Από τον Αλεξάντερ Πέιν ώς τον Μάικλ Τζάκσον

Σχολιάστηκε αρνητικά τις τελευταίες ημέρες από ιστοσελίδες και δημοσιογράφους η απουσία σκηνοθετριών από το διαγωνιστικό πρόγραμμα. Λες και δεν τίθεται ζήτημα… συναγωνισμού, αλλά ισότητας και δικαιοσύνης. Πού; Στα βραβεία ενός εκ των μεγαλύτερων φεστιβάλ του κόσμου! Ευτυχώς, η Ανετ Μπένινγκ, πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής (φανταστείτε τι θα άκουγε ο θεσμός αν δε την είχαν τοποθετήσει εκεί!), έβαλε τα πράγματα στη θέση τους δηλώνοντας «δεν μέτρησα τις ταινίες που είχαν δεχτεί και πόσες από αυτές ήταν σκηνοθετημένες από γυναίκες. Δεν ήταν αυτή η προσέγγισή μου». Δεν είναι άγνωστα αυτά τα σούσουρα. Τα προκαλούν συνήθως δημοσιογράφοι που προωθούν, όχι τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά μια προσωπική, καριερίστικη ατζέντα, χρησιμοποιώντας τα ως «όπλο». Αλλά όλα έχουν τα όριά τους.

Να θυμίσουμε εδώ πως την Κριτική Επιτροπή αποτελούν: ο βρετανός σκηνοθέτης Εντγκαρ Ράιτ («Shaun of the Dead», «The World’s End», «Baby Driver»), η βρετανίδα ηθοποιός Ρεμπέκα Χολ («Vicky Cristina Barcelona», «Chistine»), η ουγγαρέζα σκηνοθέτρια Ιλντικο Ενιέντι (η οποία απέσπασε φέτος τη Χρυσή Αρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου με το «On Body and Soul»), η γαλλίδα ηθοποιός Αννα Μουγκλαλίς («Coco Chanel»), η ιταλίδα ηθοποιός Γιασμίν Τρίνκα, ο μεξικανός σκηνοθέτης και παραγωγός Μισέλ Φράνκο («Μετά τη Λουτσία», «Chronic», «April’s Daughter»), ο αυστραλός κριτικός Ντέιβιντ Στράτον και ο Γιονφάν, σκηνοθέτης σεξουαλικά προκλητικών ταινιών και φωτογράφος από την Ταϊβάν.

ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ. Χθες προβλήθηκε το «Downsizing», το νέο φιλμ του Αλεξάντερ Πέιν, με πρωταγωνιστές τον Ματ Ντέιμον και την Κρίστεν Γουίγκ –μια κοινωνική σάτιρα σ’ ένα μακρινό μέλλον, όπου οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να συρρικνωθούν στο 1/8 του μεγέθους τους, ώστε να καταναλώνουν λιγότερο για να μπορούν να επιβιώσουν σ’ έναν κόσμο όπου τα αποθέματα εξαντλούνται. Οι περισσότεροι κριτικοί μίλησαν για αριστούργημα.

Επίσης, περιμένουμε πώς και πώς το «Three Billboards Outside Ebbing, Missouri» του Μάρτιν ΜακΝτόνα, όπου μια μητέρα (Φράνσις ΜακΝτόρμαντ), κάπου στην αμερικανική επαρχία, αναζητά τον δολοφόνο της κόρης της, έχοντας να αντιμετωπίσει έναν τεμπέλη σερίφη (Γούντι Χάρελσον) αλλά και μια ολόκληρη πόλη που στρέφεται εναντίον της. Πρόκειται για τη νέα ταινία του Μάρτιν ΜακΝτόνα («In Bruges», «Επτά ψυχοπαθείς»), οπότε προετοιμαστείτε για βρώμικους διαλόγους, άκρατη βία, «φλασιές» λυρικής ευαισθησίας και γέλιο τρελό με όλες τις λάθος αφορμές.

Την ίδια στιγμή, στο πλαίσιο της 74ης Μόστρας, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ και η Τζέιν Φόντα θα λάβουν τιμητικό Χρυσό Λέοντα για το σύνολο της καριέρας τους –η απονομή θα πραγματοποιηθεί την 1η Σεπτεμβρίου στο Palazzo del Cinema, ενώ θα ακολουθήσει σε παγκόσμια πρώτη η προβολή της νέας τους ταινίας «Our Souls at Night», σε σκηνοθεσία Ριτές Μπάτρα, μια παραγωγή του Netflix (με άλλα λόγια, μια ταινία που δεν έχει καμία θέση σε ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ), ενώ, συνεχίζοντας με τις τιμητικές βραβεύσεις, ένα από τα τιμώμενα «πρόσωπα» της φετινής διοργάνωσης θα είναι ο Μάικλ Τζάκσον. Βλέπετε, συμπληρώνονται 35 έτη από την κυκλοφορία του «Thriller» και έτσι έχει προγραμματιστεί μια 3D προβολή του ομώνυμου βιντεοκλίπ (σκηνοθεσίας Τζον Λάντις) αλλά και ένα ντοκιμαντέρ του Τζέρι Κράμερ με τα παρασκήνια από τη δημιουργία του.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ «ΑΝΤΕΛ». Αφήνοντας τις Κάννες για τη Βενετία (ή μήπως η Κρουαζέτ απέρριψε το φιλμ από το διαγωνιστικό πρόγραμμα;), ο Αμπντελαντίφ Κεσίς επιστρέφει με ένα νέο φιλμ, μετά τη «Ζωή της Αντέλ», ονόματι «Mektoub, My Love: Canto Uno». Κανείς δεν ξέρει ακριβώς περί τίνος πρόκειται, ο τίτλος όμως θυμίζει ξεκάθαρα τη «Ζωή της Αντέλ» και δεν είναι λίγοι εκείνοι που περιμένουν τη μεγαλύτερη των εκπλήξεων εδώ.

Από τις ΗΠΑ, ο Τζορτζ Κλούνι σκηνοθετεί ξανά: στην ήσυχη πόλη του «Suburbicon», λοιπόν, η εισβολή στο σπίτι μιας φιλήσυχης οικογένειας θα ξεκινήσει έναν κύκλο εκβιασμών, προδοσίας και εκδίκησης. Παραδόξως, το σενάριο το υπογράφουν οι αδελφοί Κόεν, οι οποίοι επέλεξαν να μην το σκηνοθετήσουν αυτή τη φορά. Ποιος ξέρει τι ετοιμάζουν.

Στην Αμερική του 1962, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και των μυστικών κυβερνητικών πειραμάτων, μια μουγκή καθαρίστρια (Σάλι Χόκινς) κι ένα αμφίβιο τέρας έρχονται κοντά ανακαλύπτοντας μια κοινή γλώσσα επικοινωνίας –όλα αυτά στο «Σχήμα του νερού» του Γκιγέρμο ντελ Τόρο, ενός εκ των μεγαλύτερων δημιουργών του σύγχρονου φανταστικού κινηματογράφου.

ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ. Μαζί με όλα αυτά, έχουμε και μια ελληνική πρεμιέρα: ο Γιώργος Ζώης σκηνοθετεί την «8η ήπειρο», μια ταινία μικρού μήκους. Αντιγράφουμε το στόρι από το δελτίο Τύπου: «Σε ένα βουνό της Λέσβου υπάρχει μια παλιά, εγκατελειμμένη χωματερή με δυο μεγάλους κρατήρες. Οι κρατήρες είναι πλημμυρισμένοι από χιλιάδες σωσίβια που ξεχύνονται στο χώμα. Ενας εργάτης είναι ο μοναδικός κάτοικος αυτού του απόκοσμου μέρους που μοιάζει με έναν εξωγήινο πλανήτη». Δεν έχουμε δει καρέ –αναμένουμε τις πρώτες κριτικές.