Το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής, μια ομάδα κουκουλοφόρων επιτέθηκε στα παλαιά γραφεία του ΔΟΛ στην οδό Μιχαλακοπούλου –όπου λειτουργεί ακόμα ο ραδιοσταθμός Βήμα FM και συνεχίζουν να βρίσκονται εκεί αρκετοί εργαζόμενοι. Με σφυριά και λοστούς έσπασαν τζαμαρίες στην είσοδο και πέταξαν μπογιές στο εσωτερικό. Οι κουκουλοφόροι την επομένη δημοσίευσαν κείμενο στην ιστοσελίδα Indymedia, όπου αυτοπροσδιορίστηκαν ως «σύντροφοι, συντρόφισσες από καταλήψεις».

Την επίθεση καταδίκασαν τα πολιτικά κόμματα της αντιπολίτευσης. Δεν εξέδωσαν ανακοίνωση ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε οι ΑΝΕΛ. Ομως, σχεδόν 19 ώρες μετά την επίθεση, το Μέγαρο Μαξίμου άφησε να διαρρεύσει ένα non paper στο οποίο παραποιούσε τα γεγονότα (έκανε λόγο ακόμα και για άδειο κτίριο), επετίθετο στον οργανισμό που εκδίδει «ΤΑ ΝΕΑ» και «Το Βήμα» και απέδιδε την ενέργεια στον Ρουβίκωνα. Κάτι που αργά χθες το απόγευμα, με ανακοίνωση που αποδιδόταν στον Ρουβίκωνα και αναρτήθηκε επίσης στο Indymedia, διαψευδόταν! «Ο Ρουβίκωνας αναλαμβάνει πάντα, άμεσα, την ευθύνη των ενεργειών του, αυτό αν μη τι άλλο το έχουμε αποδείξει και στον πιο κακόπιστο» έλεγε η ιντερνετική ανακοίνωση –η οποία, ωστόσο, έμεινε αναρτημένη στο Indymedia για λίγο, για να κατεβεί πολύ σύντομα. Ωρες αργότερα επανήλθε με συμπληρωμένο το κείμενο, επιμένοντας για δεύτερη φορά, ότι δεν έχει σχέση με την επίθεση.

ΑΣΧΗΜΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ. Ο,τι κι αν έχει συμβεί, η κυβέρνηση παίζει ένα άσχημο παιχνίδι. Στο γραφείο του Πρωθυπουργού συμπεριφέρονταν ωσάν να γνωρίζουν ποιοι είναι οι κρυμμένοι πίσω από κουκούλες τραμπούκοι που επιτέθηκαν εναντίον ενός συγκροτήματος ΜΜΕ το οποίο συχνά ασκεί κριτική στην κυβέρνηση. Δίνοντας στη δημοσιότητα την ταυτότητα δραστών εναντίον της ελευθερίας του Τύπου και των λειτουργών του πριν μιλήσουν οι διωκτικές Αρχές, η κυβέρνηση ανεύθυνα προσπάθησε να υποβαθμίσει το συμβάν φωτογραφίζοντας ως δράστες τα μέλη μιας οργάνωσης ακτιβιστών της Ακρας Αριστεράς, που πολύ πρόσφατα ο Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης ζήτησε από την Αστυνομία να αφεθούν ελεύθερα, έπειτα από διαμαρτυρία που είχαν οργανώσει στο προαύλιο της Βουλής.

Αλλά το βίαιο συμβάν στη Μιχαλακοπούλου είναι ιδιαίτερα σοβαρό. Κι είναι πρωτοφανές για ευρωπαϊκή δημοκρατία το κράτος να πληροφορεί αρμοδίως (ή να παραπληροφορεί) τους πολίτες για το σκοτεινό και βίαιο παρακράτος που στοχοποιεί δημοσιογράφους και δημοσιογραφικές επιχειρήσεις. Η εντύπωση που έδωσε το Μέγαρο Μαξίμου ήταν ότι το κράτος δίνει εντολή στους παρακρατικούς μηχανισμούς να δράσουν –ή, έστω, ότι το κράτος διαθέτει εσωτερική πληροφόρηση για τις κινήσεις του παρακράτους.
Η διάψευση των φωστήρων της επικοινωνίας του Μαξίμου από την οργάνωση την οποία κατονόμαζαν (αν την έκανε όντως ο Ρουβίκωνας) μπορεί να δηλώνει τον επικοινωνιακό ερασιτεχνισμό τους. Δεν κρύβει όμως το γεγονός ότι η κυβέρνηση απλώς παρακολουθεί την τραμπούκικη επίθεση ενός σκοτεινού παρακράτους κατά ενός δημοσιογραφικού οργανισμού και, κατ’ επέκταση, κατά της ελευθερίας του Τύπου. Και επιχαίρει γι’ αυτή.

Δεν είναι η πρώτη φορά. Κατά το παρελθόν, ο ΣΥΡΙΖΑ ανέχθηκε, αν δεν υπέθαλψε, βίαιες ενέργειες κατά δημοσιογράφων και ΜΜΕ που του ασκούσαν κριτική. Χάρη σε θεαματικές ενέργειες ενός παρακράτους ατιμώρητων μπαχαλάκηδων χτυπήθηκαν ή προπηλακίστηκαν δημοσίως και δημοσιογράφοι, ενώ συχνά στο Ιντερνετ ή σε μεγάλης έκτασης αφισοκολλήσεις δημοσιογράφοι παρουσιάζονται ως «εχθροί του λαού». Η ίδια η ρητορική των κυβερνητικών κομμάτων εμπεριέχει την απαξίωση του Τύπου που τους ασκεί κριτική.

ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ. Τις τελευταίες ημέρες, μετά την επανακυκλοφορία των «ΝΕΩΝ» και του «Βήματος», άρχισε να διακινείται μια ηθικολογικού τύπου κριτική προς τους εργαζόμενους στις εφημερίδες δημοσιογράφους, που προστέθηκε στις συκοφαντίες στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ (και φιλικών του μέσων ενημέρωσης), του γνωστού διλημματικού τύπου «Ή εμείς ή αυτοί». Επρόκειτο για συντονισμένες επιθέσεις που φαντάζουν σαν προτροπή προς το σκοτεινό παρακράτος να δράσει. Και έδρασε. Με φασιστικό τρόπο, άγνωστοι και ασύλληπτοι τραμπούκοι μετέτρεψαν τις φραστικές επιθέσεις σε μια θεαματικά βίαιη ενέργεια κατά του ΔΟΛ. Στόχος, ακόμα μια φορά, μαζί με τη συκοφάντηση κάθε ελεύθερου δημοσιογραφικού εγχειρήματος, ο εκφοβισμός των λειτουργών του.

Η κυβέρνηση έχει επιδείξει συστηματικά δημοκρατικό έλλειμμα στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τον Τύπο. Επιχείρησε (αποτυχημένα) να ελέγξει το τηλεοπτικό πεδίο, καταφέρνοντας ωστόσο να το αποδιαρθρώσει. Πίστευε ότι θα διέλυε και το πεδίο των εφημερίδων, αλλά οι εξελίξεις στα «ΝΕΑ» και στο «Βήμα» τη διέψευσαν. Γι’ αυτό, παράλληλα με τα fake news και την κατευθυνόμενη πληροφόρηση που διακινούν χωρίς να υπολογίζουν ούτε τους κανόνες ούτε τη δημόσια έκθεσή τους τα κρατικά ΜΜΕ (ΑΠΕ και ΕΡΤ), η κυβέρνηση επιτίθεται στη δημοσιογραφία που αδυνατεί να ελέγξει. Στην επικράτεια των ολοκληρωτικών νοοτροπιών μιας δράκας ιδεοληπτικών εξουσιομανών, η κριτική δεν είναι ανεκτή.

Εφτασε ακόμα μια φορά η ώρα των τραμπούκων. Και στη συνέχεια, λόγω των χειρισμών της, η ώρα που η κυβέρνηση πνίγηκε στον Ρουβίκωνα.