερα χρήσιμος ως προς το οικονομικό σκέλος του εγχειρήματος. Οι Κινήσεις, από την άλλη, πρότειναν τον απόστρατο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Τάκη Αναστόπουλο, ο οποίος προσδίδει στην Επιτροπή το ευρωπαϊκό know-how.
Ο Γιάννης Ραγκούσης, ο μοναδικός εκτός ΔΗΣΥ που έχει εκπροσώπηση στην Επιτροπή, πρότεινε τον δικηγόρο Πέτρο Σφηκάκη, ο οποίος είχε επιτελικό ρόλο στο φοιητικό κίνημα μέσω της ΠΑΣΠ.
Ο μοναδικός αμιγώς πολιτικός στην Επιτροπή είναι ο Δημήτρης Ρέππας, άλλοτε προβεβλημένο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, κυβερνητικός εκπρόσωπος την περίοδο Σημίτη. Σήμερα ανήκει στο ΚΙΔΗΣΟ. «Η Επιτροπή αυτή επιτελεί μεγάλο έργο, γιατί αποτελεί εγγυητικό παράγοντα», σχολιάζει, συμπληρώνοντας πως «η συμμετοχή του κόσμου είναι εξίσου σημαντική με την ίδια τη διαδικασία ψηφοφορίας».
Εκπροσωπώντας τους ανεξάρτητους και με δαιδαλώδη διαδρομή μέσα στον χώρο, ο Νίκος Μπίστης στην προσπάθεια ενοποίησης του χώρου ενσωματώθηκε πρώτα ως πρόεδρος του Συνεδρίου της ΔΗΣΥ και ύστερα ως μέλος της Επιτροπής. Ηταν εκ των πρώτων που είχαν προκρίνει την υποψηφιότητα του Γιώργου Καμίνη, ενώ διατηρεί φιλικές σχέσεις και με τον Σταύρο Θεοδωράκη. «Μπορεί κανείς να διαφωνεί μαζί μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν εξασφαλίζουμε μια εγκυρότητα στη διαδικασία», αναφέρει και σημειώνει πως «το νέο κόμμα που θα δημιουργηθεί έχει συγκεκριμένο πλαίσιο, ήδη συμφωνημένο –αν και ευρύ -, κινούμενο στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας».
