Κάθε φορά που ο Αλέξης Τσίπρας ετοιμάζεται να ανέβει στη ΔΕΘ, μου έρχεται στο μυαλό εκείνο το παιδικό καλαμπούρι με τον πολιτευτή που τάζει λαγούς με πετραχήλια.
Θα σας φτιάξω γεφύρια, υπόσχεται στο ακροατήριό του. Μα δεν έχουμε ποτάμι, του απαντούν. Θα σας φτιάξω και ποτάμι, δεσμεύεται ο πολιτευτής.
Για να είμαι ειλικρινής, δεν μπορώ να φανταστώ τι άλλο να τάξει φέτος ο Πρωθυπουργός.
Κάποιος μπορεί να νομίζει ότι το τερμάτισε με εκείνο το «λιμάνι ξηράς» για την Καστοριά που εξήγγειλε στην Κοζάνη. Αλλά ποτέ δεν πρέπει κανείς να υποτιμά τον ΣΥΡΙΖΑ. Στην επινόηση παπάρας είναι ανεξάντλητοι.
Μιλάμε για ανθρώπους που προκειμένου να κάνουν φιγούρα έφεραν το βαγόνι ενός μετρό που δεν υπάρχει. Ο Παππάς είναι ικανός να υποσχεθεί ότι θα προσγειώνει διαστημόπλοια στη Σιθωνία κι ο Πολάκης ότι θα απαγορεύσει τις καρδιοπάθειες.
Τελευταίο δείγμα αρλούμπας, η αναθεώρηση του Συντάγματος –την οποία, για να είμαστε ειλικρινείς, θυμούνται κάθε εξάμηνο…
Σιγά που θα προχωρήσουν την αναθεώρηση!
Τι θέλετε δηλαδή; Να ψηφίσει τώρα η Βουλή με 180 ψήφους ποια άρθρα θα αλλάξουν και να έλθει μετά τις εκλογές ο Μητσοτάκης να βάλει στο Σύνταγμα ό,τι θέλει με απλή πλειοψηφία;
Είπαμε. Αριστεροί δηλώνουν οι άνθρωποι ή τέλος πάντων κάτι παρεμφερές. Οχι ηλίθιοι.
Γι’ αυτό πιθανότερο είναι να υποσχεθούν πάλι γέφυρες, ποτάμια και διαστημόπλοια, παρά να χαρίσουν το Σύνταγμα στην επόμενη κυβέρνηση.
Μεταξύ τους βεβαίως διαδίδουν ότι θα βγάλουν τη χώρα από το Μνημόνιο, ότι τα λεφτά θα φυτρώνουν στα δέντρα, ότι ο κόσμος θα καταλάβει πόσο τον αγαπούν και αμέσως θα πάει στις εκλογές να καταψηφίσει τον… Μητσοτάκη που είναι παλιόπαιδο και ακροδεξιός!
Υποθέτω ότι τα λένε όχι επειδή τα πιστεύουν, αλλά για να παίρνουν κουράγιο.
Διότι ο κόσμος το πλήρωσε ακριβά το παραμύθι. Και το μεγάλο πολιτικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι δεν έχει πλέον αφήγημα να πορευτεί.
Η Αριστερά ξεψύχησε στην αγκαλιά της Μέρκελ. Η ηθική σαλπάρισε με τα τσιγαράδικα. Η θερινή κυβερνητική αντεπίθεση κάηκε κάπου ανάμεσα στο Καπανδρίτι και τον Βαρνάβα. Η διαπλοκή είναι «περσινά ξινά σταφύλια» –που λέει κι ο Αλεξιάδης.
Ενώ δεν υπάρχει ούτε ένας ψηφοφόρος που κάνει ουρά να πληρώσει την Εφορία και καίγεται αν η χώρα βγει στις αγορές.
Διότι, ως γνωστόν, στις περιπτώσεις κραυγαλέας πολιτικής ματαίωσης οι ψηφοφόροι αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο: προτιμούν να τιμωρήσουν εκείνον που τους κορόιδεψε, παρά να παραδεχτούν ότι οι ίδιοι πιάστηκαν κορόιδα.
